You found me

Chapter 42

Kaycee's POV

Nagmamadali kaming umalis ni nick dahil inutos ng mama ko na umalis na kami ng hospital hangga't maaga. Pilit kong inaalam kung bakit? Pero ni isang sagot wala akong narinig mula kay nick. Hindi ko alam kung anong ganap. Naguguluhan pa rin ako -_- gusto ko ng sagot sa mga tanong ko. Pero wala ni isa sakanila ang gustong magpaliwanag sa mga nangyayari ngayon. Hindi ko alam ang gagawin ko naguguluhan nako. Napapagod nako. T.T

Hawak hawak ni nick ang kanang kamay ko papalabas ng hospital na to kung saan ako tinakbo. Hindi ko alam kung saan niya ko dadalhin.

"Nick! San ba tayo pupunta ha? San moko dadalhin"

Hindi siya naimik. Agad niya kong inalalayan papasok ng kotse.

"Nick sumagot ka!" sa halip ay binigyan niya lang ako ng isang tingin. Tingin na hindi maipaliwanag kung anong ibig sabihin.

Pumasok na rin siya sa kotse namin dun siya sa passenger seat ako naman sa back seat. Hindi ko sure pero mukhang papuntang airport ata ito.

"Nick. Ano ba?!"

Tumingin lang sakin si nick na ganun pa rin. Hindi maipaliwanag ang gustong sabihin. Maya maya pa ay tama nga ang hinala ko na sa airport nga ang punta namin.

"Nick san tayo pupunta? Ban nandito tayo?"

"Nick. Sagutin mo naman ako oh!"

"Nick!" nakaramdam naman ako ng tulo ng luha ko sa pisngi ko kaya agad kong pinunasan yun. Hindi ako titigil hangg't hindi sakin sinasabi ni nick kung saan nga ba kami pupunta talaga. Kung bakit kami nandito.

Naramdaman ko naman ang haplos na kim sa pisngi ko mukhang pinunasan niya ang tumulo na luha ko.

*Sigh*

Yan lang ang narinig ko kay nick. Wala wala pa ring sagot sa tanong ko. Maya maya pa ulit ay muli niya kong hinatak papunta sa eroplano.

"Nick! Ayoko! San moko dadalhin?"

"Nick!" pagpupumiglas ko

"Nick. Ayokong sumama sayo" hindi nako nakakalas sa mahigpit na pagkakahawak niya sa kamay ko.

Umiiyak nako. Kung kanina ay patulo tulo lang ang mga luha ko. Pero ngayon umaagos na to na tila daloy ng tubig.

"Nick! Gusto ko lang naman malaman kung saan moko dadalhin"

"Nick please. Answer me"

"Nick .."

"Nick please. I'm begging"

"Nick. Talk to me"

Inilipat niya naman ang tingin niya sakin at hindi pa rin nawawala sakanya ang emosyon na yun. Hinawakan niya ulit ako sa pisngi at pinunasan ang mga luha ko.

"Were going home" sabi niya

"Ba-bakit?"

"Sssh. Don't worry. Dapat kong pagbayaran lahat ng yun"

"Ha? Anong sinasabi mo? Anong pagbabayaran mo?"

"Just sleep. Pagdating ko na ipapaliwanag sayo princess" hiniga niya ko sa balikat niya at hinalikan sa noo

"I'm sorry princess. Pero hindi ko alam kung mapapatawad mo pako" hinaplos haplos niya ang buhok. Gusto ko pa sanang magtang pero nakuntento nalang ako dahil alam kong mamaya makakarating din kami ng pinas at sasabihin niya sakin ang gusto niyang sabihin.

Nick's POV

Inutusan ako ni tita na ilabas na ng hospital si kaycee at iuwi na sa bahay nila dito sa texas. Naisip niya nanaman kasing baka biglang dumating si Kim at kunin niya ito.