Дасгалжуулагч Жон [дууссан]

pt14

-"Жонгүк би тэдний Рүбиг авах гээд байгаа шалтгааныг олчих шиг боллоо. Югём Хэра хоёр осолд орхоосоо өмнө Рүбигийн нэр дээр хадгаламжийн данс нээлгэсэн ойролцоогоор 100гаад сая вон дотор нь хийж хадгалсан тэгээд Рүбиг зургаан нас хүрсний дараа буюу сургуульд орох үед нь энэ дансан дахь бүх мөнгийг Рүби болоод түүний асран хамгаалагч захиран зарцуулах эрхтэй болох юм байна"

-"тэгээд тэд 100хан сая воны төлөө рүбиг өөрсөд дээрээ авах гээд байгаа юмуу?"

-"Күүк энэ яг ч зуун сая вон биш лдээ хадгаламжийн хүү маш өндөр 6н жилийн хугацаанд мөнгөн дүн маш өндөр болно бас тэр үед Югём Хэра хоёрийн даатгалын мөнгө тэр чигтээ Рүбигийн дансруу орсон тиймээс тэнд ойролцоогоор 450сая вон байгаа тэгээд л тэд Рүбиг авах гэж ингэтлээ их улайраад байгаа байх"

-"ойлголоо Жин хён тусалсанд баярллаа"

-"зүгээрдээ бяцхан Күүкидээ тусалхад хэзээд бэлэн"

_____________________________________

Жонгүк гартаа дугтуйтай зүйл барьсаар Югёмийн гэрийн үүдэнд ирээд хаалганы хонхыг нь дархад төд удалгүй хөлийн чимээ сонсогдож ю/ээж хаалгаа онгойлгоод Жонгүкийг зогсож байхийг хараад бага зэрэг гайхан "чи энд юу хийж байгаа юм?" гэхэд Жонгүк юу ч хэлэлгүйгээр
ю/ээжийг зөөлхөн түлхээд тэдний гэрлүү орон том хар буйдан дээр нь очиж суухад нөгөө өрөөнөөс ю/аав гарч ирээд "хөөе Жон чи манайд юу хийж байгаа юм хэн чамд орхийг зөвшөөрсийн?" гэж цухалдан хэлхэд Жонгүк мушилзан "ах эгч та хоёртой ярих зүйл гараад ирлээ" гэхэд ю/аав өмнө нь ирж суугаад "за яахав хэлээ ч хүү минь чи яах гээв Рүбиг бидэнд өгхөөр шийдсэн юмуу?" гээд жуумалзхад Жонгүкийн нүүрний хувирал эрс өөрчлөгдөж хурц ширүүн төрхөөр солигдов. Тэгээд гартаа барьсан байх дугтуйтай зүйлээ тэдэнрүү шидээд "харамсалтай нь надад тэгэх бодол алгадаа наадхаа тэр худууддаа бас үзүүлээрэй дахиж Рүбиг авна нтр гэж хуцах юм бол та нарын амьдралыг би там болгочихоно шүү! болгоомжтой л байгаарай ! дахиж бие биенээ харахгүй байцгаая" гэж хэлээд тэдний хаалгыг саван гарч явав. Харин Югёмийн аав ээж хоёр Жонгүкийн энэ үйлдэлд бүрэн шоконд орсон байх бөгөөд дугтуйг задлан доторхийн харвал банкны бичиг байв Жон Рүбигийн нэр дээрх хадгалмжийн дансны захиран зарцуулах эрхийг Ким Жэхад шилжүүлэв. Гэж бичсэн байх агаад энийг харсан ю/аавын нүүрэнд инээмсэглэл тодрон "тэр зулбасга анх удаа эцэгтээ тус болж байх шив!" гээд босч явхад ю/ээж нүднээсээ нулимас урсган "уучлаарай үнэхээр уучлаарай" гэж амандаа бувтнан хүү бэр ач гурваасаа өршөөл ирнэ.

___________________________________

"Сайн байна уу ноён Жон!" Жонгүкийг гэртээ орж ирхэд Жимин биш Рүбигийн асрагч угтан авав. Жонгүк гайхсан хэдий ч инээмсэглээд "таны гар эдэгчихсэн хэрэгүү? дахиад хэсэг амрахгүй байсан юмуу?" гэхэд асрагч эгч зөөлхөн инээмсэглээд "хөөх та намайг ирсэнд дурамчихан байгаа бололтой" гэж тоглон хэлхэд Жонгүк гараа савчуулан "юу гэждээ таныг ирсэнд би баяртай байна Рүби унтчихсан уу?" гэхэд асрагч эгч "хха тоглож байна даа Жон! Рүби утчихсан ......... харин чамд надад хэлэх зүйл байхгүй юу?" гээд ёжтой инээмсэглэл тодруулхад Жонгүк гацаж түгдрэн "а-ан тэгхээр та Жиминтэй уузчихсан байх нь бас Рүбигийн талаар мэдчихэж" гэхэд асрагч эгч толгой дохин Жонгүкийн урьд халуун шокладтай сүү тавиад "надад таалагдсан, та хоёр их сайн тохирноо чи гал шиг дүрэлзсэн бол тэр яг л ус гэсэн үг. Рүби ч бас их сайн юм билээ" гэхэд Жонгүк бага зэрэг ичингүйрэн "тиймээ та үргэлж яг л ээж шиг минь байсаар ирсэн таньд таалагдсан бол ашгүйдээ. Рүби бид хоёр ч бас жиминд нугасгүй" гээд асрагч эгчийг тэврээд "их санасан шүү" гэхэд асрагч эгч толгойгоо сэгсрээд "аягүү! энэ эрх хүүхдийг үү явж амардаа ханхүү чинь хүлээж байгаа байх"
---------------------------------
Жонгүк өрөөлүүгээ орход орны хажуу талын бүдэг хоёр гэрэл асаалттай байх бөгөөд Жимин тайван гэгч нь унтаж байв. Жонгүк хувцасаа сольчихоод орлуугаа очиж аажуухнаар Жиминий хажуугаар орж хэвтээд гараараа бэлхүүсийг нь ороон тэвэрхэд Жимин унтсан чигээрээ эргэж хараад жонгүкийн энгэрт улам шигдэх бөгөөд " дасгалжуулагчаа kiss kiss" гэж амандаа бувтнаад хошуугаа цорвойлгоход Жонгүк бараг л хайлж урсах шахаж инээдээ барьж ядан "золиг чинь юу зүүдлээд байгаан болдоо" гээд цорвойсон уруул дээр нь шоб шоб хийтэл хэд хэд үнсээд тэврэлтээ улам чангалан унтахаар нүдээ анив.

дэндүү их хайр хүргэх увидас бүхий хүмүүсийг энэ зүрх минь тэсвэрлэж дийлэхгүй байна та нар яагаад ийм хайр юм бэээээ бас бангтан яагаад ийм хайр юм бэээээээ😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍 ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤