Дасгалжуулагч Жон [дууссан]

pt35

Хагалгааны өрөөны хаалга нээгдэж Бэкхён гарч ирхэд бүгд тэрний өмнө ирж зогсоод сайн мэдээ сонсоно гэсэн итгэл горьдлогоор дүүрэн харцаар түүнлүү харах бөгөөд Жимин туулайхан хоёрыг зүгээр эсэхийг мэдэх гэж амьсгаа даран хүлээнэ.

"Ноён жон таньд баяр хүргье эрүүл саруул мундаг туулайхан төрсөн харин Жиминий хувьд хүндрэлээс болоод зүрх нь түр зуур зогссон хэдий ч одоо зүгээр болохоор санаа зовохгүй байж болно. Бие нь их сульдсан нилээн унтах байх туулайхныг гуч гаран минутын дараа өгнө өө" Бэкхён нүүр дүүрэн инээмсэглэсээр ийн хэлхэд бүгд бөөн баяр хөөрцөг болж бие биенээ тэврэх бол баргын юманд нулимас унагаж үзээгүй Жон Жонгүк хэт их баярласандаа том том нулимас унагасаар Бэкхёнийг тэврэн талархлаа илэрхийлчихээд Жиминий өрөөлүү санд мэнд гүйсээр орлоо.

Жонгүкийг орж ирхэд Жимин орон дээр бөх гэгч нь унтаж байлаа. Жонгүк орных нь хажууд аль болох чимээ гаргалгүйгээр сандал тавьж суугаад гарыг нь зөөлхөн атгаж үнсээд нулимас дуслуулан "баярлалаа Жиминаа бүх зүйлд биднийг орхиогүйд , эрүүл саруул ингээд байж байгаад , бяцхан туулайхантай болгож өгсөнд баярлалаа хэрвээ чи явчихсан бол би одоо амьд байж чадах байсан эсэхээ ч мэдэхгүй байна. Жиминаа би зөндөө их айсан амлья би дахиж чамайг жирэмсэн болгохгүй ээ" нусаа татсаар ингэж хэлхэд гэнэт "та өөрөө л хэлсэн шүү!" гэж Жимин сул дуугаар ийн хэлээд зөөлөн хөхөрхөд Жонгүк улам их уйлан Жиминийг хэзээ ч тавихгүй гэсэн шиг чангаар тэвэрч аваад нүүр нүдгүй үнсэж гарав.

Удаа ч үгүй Бэкхён туулайхныг тэвэрсээр орж ирээд хэт их уйлснаас болоод нусаа татан Жиминий гарыг тас атган суух Жонгүкд өгхөд Жонгүк дэндүү бяцхан эгдүүтэй хүүгээ хараад дахиад л уйлаад эхэлхэд нь жимин ч түүнийг шоолон

"юу вэ? та ямар уйланхай юм бэ?" гэхэд Жонгүк нулимсаа арчиад хошуугаа унжуулан "чимээгүй бай! би баярлаад л уйлж байна" гэхтэй нь зэрэгцэн нөгөө хэд том том баглаатай цэцэг элдвийн эгдүүтэй зүйлс барьчихсан дуу шуу болсоор орж ирээд нэг нэгээрээ Жиминийг очиж тэвэрчихээд туулайхныг хархаар бөөгнөрцгөөж "би тэврэнэ! ,үгүй би тэврэнэ! , давраад байгаарай би тэврэнэ!" гэж муудалцсаар байгаад туулайхныг сэрээчихэв.

"хөөе та нар чимээгүй байгаач хүүхэд сэрээчихлээ шдээ тэглээ ч момми нь тэврээгүй байхад чинь та нар одоо юу вэ?" Жонгүк хамраа үрчийлгэсээр ийн хэлээд нүдээ нээж ядах бяцхан хүүрүүгээ хайрлангуй харж жижигхэн хамар дээр нь үнсээд болгоомжтой нь аргагүй Жиминд өгхөд туулайхан жижигхэн нүүрээ янз бүр болгосоор нүдээ нээгээд Жиминрүү хошуугаа цорвойлгосоор нүд цавчилгүй ширтэх бөгөөд Жимин хүүгээ эгдүүрхэн хэд хэд үнсхэд өрөөнд байсан хэд хайлж урсах шахаж байлаа. Дэндүү хайралмаар дэндүү эгдүүтэй байсан учираас тэр.

"Ингэхэд та хоёр миний царайлаг дүүд ямар нэр өгөх гэж байна даа" туулайхныг унтсаны дараа бөөнөөрөө Жиминий эмнэлгийн өрөөнд хоол идэж байгаад Жин гэнэт ингэж асуухад бүгд идэж байснаа болиод

Хусог: тийш дээ ямар нэр өгөх гэж байна?

Тэхён: надаа нэг санал байна Тэхён гээл нэрэлчих

Жин: хүүе! тэгдэг нь яаж байгаа юм?

Жонгүк: харин тийн би яахаараа ханхүүдээ чиний нэрийг өгдөг юм?

Тэхён: яагаад гэвэл над шиг genius залуу болно шт

Намжүүн:дандаа тэнэгтэж байх юмаа

Юнги: надад нэг санал байна маргааш гэхэд бүгд дор бүрнээ нэг нэг нэр бодож ирээд шигшиж байгаад сонгоё гэхэд бүгд дуу нэгтэйгээр зөвшөөрцгөөв

би тийм аймшиггүй хатуу сэтгэлтэй бишээ хайруудаа😅
харин надад та хэдээсээ хүсэх нэг зүйл байна аа ямар нэр өгөхөө мэддэггүйээ бас өгүүллэг болгон дээр байдаг түгээмэл нэр туулайхандаа өгмөөргүй байгаа болхоор та хэд болно гэвэл дээр байгаа хэдийн өмнөөс нэг нэг нэр бичээд өгөөч тэгээд аль нэгээр нь туулайхнаа нэрлье 😊❤💜❤💜❤