Дасгалжуулагч Жон [дууссан]

pt22

-"Хөөе та нар сонссон уу?"

-"юуг ?"

-"Жон дасгалжуулагч Жимин хоёр учиртай болчихсон юм шиг байна лээ өчигдөр охин нь Жиминийг момми сахиусан тэнгэр гээд байсан тэгээд ч зогсохгүй ааваа моммиг битгий явуулаач гээд бараг уйлсан гэсэн солиотой байгаа биз дээ?"

-"гайхалтай тэд ч манай сургуулийн ярианий халуухан сэдэв болох бололтой"

-"аль хэдийнээ болчихсоон"

-"тэд үнэхээр үеэрхдэг болов уу?"

-"мэдэхгүй юмдаа"

-"харамсалтай юмаа тэр хоёр хоёулаа новшийн халуухан юмсан гэтэл хоорондоо үеэрхчихдэг шудрага ёс хаана байнаа гомдмоор юм~" хэсэг оюутнууд ам уралдан ийн ярилцаж байхад хажуугаар нь зөрж явсан Чанёл тэдний яриаг сонсоод нилээн балмагдсан байдалтай ангируугаа орж ирээд цүнхээ ширээлүүгээ түс хийтэл нь шидэв. Түүний сайн найзууд нь болох Сэүн Лэе хоёр бондгос хийтэл цочиод Чанёлруу хачин хараад "чи яачихаав хар өглөөгүүр ясан их ууртай байх юм" гээд хажууд нь суухад Чанёл уйлагнан "Жимин хүнтэй үерхдэг юм шиг байна"

-"өө тиймүү хэнтэй?"

-"Жон дасгалжуулагчтай"

-"модерн бүжгийн ангийн сахиусан тэнгэрэн чөтгөр Жимин мөн биздээ"

-"тиймээ мөн гэхдээ миний хайртыг битгий чөтгөр гээд бай!"

"зсс хэзээнээс бас чиний хайр болчихсон юм худлаа маяглаад, тэр Жимин чинь Жон дасгалжуулагчтай үеэрхдэг бол чам шиг дэлдэн юмийг тоохгүй ээ" Лэеийг хэнэггүйхэн ингэж хэлхэд Чанёл шүдээ зуун муухай хараад "чи ярьж дууссан уу?" гэхэд Лэе сандлаасаа удаанаар босч худлаа инээсээр цүнхээ авч "хха ю-юу болчихсон штээ" гэхтэй нь зэрэгцэн чанёл түүнийг барихаар араас нь хөөж эхлэв. Тэд сургуулийн коридороор яг л галзуу юм шиг гүйх бөгөөд гүйж байхдаа байж болох хамгийн хачин дуу авиаг гаргаж бусад оюутнууд тэдэнлүү хачин хачин харна. Лэе гүйж байгаад гэнэт эргэж өөр тийш явхад Чанёл зогсож чадалгүй нэг хүнийг мөргөж дээрээс нь дараад уначихав .

---------------------------------------------------------
-"хонгор минь!"

-"момми" аав охин хоёр сэрсэн даруйдаа бууж ирээд нүдээ нухлан Жиминийг хайн дуудаж байгаа нь энэ. Харин Жимин гал тогоонд их л баясгалантайгаар амандаа дуу аялангаа өглөөний цай бэлдэж байлаа. Энийг нь харсан аав охин хоёр гэтэж явсаар Жимин дээр очоод Жонгүк бэлхүүснээс нь Рүби хөлнөөс нь гэнэтхэн тэвэрч авахад Жимин бондгос хийн цочоод "ахх~ зүрх зүрх та хоёр одоо хүн айлгаад хаячих юмаа" гэсээр зүрхэн дээрээ гараа тавин хойш Жонгүкийг налан инээвхийлэв.

Тэд инээд хөөр болсоор өглөөний цайгаа ууж дуусгаад хувцасаа өмсөн бэлэн болоод ажил сургуульдаа явцгаахаар гарав. Тэр гурав машинд суумагцаа спикэрээ хамгийн чанга дээр нь тавиад урдын адил Жимин Рүби хоёр сандал дээрээ бүжиглэж чангаар дуулан дэндүү эгдүүтэй байх бөгөөд Жонгүк туулайн инээмсэглэлээ тодруулсаар хоёр сахилагагүй амьтанийг эгдүүрхэн харна. Тэгэж явсаар Рүбиг сургууль дээр нь буулгачихаад их сургуулын ардах машины зогсоол дээр ирж зогсов. Яг буухын өмнө Жимин хүндхэн санаа алдаад "таны санаа зовохгүй байна уу?" гэхэд нь Жонгүк гайхан хараад "юу? юунд санаа зовно гэж"

-"өчигдөр...."

-"хөөе мочи битгий санаа зов зүгээр за юу"

-"хэрвээ сургуулийн захиргаа мэдчихвэл таныг халаад намайг хөөчихвөл яах юм!"

-"тэд тэгэхгүй яагаад гэвэл энэ ахлах сургууль биш их сургууль бидний хоорондоо үерхэх эсэх тэдэнд хамаагүй"

-"итгэж болох уу?"

"мангар мочи чинь мэдээж итгэж бололгүй яадаг юм!"тэд бухаасаа өмнө хэсэг ингэж ярилцаж байгаад шоб шоб хийтэл бие биенээ үнсэж аваад машинасаа буун Жимин түрүүлж орхоор алхалаа.

Жиминийг хаалгаар орж ирсэнээс хойш л оюутнууд нэг тийм сонжсон маягаар түүнрүү харж шивэр авир хийлдэж Жиминд нэг л тухгүй байлаа. 'Жонгүктэй цуг орж ирэх ёстой байждээ' тэр ийн бодсоор утсаа гаргаж ирээд Жонгүкрүү чат бичсэн шигээ явж байтал гэнэт л хэн нэгэн түүнийг мөргөөд дээрээс нь дараад унчихав.

Жимин ёлсоор нүдээ нээхэд эртээдийн дэлдэн чих том нүдтэй залуу байх нь тэр. Тэд хоёул харц тулгарч Жимин эвгүйхэн инээгээд "хөөе чи над дээрээс босохгүй юмуу?" гэхэд Чанёл гэнэт ухаан орсон бололтой сандран өөрөө түрүүлж өндийгөөд дараа нь Жиминий гараас татаж босгов. "хоёулаа дандаа л ийм байдалтай уулзах юмаа" гэсээр малийтлаа инээхэд нь Жимин "аан харин тиймээ гэхдээ миний гарыг" гээд одоог хүртэл түүний чанга гэгч нь хөтөлчихсөн байгаа өөрийнхөө гарлуугаа хархад Чанёл тавих шинжгүй улам чанга атгаж өөрлүүгээ татаад тэсэлгүй яагааран харагдах зөөлхөн уруул дээр нь үнсэж орхив.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
*алгадах* новш чинь яаж байгаа юм?

hi bbe's😊
нэг юм асууяа

уншина гэвэл энэ бичвэрээ оруулдиймуу гэж бодоод hhe😄
яах уу?