S - 21

83.1K 3.1K 240
                                    

Akşamın ilerleyen saatlerinde bizde yeniden aralarına dönmüştük. Ela da gelmiş yemek masasından çektiği sandalye ile oturduğum koltuğun yanında duruyordu.

Orta sehpada duran telefonumun mesaj sesi etrafa yayılınca eğilip aldım ve arkama yaslandım. Ömer'in koluna kolum değdikçe içim bir hoş oluyordu.

Gelen mesajı açarken ekranda Melih yazıyordu.

-Çok aksatıyorsun beni' yazmış sonuna ağlayan emoji koymuştu.

Sessizce kıkırdayıp klavyeye dokundum.

-Müsait olduğunda haber ver.' Gönderdikten sonra öpücük atan emojiyi de gönderip ekranı kitledim.

Ela , kaş göz yapınca ona -"Melih." dedim kısık sesle.

İkisinin ilişkisi bildiğim kadarıyla güzel gidiyordu. İsmini duyduğunda kaşlarını çatmış önüne dönmüştü.

Ne olduğunu anlamayınca kolunu dürttüm.

-"Sonra anlatırım." dedi kestirip atarak.

Kalabalık içerisinde konuşmayacağımız için uzatmadan önüme döndüm. Yanımda heybetiyle oturan Ömer olunca kendimi minik bir kedi gibi hissediyorum.

-"Biz artık kalkalım geç oldu. Hem Şermin de yoldan geldi dinlensin." diyerek ayağa kalkan Erhan amcaya döndü bütün gözler.

-"Otursaydık biraz daha." dedi annem.

Şermin hanımı ne kadar sevdiği gözlerinden belli oluyordu.

-"Sen gelirsin yarına olmaz mı ?" Şermin hanım anneme gülümseyip sarılmıştı.

-"Olur konuşuruz."

Onlar aralarında konuşa konuşa kapıya ilerlerken en geride Ömer ben ve Ela kaldık.

-"Sende gidiyor musun ?" diye sordum bir adım gerisinde durup. Ela bizi yalnız bırakmak için ufak ufak babamların yanına kaçmıştı.

-"Evet işlerim var biraz." derken babamların olduğu tarafa bakmış ardından başıma dudaklarını değdirmişti.

-"Bu saatte ne işi ?" dedim öpücüğüyle bayılmayı sonraya bırakıp.

-"Karanlık işler." Karizmatik göz kırpmasıyla yanımdan geçtiğinde melül melül ardından bakmıştım.

Hızlı adımlarla ilerleyip misafirlerimizle vedalaşan ailemin yanında aldım soluğu. Erhan amcalar arabalarına binerken onlara iyi akşamlar demiştim. Ömer de onların çıkmasını bekledikten sonra babam ve dedemle el sıkıştı.

-"İyi akşamlar herkese." derken annem her zaman ki sıcak kanlılığı ile kolunu sıvazlamıştı.

-"İyi akşamlar oğlum. Yine gel böyle aksatma." dedi.

-"Tabi gelirim." dedi Ömer kalbimi yerle bir eden tebessümüyle.

Annem ve Ela içeri geçerken babamlar da geçecekti ki onlara arkamı dönüp bir kaç adım attım.

-"Ömer." diye seslenmemle durmuştu.

Dudağımın iç kısmını ısıra ısıra yanına ilerledim. Arabanın kapısında duran elini indirmeden gözlerini bana çevirdi.

-"Dikkatli ol." derken ona sıkıca sarılmak istiyordum.

Bir kaç saniye yoğun gözlerinin altında ezilirken başını aşağı yukarı sallayıp arkaya oturdu.

Kollarımı göğsümde birleştirip arabanın çıkmasını bekledikten sonra eve girmiştim. Ev çoktan sessizliğe gömülmüştü. Annem umarım sabaha kadar babamdan detayları öğrenir sonra da bana anlatırdı.

SEVDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin