SEVDA

S - 39

Aradan yalnızca bir gün geçmişti. Saat başı ağlama nöbetlerim tutarken Ömer evden çıkıyor geldiğinde ise alt katta içkilerle yatıp kalkıyordu.

Annem ve Ela'nın aramalarına normal karşılık vermiştim. Aramız düzelmiş gibi konuşmuştum ama her şey çok kötüydü.

İkinci günün sabahı bitkin vücudumla sadece oğlum için bir şeyler yiyordum. Doğru düzgün yemediğim için kendimi biraz suçlu hissediyordum ama elimde değildi.

Masadan kalkıyorken evin içine doluşan gürültü ile kaşlarımı çattım. Hızlıca yürüyüp koridora çıktığımda Ömer iki kızı kolundan tutmuş sürükleyerek getiriyordu. Beni görünce ikisini de ayaklarıma doğru savurdu.

-"Konuşun lan ben sizi öldürmeden anlatın !!"

Şok içerisinde geri adım atıp hüngür hüngür ağlayan dağılmış iki kıza baktım. Ömer'in adamlarından ikisi gelip kızları saçlarından tuttuğu gibi kaldırınca içim kötü olmuştu.

-"Bilerek planladık. Ben sadece onu elde ederim sandım. Telefonla konuşurken omzuna dokundum arkası dönüktü. Önüne döndüğünde yanağını tuttum arkadaşım kapı aralığından fotoğrafı çekti. Yemin ederim hepsi bu. Lütfen bırakın gidelim. Özür dileriz."

-"Affedin ne olur.."

İkisinin yaptığı iğrenç planı dinlerken dizlerimin bağı çözülmüş gibi oldu. Kapı eşiğine tutunup ayakta durmaya çalıştım.

Adamlar ikisini yaka paça dışarı çıkarırlarken gözlerim karardı.

Kendimi Ömer'in kollarında bulduğumda bilincim açılmıştı. En son gözlerim kapanmış vücudum düşmüştü. Gerisi yoktu.

-"Dila beni duyuyor musun ?"

Tanıdık sese doğru dikkatimi verdiğimde Melih olduğunu anlamıştım. Başım Ömer'in dizlerinde bileklerim Melih'in elindeydi.

Usulca başımı aşağı yukarı salladım.

-"İyisin değil mi ?" Yüzümü okşayıp alnıma dudaklarını bastıran Ömer'le gözlerimi yumdum.

-"Hı hı." tarzında onaylama belirten mırıltı çıkardım.

-"Bu kızın kolları niye morarmış Ömer ?!"

-"Sanane oğlum yürü git."

-"Bana bak gider babasına söylerim görürsün sananeyi ! Ne yapıyorsun sen bu kıza ?! Hamile haliyle şiddet mi uyguluyorsun ?! Yazıklar olsun lan !"

İkisi arasında kavga alevlenirken gözlerimi açıp yatakta yavaşça doğruldum.

-"Ne diyorsun oğlum sen ?! Ben Dila'yı mı döveceğim ?! " Ömer'in ayağa fırlayıp Melih'in yakasını tutmasıyla gözlerimi büyüttüm.

-"Ya ne yapıyorsunuz ?! Melih ! Ömer ! Kendinize gelin !" diye bağırdım sanki az önce baygın olan ben değilmişim gibi.

-"Dila doğruyu söyle." Melih , Ömer'in ellerinden kurtulup yanıma yaklaştı.

Ellerini güven verircesine tuttum.
-"İyiyim gerçekten başka bir şey düşünme. Bunlar yanlışlıkla oldu Ela'ya falan söyleme lütfen." dedim.

İstemese bile kabul etmiş Ömer'e ters ters bakarak odadan çıkmıştı. Ne yapacağımı ne konuşacağımı bilmezken başımı eğmiştim. Ne saçma tuhaf şeyler yaşamıştık.

-"Yat biraz daha ben alttayım." diyip gidince yatağın ortasına uzandım.

Aradan yaklaşık on dakika geçtiğinde yattığım yer bile rahatsız edici olmuştu. Dikkat ederek yataktan kalktıktan sonra Ömer'in gideceği tek yere indim. Yine en alt kata inmiş koltuğa oturmuştu. Yoğun bir içki kokusu her yanı sarmıştı.