Chapter 34

256 7 0
                                    


"Commander!" Pigil sa akin ni Sloth. He grab my arm tightly that made me stop. "Why-w-why?" Ito lang ang salitang lumabas sa kanyang bibig at mukhang alam ko ang tinutukoy nito.

"Let me go Sloth!" Madiing pagkakasabi ko dito. "I'm not in the mood to entertain your fucking questions" Nagtagis ang bagang ko  dahil sa galit. I'm mad because Vivian played with me! She made me a laughing stuff! Kaya ayaw kong dagdagan niya pa ang init ng ulo ko!

"Why did you kill them?!" He yelled angrily. I stare at him coldly while his eyes are sparkling with tears. "Why? Commander? That- that was your brother and Ismael" pahina ng pahina ang boses nito hanggang sa mawalan ng lakas ang kamay niyang nakahawak sa akin. Mapakla akong napatawa hanggang sa naging seryoso ang mukha ko at mawala ang ngiti sa aking labi. Darkness surround us that made him difficult to breath. Darkness of death, a poison that will enter his body that will take away his ability to breath until he die.

"Commander!" Sabay-sabay na tawag ng fallen rage sa akin para pigilan ako ngunit hindi na sila makapalit sa gawi namin ni Sloth. If they tried to they will die in an instant.

"C-comman...der" nahihirapang tawag nito sa akin. Mahigpit niyang hinawakan ang laylayan ng suot ko hanggang sa napaluhod ito sa sahig dahil sa sobrang panghihina. I firmly close my eyes and try to calm myself. Baka mapatay ko pa ito pag tuluyan akong mawala sa sarili. I'm not in my mood yet he push me to my limit! Damn! Siya mismo ang naglagay ng sarili niya sa panganib. Nawala ang kapangyarihan ko na nakapalibot sa amin. Mabilis itong sinalo ni Chol na nanghihina dahil sa ginawa ko. I breath heavily to compose myself so that I can answer his question without bursting out my anger.

Dahil ako mismo ay natatakot na sa sarili ko. I can't control myself and I always end up hurting someone near my radar. Madali ako makaramdam ng galit kahit sa simpleng pagkakamali lamang. It's like I'm a bomb who's ready to explode in any minute.

"They may look the same, but they feel different. They played some tricks on us! Wala doon sila kuya at ang goddess warriors. I can't feel their magic neither their presence, wala sila sa goddess world at nakakasigurado ako doon. They hide them away at yon ang hindi ko alam kung saan." Natahimik ang lahat sa sinabi ko. They look at me with confusion in their eyes.

"Then why did you hurt Sloth? He was just asking" tanong ni Del na kinatigil ko. Napabuntong-hininga nalang ako. Napahilamos ako ng mukha gamit ang kamay ko at pagod silang tinitigan.

"Because I'm tired and he is annoying" walang gana kong sagot. They've become silent that made me frustrated in an instant. Hindi ko alam kung bakit pero ayaw ko silang magalit sa akin! Ayaw ko sila na ganito katahimik! This is driving me crazy!!! Fuck! Hindi ko maintindihan ang sarili ko!

"Shit!" I murmured in annoyance. Namewang ako sa kanilang harap. "tabi!" Madiing utos ko na mabilis nilang sinunod. They left Sloth laying on the floor unconscious. I sigh. Ako ang may gawa ako rin ang aayos! Ang galing! *note the sarcasm. Tinapat ko ibabaw ng kanyang katawan ang aking dalawang kamay. A black smoke came out from my hand and surrounds Sloth's body. It can take away all the poison entered his body.  This can help him breath properly. Ilang sandali pa ay nagising ito at habol ang hiningang napaupo. Sapo nito ang dibdib habang hinahabol ang sariling hininga.

"Fuck!" Ngayon ay hindi na dibdib ang hawak nito kundi ulo naman ngayon. "I felt dizzy!" Napairap nalang ako sa hangin at nakapamewang na nakatitig sa kanila habang inaalalayan si Sloth na makatayo. 

Unpredictable LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon