ကုန္တိုက္တစ္ခုထဲ တြန္းလွည္းတစ္ခုကိုအတူတြန္းရင္း တစ္ပတ္စာ ရိကၡာအတြက္ ေစ်းဝယ္႐င္း ေရာက္တတ္ရာရာစကားေျပာကာ ပတ္ေနသည္က
ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။
တနဂၤေႏြေန႔မို႔ က်ေနာ္ေရာ Honey ပါအားသည္ေလ။ ညေနပိုင္းပဲ honey က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဘတ္ခ္ဟြန္းဆီ ေလ့က်င့္ဖို႔သြားရမည္။
စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ျခင္းထဲ သူရခ်င္တာမွန္သမ်ွေကာက္ထည့္ေနတဲ့ honey ပံုက တစ္ကယ္ကို ဘဝကိုလြယ္လြယ္ေလး တြက္ထားပံုပဲ။
"Honey ေစ်းလည္းေသခ်ာၾကည့္ဦး။ "
"ေခၚျပန္ၿပီ။ လူၾကားထဲဆို အဲ့လိုမေခၚပါနဲ႔ဆို။"
ေျခာက္လက္မ မွတ္စုစာအုပ္ေလးကို ျခင္းထဲထည့္ရင္း စူပုတ္ပုတ္ၾကည့္လာသည့္ honey။
သူ႔ဆီမွာေနတာ အခုဆိုတစ္လေက်ာ္ေနၿပီ။
Honey ဆိုတဲ့အသံုးႏႈန္းကို သေဘာမက်ေသးဘူး။
" ဒါနဲ႔ ေနပါအံုး။ ေစ်းၾကည့္ဆိုတာက ဘာလို႔လဲ ခ်န္ေယာလ္။ ဒီေစ်းက ဘယ္ေလာက္ထိ မ်ားေနလို႔လဲ။"
" ဒါဆို ဒီစာအုပ္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေကာင္းေနလို႔လဲ honey ။ ဘာမွ ထူးျခားေနတာလဲ
မဟုတ္ဘူး။ အဖံုးမွာ တံဆိပ္ကို ေရႊေရာင္နဲ႔ကြတ္ထားၿပီး ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းပဲပါတယ္။ ငါအရင္က အေျခေနဆို မေျပာပါဘူး။ အခုက..."
"ရတယ္...မယူေတာ့ဘူး။ "
စာအုပ္ကို ျပန္ထားရင္း တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ဆူးေၾကာင့္ သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့သည္။
မင္းတစ္ကယ္ကို ကေလးစိတ္မေပ်ာက္ေသးဘူး honey။ ခ်န္ေယာလ္ ျခင္းထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မလိုအပ္ဘူးထင္တာေတြ ျပန္ထားရင္း ထိုစာအုပ္ေလးကိုျပန္ယူလိုက္ရသည္။
စာအုပ္ေစ်းႏႈန္းကတစ္ေသာင္း။
လက္႐ွိသူ႔အိတ္ကပ္ထဲ ငါးေသာင္းသာပါသည္။
အိမ္က ထြက္လာထဲက သူဘာမွမယူလာခဲ့ဘူး။
ေဖေဖအရင္က ထည့္ေပးထားတဲ့ ဘဏ္စာအုပ္ထဲက ပိုက္ဆံကိုသာ ပထမဆံုးအရင္းအႏွီးပံုစံအေနနဲ႔ထုတ္သံုးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ထပ္မထုတ္ေတာ့ပဲ သူကိုယ္တိုင္သာ ေျဖ႐ွင္းတယ္။
YOU ARE READING
ဆု (Completed )
Fantasy"မင်းကိုချစ်ရတာ ထင်သလောက်လေးတောင်မင်းအတွက်မထိုက်တန်ခဲ့ဘူး"
