ဘားတစ္ခုထဲ ခ်န္းကသူပံုစံကို သတိမထားမိေအာင္ ဦးထုပ္ကိုခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္း၊ အက်ႌကိုလဲဖားဖားယားယားနဲ႔ ပံုမက်ပန္းမက်ႀကီးဝတ္ၿပီး ဝင္လာခဲ့ရသည္။ ဘားမွာဆို သိတဲ့အတိုင္း စကီအလန္းေလးေတြနဲ႔ ေယာက်္ားမိန္းမဘယ္သူမဆို မိမိုက္ေနေအာင္ ဝတ္ၿပီးမွသာလာၾကတာမဟုတ္လား။ အခုသူ႔ပံုစံက မဝတ္မစားတတ္ပံုျဖစ္ေနေတာ့ လူေတြကဟာသတစ္ခုလို သေဘာထားရံုကလႊဲလို႔ ဘယ္သူမွဂရုမစိုက္။ သူကလဲဂရုမစိုက္နိုင္ပါေလ။
ခ်န္ေယာလ္က ညဘက္ႀကီးထြက္လာပါအံုးဆိုလို႔ သူ႔မွာအလုပ္မ်ားေနရာက ထြက္လာေပးရသည္။ ေနာက္လထဲသူ႔ေမြးေန႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၿပီး ရင္းနွီးတဲ့ Idol ေတြနဲ႔အေသးစား show ေလးလုပ္ကာ Fan ေတြကို Surprise တိုက္ဖို႔စီစဥ္ေနတာ။ အဲ့ဒီအတြက္ သီခ်င္းေတြျပန္ၿပီး စီစဥ္တာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျပန္တိုက္ရတာမ်ိဳးေတြကို သူမေန႔ကမွစလုပ္ေနရတယ္။
အခုေတာ့ ဖုန္းဆက္လာတဲ့အသံကပါ ႏြမ္းလ်လ်နဲ႔မို႔ သူ႔မယ္မအားမလပ္သည့္ၾကားက ခ်က္ခ်င္းထြက္လာရတယ္။ ခ်န္ေယာလ္ရဲ႕အေျခေနကိုပါ သိထားေတာ့ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔မဟုတ္တာေတြ လုပ္မိသြားမွာလဲ စိုးရိမ္မိသည္မို႔။
ေတြ႕ပါၿပီ။ အရက္ခြက္ကိုကိုင္ကာ ေငးငိုင္ေနတဲ့ခ်န္ေယာလ္။ ခ်န္းသူ႔ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ဟာ...အကိုေရာက္လာၿပီ။ "
ရီေဝေဝျဖစ္စျပဳေနတဲ့ ခ်န္ေယာလ္က သူ႔ကိုေမွးစင္းစင္းနဲ႔ ၿပံဳးျပရင္းဆိုလာတယ္။
"ကဲ ဆိုစမ္းပါအံုး။ ဒီမွာလာၿပီး မင္းကဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ "
"ဒီလိုပါပဲ။ စိတ္ေလးနည္းနည္း မေကာင္းဘူးျဖစ္ေနလို႔။ ဟား...ဒါနဲ႔အကို႔ပံုစံကဘာလဲ။ "
သူ႔ဝတ္စားပံုကိုၾကည့္ကာ ရယ္ေနတဲ့ ခ်န္ေယာလ္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။ သူ႔ေၾကာင့္မို႔ပဲ ဒီလိုပံုစံနဲ႔လာခဲ့ရတာကို။ ခ်န္းက သူေရွ႕ခ်ေပးလာတဲ့ ခြက္ကိုဆြဲယူေသာက္လိုက္ရင္း...
"ရယ္မေနနဲ႔။ ငါဒီအတိုင္းလာရင္ ျဖစ္လာမဲ့ကိစၥ
မင္းေျဖရွင္းေပးမွာလား။ "
"ဟီး...ေဆာရီးအကိုရာ...က်ေနာ႔မွာရင္ဖြင့္စရာ အကိုပဲရွိတာမို႔ေလ။ "
YOU ARE READING
ဆု (Completed )
Fantasy"မင်းကိုချစ်ရတာ ထင်သလောက်လေးတောင်မင်းအတွက်မထိုက်တန်ခဲ့ဘူး"
