အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ဟင္းရည္အိုးကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီးသြားတာနဲ႔ မနက္စာထမင္းစားခ်ိန္က ဆယ္နာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ။ ကိုယ္တိုင္ျပင္ရတဲ့ ထမင္းဝိုင္းက သူ႔ကိုလိုတာထက္ ဗိုက္ဆာေစလို႔ ပန္းကန္လံုးထဲ ထမင္းကိုအျမန္ခူးခပ္ထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းထဲကေရာက္တတ္ရာရာဖြင့္ထားမိတဲ့ ဇာတ္ကားကိုပိတ္ကာ ဘာသတင္းမ်ားထူးေနသလဲဆိုတာကို ထမင္းစားရင္းတစ္ဖက္နဲ႔ ၾကည့္ေနမိသည္။
အခုတေလာ ဖုန္းမၾကည့္ပဲ ဘာမွလုပ္လို႔အဆင္မေျပဘူး။ အာရံုတစ္ခုခုလႊဲထားမွ သူ႔အေတြးေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္သလို သူ႔အတြက္အျပစ္ေျပာထားတဲ့ ေဝဖန္မႈေတြကိုေတာင္ အပ်င္းေျပဖတ္ေနနိုင္ၿပီ။
လက္တစ္ဖက္ကဇြန္းနဲ႔ ထမင္းကိုေကာ္ယူရင္း ပါးစပ္ထဲအထည့္ ဖုန္းစခရင္ေပၚက သူ႔လက္မေလး ဟာရပ္တန္႔သြားရသည္။
" Our secret relationship world ? "
စိတ္ထဲတစ္ခုခုခံစားသြားရသလိုနဲ႔ ၿပံဳးမိတယ္။
အရင္ကစိတ္နဲ႔ဆို လက္လႊတ္လိုက္ရတဲ့ အခြင့္ေရးအတြက္မေက်မနပ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနမိမွာ အမွန္ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ပထမဆံုး သူတစ္ပါးအတြက္ ေက်နပ္တဲ့စိတ္ေလး ျဖစ္လာမိသည္။
*Congratulations ဘတ္ခ္ဟြန္း။ ေအာင္ျမင္ပါေစ။ ဒီဇာတ္လမ္းတြဲမွာ မင္းရဲ႕ႀကိဳးစားမႈေတြ အမ်ားႀကီးထုတ္ျပနိုင္ေတာ့မယ္။*
*OMG ! ေဂ်ာင္ဆူး...မင္းက ငါ့ကိုစာေတြေတာင္ပို႔လို႔ပါလား ? *
ခ်က္ခ်င္းျပန္စာေရာက္လာတဲ့ ဘတ္ခ္ဟြန္းက တအံ့တၾသျဖစ္ေနမွာအမွန္။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပါပါရဲ႕။ ဒီေလာက္အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးထဲ ဘတ္ခ္ဟြန္းဆီ သူ႔ဘက္ကစာပို႔ျခင္းဟာ ပထမဆံုးပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒါကလဲ ဘတ္ခ္ဟြန္းအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဆိုေသာ အားေပးမႈနဲ႔။
*ႀကိဳးစားထားေနာ္။ မင္းရဲ႕ပထမဆံုး ဇာတ္လမ္းတြဲအတြက္ ေစာင့္ေနမယ္။ *
*ေက်းဇူးပါကြာ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးကို မြမြ 😙 *
ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔ အာဘြားေပးေနတဲ့ emoji ပါထည့္လာတဲ့ ဘတ္ခ္ဟြန္းေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲ အသံထြက္သည္အထိ ရယ္ေနမိသည္။
YOU ARE READING
ဆု (Completed )
Fantasy"မင်းကိုချစ်ရတာ ထင်သလောက်လေးတောင်မင်းအတွက်မထိုက်တန်ခဲ့ဘူး"
