Fate

Chapter 10

NASA isang mababaw na parte lamang ng dagat pumwesto sina Amanda dahil sa anak niya. Hinayaan niya itong mag-tampisaw sa tubig suot ang pambatang life jacket nito habang naupo naman si Amanda sa sementadong baricade sa parteng iyon. Gabriel sits beside her while they're watching Arthur whose enjoying the water.

"Napaka-swerte mo sa anak mo Amanda." He suddenly said.

"Thank you. Talagang swerte ako sa kanya." Sabay sulyap muli kay Art.

"Bakit kayo pinabayaan ng ama niya?" Tanong nito na may pang-hihinayang.

Napalunok si Amanda sa tanong nito. "Ah, eh.. A-ang totoo niyan hindi naman talaga kami pinabayaan ng ama niya. K-kasi hindi ko talaga siya kilala." Nahihiya niyang pag-amin, at muling naalala tuloy ang katangahan niya noon.

Gabriel frowns deeply, saka itinukod ang isang kamay sa likuran ng inuupuan ni Amanda. "Hindi mo kilala? Papaano nangyari yun?"

"B-Basta, mabilis ang mga pangyayari, hindi ko siya nakilala." And she looked away.

"That's impossible Amanda, dapat kilala mo siya."

"Hindi na rin kailangan, tutal maayos na ang buhay ng anak ko."

"But you should've told him na nagka-anak kayo." He insists. "Kung ako yung lalaki, hindi ko hahayaang hindi ko mabigyan ng pangalan yung bata."

Naalala muli ni Amanda ang gabing iyon. It was a mascarade stag party, so definitely the guy was now married. She glances at Gabriel. "P-pero baka m-may sariling pamilya na yun."

Malalim na napakunot-noo si Gabriel. "Kahit na, dapat hindi niya kayo pinabayaan noon."

She took a deep breathe. "Masyadong komplikado, tsaka kasalanan ko naman yun kasi pumatol ako." She remembered when she got the money from her friend Clarissa, pagbalik niya sa Ospital ay hindi na niya naabutang buhay ang kanyang ina. Kaya labis ang hinanakit ni Amanda sa sarili noon. Lalo na nung malaman pa niyang buntis na pala siya pagkaraan ng ilang linggo. "Tsaka, useless lang din." Wala sa loob niyang dagdag.

Kitang-kita ni Gabriel sa mga mata nito ang hinanakit. Siguro'y matindi ang pinagdaanan nito noon. He carresses her hand above her legs. "I'm sorry."

Amanda glances at him and smile while shaking her head. "Okay lang ano ka ba." Umaliwalas muli ang kanyang ekspresyon. "Pero alam mo, kahit na galit na galit ako sa sarili ko nun nung malaman kong buntis na pala ako kay Art, nawala yung galit na yun nung ipinanganak ko siya. Lalo na nung makita ko siya sa bisig ko. Sobrang saya pala sa pakiramdam kapag nakita mo na yung sarili mong anak." She said with full of happiness.

Gabriel smiles and glances at Arthur whose now swimming towards them.

"Mama sama kana po mag-swim!" Pag-aaya nito habang hinihigit ang isang kamay ni Amanda.

Tumayo naman si Amanda sa tubig na hanggang sa taas ng kanyang legs lamang. "Oo na." She said while giggling.

"Gusto ko sa malalim mama, gusto ko  po matuto mag-swim." Pangungulit pa nito.

Kaagad naman siyang dinaluhan ni Gabriel. "Gusto mo matuto mag-swim? Tuturuan ka ni Tito Gabriel." He proudly said na ikinatuwa naman ni Arthur. Kinarga niya ito at lumipat sa medyo malalim na tubig.

Napakunot-noo si Amanda habang nakasunod sa dalawa. "Sandali, saan kayo pupunta?"

"Sa malalim daw ang gusto niya, come here Amanda." Pag-aya ni Gabriel at binalikan si Amanda.

"Hoy bahala kayo hindi ako marunong lumangoy. Dito lang ako." She stops from the chest level of the water.

"Mama sama kana po sa amin!" Walang katakot-takot na sabi ni Art habang naka pulupot sa leeg ni Gabriel.

Gabriel chuckled as he holds her hand. "Halika na, sama kana sa amin."

"Ayoko nga mamaya malunod pa ako. Kayo nalang ingatan mo yung anak ko." She refused.

"Halika na Amanda, hindi ka malulunod I promise." He said with authority. "Hanggang diyan lang tayo." Turo ni Gabriel sa hanggang dibdib niyang parte ng dagat habang hinihila si Amanda.

Napilitan namang sumunod si Amanda at hinayaang hilahin siya ni Gabriel. Ngunit dahil mas matangkad ito sa kanya kaya mas malalim na sa kanya ang tubig. "Gabriel!" Natatakot niyang sambit at kaagad na kumapit sa balikat ni Gabriel dahil wala na siyang maapakan.

Gabriel chuckles while Arthur keeps on teasing his mother.

"Gabriel bumalik na tayo!" She exclaimed when the water leveled  on Gabriel's shoulders.

"Kapit ka lang diyan sa likod ko huwag kang matakot, si Art nga o hindi takot." Sabi pa niya na may himig na panunukso habang inaalalayan si Art na naka-lutang sa harapan niya.

Mahigpit namang napakapit si Amanda sa leeg ni Gabriel sa likuran nito.

"Tito Gabriel gusto ko po doon! Please!" Biglang turo ni Art sa floating cottage na ilang metro na lamang ang layo mula sa kanila.

Nanlaki ang nga mata ni Amanda. "Tama na bumalik na tayo! mas malalim na papunta dun!" Takot na takot niyang sambit.

Gabriel just chuckled. "Sige ba punta tayo dun."

Hindi na napigilang hampasin ni Amanda ang balikat ni Gabriel. "Gabriel ha! Pag nalunod talaga kami! Malilintikan ka sakin!" Inis niyang sambit.

"Kayo ba naman hahayaan kong malunod?" He complacently said and holds Art on his left arm while Amanda clings on his neck at his back. "Kumapit ka lang diyan, at lalangoy ako patungo doon." Utos ni Gabriel kay Amanda.

"Pwede naman tayong bumalik sa dalampasigan para makapunta sa ibang floating cottage!"

"Nandito na tayo kaya huwag ka ng malikot diyan." He said and swims the water towards the cottage. Halos naman mabingi si Gabriel sa mga sigaw ni Amanda sa takot nito habang patungo sila doon.

Nang marating ay kaagad niyang inalsa si Art patungo doon. Nang akmang hahawak na si Amanda sa dulo ng kawayang tapakan ng cottage ay inilayo ito ni Gabriel. He keeps on teasing her.

"Hoy Gabriel! Ano ba!?"

He was balancing themself from the deep water while now holding Amanda's waist. Sunod-sunod na sigaw na may halong inis ang ibinuhos ni Amanda kay Gabriel. Sabay hampas pa sa balikat niya.

"Hey, malulunod tayo sa ginagawa mo!" Saway ni Gabriel habang tumatawa.

Mahigpit namang kumapit si Amanda sa leeg ni Gabriel, she was now infront of him and hugging tightly.

Habang si Art naman ay panay ang tukso sa kanyang ina habang enjoy na enjoy sa loob ng cottage.

Unti-unting humina ang tawa ni Gabriel ng mapansin ang kanilang posisyon. They were so intimate. Her chest are pressing his chest and her legs and hugging his waist habang ang ulo naman ni Amanda ay nakayuko sa balikat ni Gabriel.

She moved her head to face him. Doon lang din niya napansin ang kanilang posisyon. She saw Gabriel's intense sight at her lips while smiling like an idiot.

Her cheeks burnt realizing their position. Inirapan niya ito. At walang magawa sa kanilang posisyon dahil sa sobrang takot na baka malunod siya at walang ibang makapitan.

"Gabriel please umahon na tayo." She calmly and awkwardly said.

"Ang sarap mo pala tuksuhin sa malalim." He huskily said while smiling and looking down to her boobs that was pressing on his chest.

Amanda looked away. "Sige na!" Pangungumbinsi niya na tila nagpipigil ng inis.

He chuckled again. "Fine. Even if I like our position."

Finally, he swim towards the cottage and lift up Amanda.

    
❌❌❌❌❌