Fate

Chapter 18

This chapter is dedicated to Marrich_11 and jMoChardawn
Thank you!💕
(as requested)

     

"AW!" gulat na sigaw ni Amanda ng magising siya ng maramdaman ang sakit sa kanyang dibdib. Paano ba naman kasi akala niya nananaginip lang siya na minumulistya ni Gabriel ang katawan niya, yun pala ay totoo iyon and what he did was ridiculous! He just bit her nipple.

Gabriel chuckled and planted a soft kiss on her mounds. "Sorry... sorry boss, nakakapang-gigil ka kasi." Bulong niya habang nasa ilalim ng kumot sa ibabaw ni Amanda at tila hindi pa ito nagsasawa sa ginawa nilang kababalaghan.

Amanda tiredly moved sideways. "Anong oras na ba?"

Gabriel also moved, at inayos ang sarili sa kama. Pumwesto siya sa likuran ni Amanda at niyakap ito ng mahigpit. He smelt her hair. "Hm... It's already six-thirty."

Gulat na bumangon si Amanda. "Ano?!" Inabot niya ang makapal na kurtinang naka-takip sa salamin ng bintana at hinawi iyon. Doon niya napansin na madilim na sa labas. Paano ba naman kasi hindi niya ito namalayan dahil sa liwanag ng ilaw sa kwartong iyon. "Bakit hindi mo sinabing gabi na?"

Bumangon na rin si Gabriel at inabot muli si Amanda para bumalik sa paghiga. "Mamaya kana umuwi please let's sleep again boss." Pakiusap niya dito.

"Hindi pwede hahanapin ako ng anak ko." She frustrately combed her hair.

"Just thirty minutes." Marahang pakiusap ni Gabriel habang hinahalik-halikan pa ang exposed na balikat nito.

"Mas lalo akong gagabihin." She rolled her eyes.

"Huwag kang mag-alala ihahatid naman kita pauwi."

"Magtatampo yung anak ko, kaya kailangan kong makauwi kaagad."

Gabriel sighs of surrendering. "Fine." Tumayo siya para kunin ang mga damit nila na nag-kalat. Inangat ni Gabriel ang bra ni Amanda upang ipasuot iyon.

Amanda's eyes widen and stops him immediately.

"Akin na yan!" She warned.

Gabriel insists. "Ano ka ba? Nahiya ka pa sa akin boss. Ako ang nag-tanggal nito, kaya ako rin ang mag-susuot sayo." He said with playful tone, so that Amanda let him what he wants.

"Tsansing ka lang eh!" She chuckled when she felt him touched the side of her boobs.

Gabriel giggled. And finally they get up from the bed after wearing their clothes.

Inayos ni Amanda ang sarili bago sila lumabas ng kwarto.

   

IAN was exactly about to get in his car when he saw Amanda, who just got out of the car, infront of the house.

Gulat ang bumungad na ekspresyon kay Amanda ng lapitan ito. Bumaba rin si Gabriel at sumunod kay Amanda.

"Ian, anong ginagawa mo dito? Hindi ba't nag-usap na tayo tungkol dito!" Bakas ang galit sa boses niya. Hindi naman na bago kay Amanda ang matalim na titig sa kanila ni Ian, lalo na kay Gabriel na nasa likuran lang niya.

"Ipinasyal ko lang si Art, kakauwi lang namin." He calmly said.

"Nang ganitong oras!? At ni hindi ko namamalayan?! Sinabi ko na sayo na huwag ka nang lalapit sa anak ko!"

"Ipina-alam ko naman kay Dory, at iniuwi ko naman ng maayos si Art."

"Kahit na!" Sambit niya na tila nag-titimpi sa galit. "Ako ang ina niya, ako ang mag-dedesisyon para sa kanya!"

Ian just laugh sarcastically. "Calm down Amanda. Kayo nga itong gabi na umuwi, at kasama mo pa itong si Del Fierro! Saan kayo nag-punta?"

Gabriel clenched his jaw while dagger-like staring at him.

"Wala kang pakialam! Huwag kang umasta na asawa kita dahil hindi!"

"Bakit? Siya na ba ang mapapangasawa mo Amanda? Ha? Anong ginawa niya sayo?"

Amanda can't help herself anymore from bursting her anger, she slapped him without hesitation. Kaagad naman siyang hinawakan ni Gabriel sa mga balikat ng salubungin sila ng namumuong galit sa mga mata ni Ian.

He even gripped his fist tightly.

"Huling pakiusap ko na ito, Ian. Huwag mo nang lalapitan ang anak ko. At huwag ka nang babalik dito!" Hinihingal na sambit ni Amanda.

Tila wala sa sariling napa-kibit-balikat lang si Ian. Sabay baling ng masamang tingin kay Gabriel. And without any word, he angrily hopped in his car and fastly drove it away.

Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Amanda at problemadong napahilamos sa mukha.

"What's wrong Amanda? Ano bang meron sa inyo ni Ian, ba't ganun siya maka-asta? Anong ginawa niya sayo?!" Puno ng pag-aalala na tanong ni Gabriel ng ipaharap niya ito sa kanya.

"Dati akong nagtatrabaho sa kanya, minsan na rin niya akong ginawan ng masama dahil niligawan niya ako.. Eh tinanggihan ko naman kahit anong pilit niya, kaya ayun kung anu-anong insulto ang inaabot ko sa kanya."

"You should've sued him Amanda! Nakita ko sa mga mata niya kanina ang labis na pagka-gusto niya sayo, at galit nung pinagtabuyan mo. Nakita mo yung masamang tingin niya? Hindi ko gusto yun! Dahil
baka kung anong gawing masama nun sayo."

Amanda shakes her head. "Hindi niya magagawa ang gusto niyang gawin dahil hindi ko siya basta-basta nalang na hahayaan."

Gabriel tightly holds her hand. "Ikaw na rin lang nag-sabi, na minsan ka nang ginawan ng masama ni Ian. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sayo, at sa anak mo Amanda."

Napatango-tango na lamang si Amanda at natahimik.

"Nandito lang ako Amanda. Don't hesitate to call me anytime or anywhere incase guluhin ka ulit nung Ian na yun!"

She nodded again and hug him on his torso. "Salamat Gabriel."

He caressed her hair as he planted some soft kisses on her forehead. "See you tomorrow?"

"Uh-hm.." She nodded.

"Mahal kita Amanda."

"Mahal din kita Gabriel."

He lastly kissed her lips before heading to his car. She waved while smiling. Ang kaninang takot at galit na nararamdaman niya ay naglaho na parang bula at napalitan ng saya dahil sa mga simpleng galaw at salita ni Gabriel.

         

❌❌❌❌❌❌