Fate

Chapter 3

ISANG bouquet ng mapupulang rosas na dala-dala ni Dory ang sumalubong kay Amanda ngayong umaga habang naghahanda ito para sa pag-alis.

"Ate Amanda may nag-papabigay po." Bungad ni Dory sa harap ng nakabukas na pintuan. Paalis na ngayon si Amanda patungo sa kanyang trabaho.

She frowned when she got it. "Kanino galing?"

"Ewan ko po, walang sinabing pangalan yung delivery boy. Pero may card po sa loob, galing kay Sir Ian!" Kinikilig nitong sumbong.

She deeply frowned. "Binasa mo?"

Napangisi naman si Dory. "Ah.. hihihi..." Sabay kamot sa ulo.

Amanda rolled her eyes while getting the card. Galing nga talaga ito kay Ian. Talagang hindi parin ito tumitigil sa panliligaw sa kanya.

"Ate kailan mo ba sasagutin si Sir Ian? Nang sa ganun magkaroon na ng gwapong papa si Art!" Kyuryosong tanong ni Dory.

"Hindi ko na kailangan ng tatayong ama ni Art." She bitterly said while giving back the flowers to Dory. "Pakilagay nalang ito sa vase, Dory. Mauuna na ako."

"Sige po ate, ingat ka."

     

NAGTAKA si Amanda dahil kanina pa raw siya hinahanap ng boss niya ayon sa iilang empleyadong naroon na. Hindi naman siya late, kaya hindi niya maiwasang kabahan ng konti baka kung ano ang pakay nito? If it's about business... Or about last night?!

Naalala kaya nitong muntik na silang maghalikan ng lips to lips? Papagalitan ba siya nito?

Sari-saring katanungan tuloy ang pumapasok sa isipan ni Amanda habang naglalakad patungo sa opisina ng kanyang boss.

She inhaled and exhaled deeply before entering the office. Naabutan niyang may kausap ito sa cellphone habang nakatayo at naka-harap malaking sa fiberglass window patalikod naman sa gawi niya.

Hinintay ni Amanda na matapos ito sa kausap, hanggang sa napasulyap ito sa kanya ay saka nito ibinaba ang tawag at nag-paalam sa kausap.

"Uhm, Sir, ano po ang ipag-uutos niyo?" She calmly asked.

But her calmness breaks when he stares at her as if she did something wrong. "Marami kang dapat ipaliwanag sa akin Amanda!" He said with a hard and cold tone.

Halos mapanganga siya sa gulat. Is this about last night?!

"S-Sir?" She stammered. "Hindi ko ho kasalanan yung nangyari kagabi. Lasing ho kayo! At pasalamat ka nga't tinulungan kitang makahiga dun sa sofa!" Kaagad niyang paliwanag ngunit lalong kumalabog ang dibdib niya ng lumapit ito sa kanya.

"Anong sinasabi mo?" He curiously asked.

She crossed her arms above her chest and raised her left eyebrow. Wala nang pakialam si Amanda kung boss niya ito! Basta't kapag nasa katwiran siya ay ipinaglalaban niya!

"Kagabi lang naman, lasing na lasing kayo! Hindi ko kasalanan kung babagsak ka patungo sa akin kaya muntik mo na akong halikan! Pasalamat ka nga at pinag-pasensiyahan kita! Sexual harassment kaya yung ginawa mo!" Sunod-sunod niyang sambit nang walang pag-aalinlangan.

Gabriel narrowed his eyes and look at her deeply in her eyes. Malalim siyang napaisip at inaalala ang mga nangyari kagabi.

Oo nga't naaalala niyang bumagsak siya kay Amanda, pero hanggang doon lang iyon at masyado na siyang lasing para alalahanin pa iyon. Ngunit hindi naman ang bagay na iyon ang tinutukoy niya.

"Miss secretary... What I mean is that... You need to explain why did Mr. De Dios cancelled our meeting. Hindi ba't sinabi ko sayo kahapon na gawan mo ng paraan para ma-reschedule ang meeting namin?" He calmly said while keeping an eye at her with a ghost of smile appeared on his lips when he saw her shocked and embarrased expression.

"A-Ah... Y-yun ba.." She awkwardly looked away.

"Uhm..." Naging malikot ang mga mata ni Amanda. Pakiramdam niya ay gusto na niyang maglaho na parang bula dahil sa kahihiyan sa mga nasabi niya.

She covered her mouth with her right hand and look up at her boss, ngunit nagsisi tuloy siya dahil sa titig nito sa kanya kasabay ng nakakalokong ngiti. She look down to his lips, at kung bakit ba naalala ulit niya ang pakiramdam ng mainit nitong labi sa gilid ng bibig niya kagabi.

"Bakit wala kang masabi Amanda?" Gabriel asked, kasabay nito ang pag-tukod ng isang kamay niya sa pinto sa gilid ni Amanda, at pagbaba ng tingin niya sa dibdib ni Amanda na lalong ikinagulat nito.

She gulped nervously. "Uhm. I'm sorry Sir."

"Ah... I'm sorry sa mga nasabi ko. T-tinawagan ko po kahapon si Mr. De Dios nagka-sundo na po kami na ngayong alas nwebe yung meeting. Hindi ko ho alam na kinansela niya." Nauutal niyang paliwanag.

Gabriel sighed and stand properly. Tila nawala lahat ng galit niya sa pagkansela ng isang malaking kliyente, habang nakatitig pa rin kay Amanda. It was like, his world was only revolving in her innocent eyes.

He placed his hands inside his pockets. "Nevermind him. Maghanap nalang tayo ng ibang kliyente." He calmly said and looked down again to her chest. He gulped repeatedly.

She nodded. "E-Excuse me po Sir." She was about to leave when Gabriel automatically holds her wrist.

"Amanda..." He said with intense tone. "Your button is unlocked." Sabay tingin ulit sa dibdib ni Amanda na kanina pa nakasilip ang gitnang bahagi ng dibdib nito sa loob ng itim na bra, nakasuot kasi ito ng longsleeve poloshirt at nakabukas ang isang butones.

She widen her eyes as she looked down to her chest. "Shit!" And embarrassly covered it with her hands, sabay talikod at ayusin ang pagka-botones nito. "E-Excuse me!" Saka tinakbo ni Amanda papalabas ang opisina. Naiwan namang nakangisi si Gabriel.
  

"Nakakahiya ka Amanda! Nakakahiya ka talaga!"  Kastigo ni Amanda sa sarili habang ngayon ay nakaharap sa malaking salamin sa loob ng banyo. Kung pwede lang ay hindi na siya lumabas at magpakita pa sa kanyang boss pagkatapos nitong mga nangyari.

      

❌❌❌❌❌

Thank you sa votes. I always appreciate it !😘