HINDI makapag-concentrate si Amanda sa ginagawa niyang reports sa computer. Panay ang sulyap niya sa kanyang cellphone kung nag-reply na ba si Gabriel sa mga texts niyang kesyo kailan ito babalik sa opisina at sabay na silang mag-lunch, but he didn't respond even a single text.
Sumapit ang tanghali ay mag-isang kumain sa fast food si Amanda. Hanggang ngayon ay hindi nagrereply si Gabriel sa mga text niya, sinubukan niya itong tawagan ngunit hindi rin sinagot ang tawag. Sinabi pa naman nito kahapon na isasama siya sa bahay nito para mag-dinner.
She texted him once again...
"Boss, please reply me. Kausapin mo ako kung anong problema!"
Inis niyang sinend iyon at pinilit ang sarili na hindi na ito isipin pa dahil lalo lang siya naiinis sa biglang inasta nito.
KINABUKASAN ay nagtaka si Amanda dahil dumating si Gabriel sa bahay nila.
"Ayos din toh, galit na ewan tapos heto susunduin ako?" Sambit niya sa sarili habang saktong paalis na siya ng bahay.
Gabriel got out of the car and approached Art. He was like missing him the way he gave a hug and kiss on Arthur.
"Let's go?" He coldly said to Amanda when they get outside of the house.
"Ba-bye po Tito Gabriel!" Nakangiting paalam ni Art habang kumakaway pa.
Sinuklian naman ito ng ngiti ni Gabriel hanggang makapasok siya ng kotse.
Silence enveloped between them while they were on trip.
Kalaunan ay hindi na napigilan ni Amanda ang mula pa kahapon at ngayo'ng pag-titimpi. She glances at his cold expression while now driving.
"Ano ba ang problema Gabriel?!" She coldly asked. But he remain silent.
"Bakit hindi mo ako kinausap kahapon? Tapos ngayon pupuntahan mo ako, susunduin pero hindi parin papansinin? Ano ba ang problema mo? Sabihin mo na nang hindi ako nagmumukhang tanga!"
He suddenly stopped the car on the side of the road and took a heavy sigh before speaking. "You were with Ian yesterday, bakit pa kita kakausapin kung may iba kana mang kinausap na?" Supladong sambit niya.
Amanda widen her eyes. "Ah.. so yun pala ang ikinagagalit mo? Eh bakit hindi mo manlang muna ako tinanong! Hinatid lang ako ni Ian, binigyan mo na kaagad ng malisya!"
He clenched his jaw while tightly gripping the wheel. He can't drive like this when he's mad kaya ginusto niyang itigil muna ang sasakyan sa tabi.
"I thought you're over with him! Sinabi mo na hindi mo na yun hahayaan na lumapit pa sa anak mo at sayo! Tapos makikita ko kasama mo sa kotse, hanggang dun pa sa labas ng kompanya ko!"
She faced him with irritation. "Hinatid lang niya ako! Na ayaw ko sana dahil ang totoo ay ayaw ko talaga! Hindi ko nga inaasahan na pupunta yun kahapon sa bahay! Humihingi ng sorry! At kahit ayaw kong tanggapin ay tinanggap ko nalang para tumigil na!" She sighs frustrately. "Wala kaming ginawang kung ano kung iyan ang iniisip mo! Anong akala mo sakin..?" Saka Inis niyang inirapan ito.
Gabriel glances at her. "Why does he's smiling at you as you walk away from his car?"
She frowned and dagger-like looked at him again. "Parang yun lang pagseselosan mo? Aba'y malay ko ba na ngumiti pala yun! Wala na akong pakialam dun! Bahala ka kung ano yang iniimbinto ng madumi mong utak!"
He calmly sighs. Kung kanina ay siya ang galit, ngayon napunta kay Amanda at tila siya na ngayon ang dihado. "Hinintay kita kahapon. Dahil sa matagal ko nang gustong gawin..." Mahinahong sabi niya na bakas parin ang pagtatampo.
BINABASA MO ANG
Fate
FanfictionMeeting you was a fate, becoming your friend was a choice, but falling in love with you was beyond my control. © • • • • • • • MDZ as Amanda Fuentes PRG as Gabriel Antonio Del Fierro