Ik daag je uit

18. Een show voor Alicia

Hoofdstuk 18

Een show voor Alicia

* * *

Donderdag zijn er bijzonder veel nieuwsgierige klasgenoten die - waarschijnlijk naar aanleiding van de foto's op Raphaels Facebookpagina - subtiel vragen naar onze date van gisteren. Zo ook... Alicia.

Ik antwoord een beetje ontwijkend, maar Raphael slaat nonchalant zijn arm om mijn middel en vertelt dat het ontzéttend leuk was, waarna hij me op mijn wang kust. Dan werpt hij me een schuine grijns vol leedvermaak toe als hij ziet dat ik lichtjes van kleur verschiet, zijn arm nog altijd losjes om mijn middel geslagen. Toch krijg ik het voor elkaar om mijn gezicht zo blanco mogelijk te strijken.

'En morgenavond hebben we een dubbeldate,' voeg ik eraan toe.

'Nou,' zegt Alicia met een knipoog, 'dat kan nog wel eens gezellig worden.' Ze kijkt ons één voor één aan. 'Maar, eh... Hoe is het voor de rest met jullie relatie?'

'Eh, wel goed,' zeg ik. Ik kijk haar argwanend aan. 'Hoezo?'

'O, gewoon.' Ze lacht en maakt een wegwerpgebaar met haar hand. 'Nieuwsgierigheid.'

Het valt me op dat Alicia erg hard praat. Het valt me nog meer op dat er een paar leerlingen zijn blijven staan om te luisteren.

'Nou,' zegt Raphael. Er zit een cynische ondertoon in zijn stem. 'Wat súperleuk om dat te horen, zeg. Maar nu moeten we weer gaan.' Hij geeft een kneepje in mijn hand en wil me meetrekken.

'Ho eens even.' Ze zet een hand in haar zij en lacht in een poging sympathiek over te komen. 'Hebben jullie nog geen ruzie gehad? Diepe gesprekken? Nachtelijke sms-sessies?' Haar ogen vernauwen zich terwijl haar grijns verbreed. 'En hebben jullie al gezoend? Ik bedoel, verder dan een paar kusjes op wangen zijn jullie geloof ik nog niet.'

Raphaels greep op mijn hand verstevigt. 'Dat soort dingen doen wij nou eenmaal niet in het openbaar.'

'Ach, kom op. Jullie hele relátie is openbaar. Wat maakt één kus nou weer uit?'

'Wat suggereer je nu precies?' snauw ik.

'O, niks, hoor.' Ze grinnikt en werpt wat veelbetekenende blikken op de mensen die zijn komen kijken naar ons interessante gesprek. Het zijn er behoorlijk veel. Alicia gaat verder: 'Jullie zouden jezelf kunnen bewijzen.'

'En hoe dan wel?' Raphaels stem klinkt bot.

'ZOENENNNN!' roept één of andere klootzak.

Alicia lacht slechts slinks en het lijkt wel of ze telepathisch contact met het publiek heeft, want een aantal mensen begint mee te scanderen. 'ZOENEN, ZOENEN, ZOENEN!'

Ik verstar en ga onwillekeurig wat dichter bij Raphael staan. 'Oeps, fuck,' mompelt hij. Dan laat hij mijn hand los en zegt kalm: 'Goed, joh. Wat jullie willen.' Gejoel stijgt op.

Raphael draait zich om en kijkt me serieus aan. Zijn donkere blik boort zich in de mijne. 'Eén klein kusje,' zeg hij zacht, 'niks heftigs. Dat beloof ik.'

'Oké,' fluister ik met grote ogen. Ik schaam me opeens dood voor mezelf. Hier sta ik dan, stoere Aurora, doodzenuwachtig voor een kus op haar mond.

Raphael glimlacht en er verschijnt een kuiltje in zijn wang. 'Rustig ademen, oké?' Hij legt zijn handen om mijn middel en trekt me wat dichter naar zich toe. In mijn oor fluistert hij: 'Sla je armen maar om mijn nek.'

Ik doe wat hij zegt en dan staan we opeens dichter bij elkaar dan ooit. Warmte danst door mijn hele lichaam en ik raak ervan in de war. 'Huh,' mompel ik een beetje van mijn à propos, terwijl ik in zijn ogen blijf staren.