Her şey değişmişti o gri zamanda...
Aydınlığın ışığı ve karanlığın zifiri karışmış gri bir gece yaratmıştı evrenin sonsuzluklarında.
Zaman geçmiş ile bugüne karışmış tarih yeniden yazılmıştı. Lanetli yaratıklar, yer yüzünden silinmiş yalnız hak eden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⛧
"Koş, koş, koş!"
"Senden nefret ettiğimi daha önce söylemiş miydim?" dedim kesik kesik nefeslerimin arasından.
"Evet, saat başı elli kere söylemeden için rahatına varmıyor,"
Arkamızdan bağıran adamların sesleri azalmaya başladığında omzumun üstünden arkaya döndüm. Çalışanları oldukça geride bırakmıştık. Jamie, beni sağa çekerek başka bir sokağa soktuktan bir süre sonra artık adamların peşimizden gelmeyeceğini anlayıp duvara yaslandık.
Nefes nefese diz kapaklarımı tutarken ciğerlerime dolan oksijen boğazlarımı yakıyordu.
Jamie, bana yandan bir bakış atarken dudaklarında alaycı bir sırıtış oluştu.
"On sekiz oldu. Hadi az gayretle bana olan yegane duygularını bu saat bitmeden elliye tamamlayacağımızı düşünüyorum."
Gözlerim daha da kısılırken öfkeden köpürmek üzereydim. Terden hafif ıslanmış önleri uzun saçları alnından çenesine doğru dökülüyor, bedeni eğik bir şekilde soluklanıyordu. Mavi gözlerindeki parıltı beni sinir etmenin hazzıyla açık açık parıldıyordu. Yutkunma isteğimi son anda durdurup bakışlarımı kaçırdım.
"Hadi ama?" Dedi gülerken, "o kadar şeyi neyle ödemeyi planlıyordun? Öpücükle mi?
Gözlerimi devirip duvarda aşağı doğru kayarak yere oturdum. "Aslında ben bütün hesabı sana kilitleyip kaçmayı planlıyordum," dedim alayla.
Dudaklarını büzüp o da benim gibi yere oturdu, "Ben öpücüğü tercih ederdim,"
Ona yandan bir bakış atıp karnına yumruk attım. İnleyip yüzünü buruşturdu.
"Şiddet yanlısı kadın!"
Gülerek ayağa kalktım ve elimi ona uzattım. Somurtarak sağ elini kaldırdı ve elimi tuttu. Ellerimiz birbirine kenetlenip onu çekmeye hazırlanıyordum ki aniden gözlerimin kararmasıyla dizlerimin üstüne düşen ben oldum.
