Her şey değişmişti o gri zamanda...
Aydınlığın ışığı ve karanlığın zifiri karışmış gri bir gece yaratmıştı evrenin sonsuzluklarında.
Zaman geçmiş ile bugüne karışmış tarih yeniden yazılmıştı. Lanetli yaratıklar, yer yüzünden silinmiş yalnız hak eden...
Bencil bir kardeşin kör gözleri, acıya sebep olabilirdi. Ölümlere neden olabilirdi. Ya da geçmişteki yaşamından düşüp günümüzde Aykırı bir Yaşam yaratabilirdi...
⛧
- Catherine de Malaise -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⛧
Kutsal Roma Germen İmparatorluğu
M.S 1579
Tozların, at arabalarının etrafında düzensiz dans edişlerinin ardından güneş, sarı ışığını dağların arasından gökyüzüne yayıyordu. Yavaş yavaş yükseliyor, gökyüzünü geceden arındırıyordu.
Sabah rüzgarı ağaçların yapraklarını yumuşak bir esintiyle birlikte beraberinde götürürken Catherine de malaise evinin ahşap kapısını açıp gülümseyerek elindeki sepet ile bahçesine doğru ilerlemeye başladı. Sarı dalgalı saçları geriye doğru savrulurken rüzgar beyaz tenine dokunup yoluna devam ediyordu.
Her zaman sabahın erken vakitleri kalkar, bahçesine gider ve en taze sebzeleri toplayarak çocuklarıyla güzelce kahvaltı ederdi. Bu vakitler onun çocuklarıyla doya doya geçirdiği nadir zamanlardandı.
Çocukları evde kalmayı pek sevmezdi, oğlu kasabaya iner kızı ise göl kenarında vakit geçirmeyi severdi. Victoria, insanların ve kalabalığın arasına karışmayı pek sevmezdi. Çünkü her kasabaya indiğinde oğlanlar ve gelin arayan anneler onu alıcı gözüyle incelerlerdi. Victoria gibi bir kızın evlenme yaşı çoktan geçmişti fakat onun gibi güzel bir kızı hangi yaşta olursa olsun almak isteyen bir çok aile olurdu.
Kardeşinin annesine çekmiş sarı saçlarının aksine Victoria'nın saçları gece kadar siyah, ipek kadar yumuşak ve güzeldi. Gözleri ise siyah denecek kadar koyu bir kahverengi fakat içlerine güneş serpilmiş gibi sarı lekeler barındırıyordu. Bembeyaz teni el değmemiş bir pamuk tarlası gibiydi, yanakları ise pamuk tarlasında yetişmiş ve beyaza en güzel rengini veren kırmızı gülleri andırıyordu.
Fakat her gülün dikeni vardı öyle değil mi?
Yaşıtları çoktan evlenmiş, çocuk sahibi olmuş olabilirdi fakat Victoria 14-15 yaşın evlenmek için çok küçük olduğunu düşünüyordu. O daha 16 yaşındayken annesinin eve gelen talipleri bir bir nasıl geri çevirdiğini utancından odasının kilit kapısından izlerdi. Fransızlar, İskoçlar, İngilizler, Almanlar ve Romalılar. Bir çok ülke ve şehir değiştirmişlerdi. Son 3 yıldır ise Roma Germen İmparatorluğunda kalmaya başlamışlardı. Catherine, çocuklar 20 yaşındayken burada küçük bir çiftlik evi satın almıştı. Evin sahibi kadının kocası olmadığını ve iki çocuklu dul bir kadın olduğunu öğrendiğinde buna pek yanaşmasa da Roma'nın seçkin ailelerinden biri olan Francis de Polo, Catherine için kefil olunca adam hem şaşırmış hem de saygıyla başını eğerek evi satmıştı.
