Her şey değişmişti o gri zamanda...
Aydınlığın ışığı ve karanlığın zifiri karışmış gri bir gece yaratmıştı evrenin sonsuzluklarında.
Zaman geçmiş ile bugüne karışmış tarih yeniden yazılmıştı. Lanetli yaratıklar, yer yüzünden silinmiş yalnız hak eden...
(Böyle şarkılara bayılıyorum ya, bana Ay İblislerini hatırlatıyorlar. Ay İblislerinde bu tip şarkıları sık sık göreceğiz;)
Bu tip bildiğiniz şarkılar varsa lütfen benimle paylaşır mısınız? )
Keyifli okumalar...
⛧
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⛧
Kalp atışlarımı hissedebiliyordum. Rüzgarın tenimde ettiği dansı. Ya da güneşin sadece benim için gökyüzünde olduğunu hissetmeme neden olacak o ışığını.
Algılarım gelişiyor, gözlerim keskinleşiyordu. Bazen kilometrelerce ötemdeki insanların bir anı gibi zihnimde yer edinip birbirlerine olan fısıltılarını duyuyor, yüzlerini görüyordum. Köpek dişlerim keskinleşiyordu. Bacaklarım, rüzgara meydan okumak istercesine koşmak istiyordu. Çok, çok uzaklara koşmak... bedenim karıncalanıyordu. Tenim ise ışığa tutulmuş bir elmas parçası gibi gün yüzüne çıkıyordu gün ışığında...
Ama sonra her şey duruyordu. O his bedenimden bir saç teli gibi ansızın düşüp, uçup gidiyordu. Fener ışığına tutulmuş elması yücelten fener, düğmesine basıyor ve elması yeniden karanlığa bırakıyordu. Gözlerim körelmiş, adrenalinden eser yoktu.
Her şey yeniden benden alınmıştı. Kafamı yavaşça eğdiğimde sarıya dönmeye başlayan saçlarım bu sefer koyu tonlara bürünüyordu.
Aniden bedenimden bir ürperti geçmiş gibi titredim.
"İşte, şu şeyin içinde."
Yürümeyi kesip durduğumuzda dalgınlığımdan kurtulup Jamie'nin gösterdiği yere baktım. Ve birkaç saniye daha bakmaya devam ettim. Benimle dalga geçiyordu değil mi?
Laura, gözünü bir bana bir Jamie'ye çevirirken ne diyeceğimi merakla bekliyor gibiydi.
Benim ise dediğim tek şey şaşkınlıkla, "Kamyoneti nereden buldun?" Olmuştu.
Omuz silkip sırıttı, "Çaldım. İçinde bir sürü abur cubur var sanırım bir markete falan gidiyordu. İyi haber, ne yiyeceğimizi aradan çıkarmış olduk." dedi bir arabaya bir bana bakarken.
"Bir çikolata kolisi de ben alabilir miyim?"
Laura'nın konuşması üzerine çatık kaşlarla ona döndüğümde, "Ne?" Dedi. "Koliyi alır, pazar günü kiliseye günah çıkarmaya giderim olur biter tamam mı? 'Kutsa beni peder, harama el sürdüm ama beleş ve çok caziplerdi' bence iyi bir bahane." Dedi gülerek.
