3⛧ Yabancı Okyanus Mavileri

2.6K 240 103
                                    

Multimedya: Laura Stan

Multimedya: Three Days Grace - I Hate Everything About You

Keyifli okumalar...

Sabah güneşinin ışığı sokakları aydınlatırken Laura bugünün önceki günlerden daha serin olduğunu düşündü. Yavaş yavaş havalar soğuyor, yaz giderek uzaklaşıyordu.

Her adımında ya beton zemine ya da ağaçtan ayrılmış yaprakların üzerine basıyordu. Bazı yapraklar kurumaya yüz tuttuğundan çıtırtı sesleri de duyulmuyor değildi.

Laura, sonbaharı fazla sevmezdi fakat yağmuru çok severdi. İlkbahar ile sonbaharın karışımı bir mevsim olmasını isterdi, lavanta bahçesi bir yolda hafif çiseleyen yağmurun altında onunla kahkaha atarak dönmek, dans etmek...

Aniden kaşları çatılırken aynı zaman içerisinde ağzından acı bir inilti kopmuş bir kaç adım gerilemişti.

"Lanet olsun!"

Başının sargılı tarafının etrafını yavaşça avuştururken gözlerini yumdu. Bir anlık dalgınlığından sokak direğine çarpmıştı.

Kenardan annesiyle yürüyen tahminen ilk okula giden bir çocuk Laura'ya bakıp kahkaha atarken annesi ona uyarıcı bir bakış atıyordu.

Çocuk hemen sustu fakat sinsi ifadesiyle Laura'ya bakıyordu. Laura çocuğa kötü bakışlarını sunarken çocuğun yüzünde, -Laura'nın tabiriyle bir piç gülüşü- oluşmuş ve küçük çocuk Laura'ya orta parmak çekerek önüne dönmüştü.

Kızın ağzı açık kalırken, gözlerini yavaşça kıstı. "Seni küçük piç kurusu!" Diye tısladı çocuğun arkasından.

Laura sokak direğinin yanından geçip yürümeye devam ederken yüzü öfkeden kasılmıştı. Bacak kadar çocuktan ona el hareketi çekilmesi ve hiçbir şey yapamaması öfkeden deliye dönmesine yeterdi.

Gözlerini devirdi. "Zamani veletleri!" Elini kaldırıp önüne düşmüş saçlarını arkaya savurdu. "Oysa bizim zamanımız da böyle miydi?" Diye söylenmeden edemedi. Sanırsa kendi çocukluğunu unutmuştu?

10-15 dakikalık bir yürüyüşünden sonra 5 senesini kurban ettiği lise karşısında çıkmıştı. Okulun kapısından geçmesiyle arkasından birinin kollarını boynuna dolaması bir oldu.

Laura önüne düşen kızıl saçlardan bu kişinin Scarlett olduğunu anlamıştı.

"Günaydın gün ışığım."

Laura'nın yüzünde mimik oynamazken gözlerini devirdi. Cidden mi!? Onu ormanda bırakıp kendi kıçlarını kurtarmak için kaçarlarken Laura'nın yokluğunu fark edebilmiş miydi acaba?

Laura, Scarlett'ın kollarından kurtulup okula doğru yürümeye başladı.

"Ah! Hadi ama Laura. Telefonda da benimle hiç konuşmadın zaten hep böyle mi yapacaksın?"

"Anlayamadım?" Laura şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırırken hayretler içinde Scarlett'a döndü.

"O lanet olası ormanda beni arkada bırakıp kaçıp gittiniz! Söylesene, acaba hiç arkada birini bıraktık mı diye kontrol ettiniz mi?"

Aykırı YaşamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin