Chapter 31: Kamatayan ng Aking Nanay

99 3 0
                                    

Hanggang ngayon hindi pa din ako makapaniwalang hindi ako ung tagapagmana. Hindi ako anak ni papa. Hindi mahal ni papa si mama. Nagsinungaling si mama para sa Kaharian.

Wala akong kaalamalam! Wala akong kwentang Prinsesa! Sabagay hindi naman ako tunah na Prinsesa kaya't mabuti pang huwag nalang akong makielam.

"Ano pong ibig niyong sabihin na nakilala ko na ang kapatid ko?" Nagtataka kong tanong.

"Ang kapatid mo ay si..." nanlaki ang mata ko sa nakita ko. Natamaan si Nanay Aime sa Dibdib ng Arrow ng Pana.

"Nanay Aime. Hindi!! HINDI PWEDE!! huwag mokong iwan Nanay Please. Huwag po." Sigaw ko at nagsimulang humagulgol sa iyak.

"A-nak. Ang kapatid mo ay si."

"Nanay! Papagalingin ko kayo. Lakasan niyo po ang loob niyo pakiusap nanay." Sigaw ko at umiyak ng umiyak.

"Ru-ss."

"Nanay huwag niyo po akong iiwan. Pakiusap. Lahat nalang kayo iniiwan ako. Ikaw nalang meron ako please nanay."

"Si Russel ang kapatid mo. Siya ang tagapagmana. Mahal na mahal kita alaga ko." Nanlaki ang mata ko sa gulat. Si Russel? Ang ina niya ang Mahal ng aking Ama?

Ngumiti si Nanay Aime bago tuluyang Pumikit.

NANAY!! HUWAG MOKONG IWAN. LAHAT GAGAWIN KO. Huwag mokong iiwan please. Mahal na mahal kitaaa.

Ikaw nalang ang meron ako!!!

Sandamak mak na kawal ang lumabas at Hinawakan ako sa magkabilang braso.

"Nanay!! Bitawan niyo ako!! Nanay! Ung nanay kooo! Bitawan niyo ako pakiusap." Sigaw ko.

"Nanay Aime." Sigaw ko bago tuluyang makalayo sa Katawan ng aking Nanay.

"Manahimik ka Prinsesa. Kailangan na niyang mamatay madami na siyang alam." Sabi ng kawal.

"Bitiwan moko." Sinapak ako nito dahilan upang mawalan ako ng malay.

Patawad Nanay kung hindi kita nailigtas. Mahal na Mahal kita. Sana huwag kang magalit sa akin dahil sa nagawa ko.

Gagawin ko po ang lahat upang mabawi ni Russel ang trono na nararapat sa kaniya

I'm Inlove with my EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon