Fujoshi's Honour✔

My Father?

Part 26

FUJOSHI'S HONOUR

မင္ရြယ္အသံေတြကိုၾကားေနရတယ္

သူမအေမရဲ႕အသံ ဆရာဝန္ေတြ သူနာျပဳေတြရဲ႕အသံေတြ

သူမမ်က္လံုးကိုအားယူၿပီး ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဆူးခနဲဝင္လာတဲ့အလင္းေရာင္တန္းေတြ

သူမတကယ္ပဲ အသက္ရွင္ေသးတာလား?

သူမကိုစိုးရိမ္ၾကည့္ ေပ်ာ္ရြင္ေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနေသာအေမကို စကားေျပာခ်င္ေသာ္လည္း အာေခါင္သည္ ေျခာက္ကပ္လြန္းေနသည္

"လူနာ ယန္မင္ရြယ္ အဆင္ေျပပါတယ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ကိုမာ ၂လေက်ာ္ဝင္သြားေပမယ့္လည္း ျပန္ေကာင္းလာပါတယ္ အခုခ်ိန္ေတာ့ လႈပ္ရွားဖို႔သိပ္အဆင္ေျပအုန္းမွာမဟုတ္ဘူး အခ်ိန္ယူရပါမယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္လာခဲ့ပါမယ္"

ဆရာဝန္တို႔သည္ ထြက္သြားခဲ့ၾကသည္ အခန္းထဲတြင္ သူမနဲ႔ သူမအေမသာ က်န္ခဲ့ေတာ့သည္

"'သမီးရယ္ အေမဝမ္းသာလိုက္တာ သမီးမႏုိးလာေတာ့မွာကို အေမေၾကာက္ေနခဲ့တာ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြ ခဏေနက်ရင္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္"

သူမေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္

ျပန္ေတြ႕ရေတာ့မွာပါလား ရွင္းယီ ေရွာင္က်င္း...

သူမေခါင္းေတြသည္တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲကာ ေလးလံေနသည္ စိတ္ေတြသည္လည္းပ်ံ႕လြင့္ေနသည္ သူမရဲ႕သားေလးေတြမေရာက္လာခင္အထိေပါ့

သူမရွိရာအခန္းထဲသို႔ တံခါးကို ဒုန္းစိုင္းဖြင့္ကာ ဝင္လာေသာ ဝင္လာေသာ ရွင္းယီႏွင့္ေရွာင္က်င္းတို႔ႏွစ္ေယာက္

"မား ႏုိးလာၿပီလား!!"

"မား သက္သာရဲ႕လား"

"အာ အန္တီလည္းရွိေနတာလား ဟီးဟီး အန္တီ ေနေကာင္းလား"

"ေကာင္းပါတယ္ ေရွာင္က်င္းေလးေရ မင္ရြယ္က စကားေျပာႏုိင္မွာမဟုတ္ေသးဘူး သားတို႔ၾကည့္ထားေပးအုန္းေနာ္ အန္တီ ေဆးစစ္ခ်က္သြားယူလိုက္အုန္းမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ"

"စိတ္ခ်ပါအန္တီ"

သူမအေမထြက္သြားေတာ့ ေရွာင္က်င္းႏွင့္ရွင္းယီတို႔သည္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းေျပာျပသည္ သူမကေတာ့ျပံဳးသာျပံဳးႏုိင္သည္