Claimed -ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ-

Να προσπαθείς για εκείνους που αγαπάς

Το ανεβάζω γιατί πραγματικά κάποιες το άφησαν στην μέση και συγγνωμη.Αλλα παρακαλω σεβαστειτε οτι ο καθενας παντα εχει τους λογους του. Το επόμενο μπορεί και να αργήσει λίγο.

Σας φιλω.

----------------------------

Το πουλί αγωνίζεται για να βγει από το αυγό. Το αυγό είναι ο κόσμος του. Αυτός που θέλει να γεννηθεί, πρέπει πρώτα να καταστρέψει έναν κόσμο.
Herman Hesse

Η γιαγια μου ειναι ο πιο γλυκος ανθρωπος του κοσμου.
Την αγαπω,γιατι μου ψηνει καφε τα πρωινα και μου τηγανιζει πατατες οταν δεν ειμαι καλα.
Την λατρευω,γιατι με ακουει παντα προσεκτικα,με κοιτα στα ματια και περιμενει να σταματησω να μιλαω,και μπροστα στους προβληματισμους,τον θυμο και το -απρεπες - λεξιλογιο μου,προβαλλει μια αφελη πλευρα.
''Μηπως καταλαβες λαθος κοριτσακι μου;''
''Μηπως δεν εννοουσε αυτο;''

Αγαπω την αθωα της αφελεια.Γιατι μεγαλωσε σε εναν κοσμο καθολου αθωο και αν μη τι αλλο οχι αφελη.

Κι ομως,μεσα στην 'αγραμματοσυνη' και την αφελεια της,μου εχει πει τις πιο μεγαλες αληθειες.

Αυτες που μου εμειναν για παντα.Και τις καταλαβαινα παντα -μετα-.

Ειχε πει καποτε...

''Στην ζωη αγαπη μου,σου ερχονται αυτα που απωθεις,καρμικα σχεδον.Πχ κοιτα εμενα,παντοτε ελεγα οταν ημουν νεα,πως δεν αντεχα τους ναυτικους και να που παντρευτηκα εναν!''

Μεχρι και προσφατα με αφηνε να πιστευω πως η φραση της αυτη,ειχε μοναχα μια πλευρα.Λιγες μερες πριν,τρωγοντας πατατες στην κουζινα της με ρωτησε τι κανει το αγορι που σκεφτομαι.
Στην απαντηση μου εσμιξε τα φρυδια και μου ειπε οτι ειναι ματαιο να κλαιω για τα λαθη των αλλων.

''Κοκονα μου , δεν αρκει στην ζωη σου να αποδεχτεις την μοιρα σου ,πρεπει να παλεψεις και για αυτη.Τι νομιζεις;Πως στην ζωη παλευεις μονο για εκεινα που παντοτε ηθελες;''

Μεσα μου σαν κατι να ωριμασε.
Δεν θα σου πω τι μου εμεινε απο αυτο,αλλα καπου αναμεσα στις τηγανιτες πατατες και τον καφε μετα πρεπει να το ενστερνιστηκα πληρως.

Να προσπαθεις για οσους αγαπας.

''Μπορεις να με αφησεις να παω να χορεψω;Μας κοιταζει ο κοσμος,υποπτευονται''η Ρεβεκκα προσπαθησε ματαια να ελευθερωθει απο το κρατημα του.Το κτητικο κρατημα του την καθηλωνε μπροστα του, δεν σκοπευε να την αφησει με τιποτα.
Η μουσικη στο κλαμπ του ηταν δυνατη οπως παντα,τα φωτορυθμικα γυαλιζαν πανω στο μαυρο μαρμαρο που καλυπτε μεγαλες επιφανειες του εσωτερικου χωρου.
Μαυρο μαρμαρο και μαυρο γυαλι,καθρεφτες και λευκα φωτα.Μονο μια τετοια αισθητικη θα ταιριαζε στον κλαμπ των Κυνηγων αλλωστε.