True Star – Volumn 3
Chapter (7) ( zawgyi+unicode)
"ဒီမွာေကာင္ေလး.. ငါတို႔က မင္း အကူအညီေတာင္းလို႔ ကူညီေပးဖို႔ ဒီမွာရွိေနတာ.. မင္းက အေတာ့္ကို အရွက္မရွိတာပဲ.. ငါတို႔ပံုကို ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ႐ိုက္ယူထားတယ္.."
Tang Feng က ေခါင္းမေဖာ္တမ္းရွိေနတဲ့ Li Wei ကို ႀကိမ္းလိုက္တယ္။ Li Wei က သူ႔အက်ႌစအစြန္းကို လက္နဲ႔ေခ်မြေနရင္း တီးတိုးေျပာလိုက္တယ္။
"ကၽြန္.. ကၽြန္ေတာ္.. ဒီပံုကို မဂၢဇင္းမွာေရာင္းစားဖို႔ ႐ိုက္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး.. ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူရွိေနပံုက အရမ္းၾကည့္ေကာင္းလို႔ ႐ိုက္ထားမိတာပါ.. ကၽြန္ေတာ္ က်ိန္ရဲပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းစားရင္ အသက္ဆက္မရွင္ပါေစနဲ႔.."
"မင္းက ငါတို႔ကိုေတြ႕တာနဲ႔ ထြက္ေျပးတယ္.. မင္းကင္မရာထဲကပံုကို ၾကည့္ေတာ့ တုန္လႈပ္ေနတယ္.."
Tang Fengက ဓာတ္ပံုေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။ သူနဲ႔ Lu Tian Chen ရဲ့ပံုေတြက ေရေပၚ႐ုပ္ေသးပြဲပံုေတြကလြဲၿပီး မေတြ႕ရေပမယ့္ Ge Chen နဲ႔ Su Qi Cheng ရဲ့ပံုေတြကေတာ့ လွပတဲ့ဗီယက္နမ္႐ႈခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ေနာက္ခံထားၿပီး ႐ိုက္ယူထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ဒီပံုေတြအရ ေဒၚလာေလးငါးေထာင္ေတာ့ တန္မွာေသခ်ာတယ္။ ဒီေကာင္ေလး Li Wei က ပံုေကာင္းေတြကို အေတာ္႐ိုက္ယူထားႏိုင္တာပဲ။
"ခင္ဗ်ား ေဒါသထြက္မွာကို ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနတာ.."
အားႏြဲ႕တဲ့ဇနီးသည္ေလးလိုမ်ိဳး အသံတစ္သံက ထြက္လာတယ္။ Li Wei ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာက်င္ေနပံုရတဲ့ Ge Chen ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"သူတို႔ကိုျမင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဓာတ္ပံုယူမလို႔လုပ္တုန္း သူတို႔က လုယူသြားတာပါ.."
ဒီစကားေတြက Su Qi Cheng ရဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္ေပးသလိုနဲ႔ ရန္တိုက္ေပးတဲ့စကားေတြဆိုတာ Tang Feng ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
"Tang Feng.. မင္း တစ္ဖက္သားကို လြယ္လြယ္ေလး မယံုလိုက္နဲ႔.. မင္းအေပၚေကာင္းတဲ့လူတိုင္းက လူေကာင္းေတြမဟုတ္သလို မင္းကို ထိခိုက္ေစသူတိုင္းကလည္း လူဆိုးမဟုတ္ဘူး.."
Su Qi Cheng က ေစာင္းခ်ိတ္ေျပာလိုက္တယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ သူက Li Wei က လူေကာင္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တာပဲ။
"တကယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ ေကာင္းတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ့စိတ္ရင္းက ဘယ္လိုဆိုတာ ဆန္းစစ္သင့္တယ္.. မဟုတ္ရင္ မင္းရဲ့ကိုယ္နဲ႔ ႏွလံုးသားကို ဆံုး႐ံႈးသြားရရင္ အားလံုးသြားၿပီ.."
တကယ္ေတာ့ Tang Feng က သိခ်င္စိတ္၀င္ေနတယ္။ ဒီလေတြအတြင္း Su Qi Cheng က အရမ္းကိုၿငိမ္သက္ေနၿပီး လူျမင္ကြင္းထဲကိုမလာလို႔ Charles နဲ႔ Lu Tian Chen ေတာင္ သူ႔ပံုကို ႐ိုက္ယူလို႔မရျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူက ႐ုတ္တရက္ ေပၚထြက္လာ႐ံုတင္မကဘူး Lu Tian Chen ေရွ႕မွာ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာဆိုေနတယ္။
"ခင္ဗ်ားဆိုလိုခ်င္တာက အရင္က ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ မေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက လူေကာင္းလို႔ ေျပာခ်င္တာလား.."
Tang Feng က ရယ္ေမာရင္း ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"အခု ငါ့အေပၚေကာင္းတဲ့လူေတြက တကယ္ေတာ့ ငါ့အေပၚမေကာင္းၾကဘူး.. ဒါက ငါ့အေပၚေကာင္းတယ္ေျပာမလား.. ဆိုးတယ္ေျပာမလား.."
Su Qi Cheng ရဲ့စကားေတြကို အေလးအနက္ထားစရာေတာ့ မလိုဘူးလို႔ Tang Feng ယူဆတယ္။ တစ္ခါေသဖူးလို႔ ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္ၿပီးသား။ ဒီလူက သူ႔ကိုျပန္ေပးဆြဲၿပီး လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔လႊတ္ေပးလို႔ သူ႔ဘ၀ကိုဖ်က္ဆီးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားခဲ့တာမို႔ ဒီလူဘာလဲဆိုတာ သူ ေသခ်ာသိၿပီးျဖစ္တယ္။
Su Qi Cheng က သူ႔ထက္ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳစံုတဲ့ Tang Feng ကို စကားေလးႏွစ္ခြန္း သံုးခြန္းေလာက္နဲ႔ လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ေနေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ Tang Feng ရဲ့ စကားလံုးေတြကိုၾကားၿပီး ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိတဲ့လူကလည္း Su Qi Cheng ပဲျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ဒီေကာင္ေလးကို သူ ႏိုင္ေအာင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။
"Su က မင္းအေပၚ တကယ္ေကာင္းတဲ့လူပါ.. မင္း ဒါေတြကို မသိႏိုင္ပါဘူး.. သူက မင္းသိထားတာထက္ ေကာင္းကြက္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့သူပါ.."
Ge Chen က မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ Su Qi Cheng ဘက္ကေန ရပ္တည္ေျပာဆိုလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Su Qi Cheng က ကူကယ္ရာမဲ့ အေျခအေနကေန လြတ္ေျမာက္သြားတယ္။
စကားလံုးေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာဆိုေနပါေစ လူတစ္ေယာက္က သူဘာေတြလုပ္တယ္၊ ဘယ္လိုျပဳမူတယ္ဆိုတာကိုၾကည့္ၿပီး လူဆိုး၊ လူေကာင္း သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာ ဒီငပိန္းေကာင္ မသိဘူးထင္ပါရဲ့။ Tang Feng က စကားဆက္ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ေခါင္းယမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔နံေဘးကေန ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့ Li Wei ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ မဟုတ္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာနဲ႔ အဓိကကိစၥကို ေမ့သြားၾကပံုရတယ္။
"ငါ ဒါေတြကို ယူလိုက္လို႔ရလား.."
Tang Feng က ေျပာရင္း delete ခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္တယ္။ Delete လုပ္ဖို႔ Confirm ကိုမႏွိပ္ရေသးခင္ Lu Tian Chen ဆီက စကားသံထြက္လာတယ္။
"ဘာေတြက်န္ေသးလို႔လဲ.."
ေရ႐ုပ္ေသးပြဲကိုၾကည့္ေနတဲ့ပံုက သူတို႔ အေနာက္ ညာဘက္ျခမ္းက ႐ိုက္ထားတာျဖစ္လို႔ သူတို႔မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာမျမင္ရဘူး။ သူတို႔ေရွ႕က ေရ႐ုပ္ေသးပြဲ႐ႈခင္းနဲ႔ သူတို႔ တရင္းတႏွီးရွိတဲ့ အမူအယာကိုပဲ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက ျမင္ရသူတိုင္းကို ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားရေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက Tang Feng ကို အလြယ္တကူပဲ ဖ်က္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။
"ေကာင္းၿပီေလ.."
သူက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးဖ်က္လိုက္ၿပီ.."
Su Qi Cheng က ႐ုတ္တရက္ Tang Feng လက္ထဲကကင္မရာကို လုယူလိုက္တယ္။ Tang Feng က delete confirm ခလုတ္ကို ႏွိပ္ခ်လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ Li Wei က ႐ုတ္တရက္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္လို ခုန္၀င္လာေပမယ့္ ကင္မရာက လက္ေထာက္လက္ထဲကို လြင့္ပ်ံသြားၿပီျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ခရစ္ကတ္ကစားတာ အလကားေတာ့ ျဖစ္ပံုမရဘူး။ လက္ေထာက္ဆီလြင့္သြားတဲ့ကင္မရာကို Li Wei က လွမ္းဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။
"ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းသားပဲ.."
Tang Feng လည္း တစ္ၿပိဳင္တည္းေျပးၿပီး ကင္မရာကိုလွမ္းဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ ကင္မရာရသြားတဲ့လက္ေထာက္က ခ်က္ခ်င္း လွည့္ေျပးေတာ့တယ္။ Su Qi Cheng က ေနာက္ကလိုက္သြားတယ္။
Lu Tian Chen က သူ႔လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားခ်ိန္ Tang Feng က Ge Chen ဘက္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီးၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"Tian Chen.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားမသြားပါနဲ႔.. ခင္ဗ်ားမရွိဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ခင္ဗ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အမ်ားႀကီးလုပ္ေပးခဲ့တယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုလုပ္ေစခ်င္သလဲ.. ေျပာပါ.. ထားေတာ့မသြားပါနဲ႔.."
သူက Lu Tian Chen ကိုဖက္ၿပီး အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြ အာ႐ံုစိုက္လာၾကတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ Tang Feng, Li Wei နဲ႔ Su Qi Cheng တို႔ ဘယ္ထြက္သြားလိုက္မွန္း သူ မသိလိုက္ဘူး။ Lu Tian Chen က Ge Chen ကိုတြန္းပစ္လိုက္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ Tang Feng ကိုလိုက္ရွာဖို႔ ေအးစက္စြာနဲ႔ Ge Chen ကိုသြားေစ့ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါ့ကိုလႊတ္စမ္း.."
တြန္းလိုက္တဲ့အရွိန္နဲ႔ Ge Chen က ေျမျပင္ေပၚ ဖင္ထိုင္လ်က္က်သြားတယ္။ Su Qi Cheng ရဲ့သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြက သူတို႔ေဘာ့စ္ ေျပးထြက္သြားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ပါသြားလို႔ သ႐ုပ္ေဆာင္စတားေလး Ge Chen ကို ေစာင့္ေရွာက္မယ့္သူ တစ္ေယာက္မွ က်န္မေနခဲ့ဘူး။
"Lu Tian Chen.."
Ge Chen က ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေအာ္လိုက္တယ္။ သူ ေျမႀကီးေပၚက ကုန္းထေပမယ့္ ျပန္လဲက်သြားၿပီး Lu Tian Chen ထြက္ေျပးသြားတဲ့ဘက္ကိုပဲ ၾကည့္ေနရေတာ့တယ္။
"သူက မင္းကို သေဘာမက်ဘူး.. ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေပးခ်င္ရတာလဲ.."
တ႐ုတ္လူမ်ိဳး လူရြယ္က Ge Chen ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုထႏိုင္ဖို႔ ထူမ,ေပးလိုက္တယ္။
"ထေတာ့.. မင္းကို စြန္႔ပစ္လိုက္တယ္ဆို႐ံုနဲ႔ အရာအားလံုးက အဆံုးသတ္သြားတာမဟုတ္ဘူး.."
"ေဟ့.."
Ge Chen က သူ႔ကိုဆြဲထူေပးတဲ့လက္ကို ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္း ဘာစကားေျပာတာလဲ.. မင္းအဆင့္က ငါ့ကို ဒီလိုေျပာလို႔ရလို႔လား.. မင္းက Su Qi Cheng ရဲ့ ငယ္သားတစ္ေယာက္ပဲ.. မင္း ကိုယ့္ဘာသာ အထင္ႀကီးမေနနဲ႔.. မင္း အခု ငါ့ကိုလာေလွာင္ေနတာလား.. မင္းကို ဒုကၡေရာက္သြားေအာင္ ငါလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔.. မင္းက Su Qi Cheng ရဲ့ ေနာက္လိုက္ေခြးသာသာပဲ.."
Ge Chen ဒီလိုေျပာေလ တ႐ုတ္လူရြယ္ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚကအၿပံဳးက ပိုေတာက္ပေလျဖစ္တယ္။
သူက Ge Chen ရဲ့လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း လက္ေထာက္မိလို႔ နာသြားတဲ့ Ge Chen လက္ကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါက ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ မင္းထက္ေတာ့ ပိုပါတယ္.. မင္းအခုျဖစ္ေနတာေတြကို ၾကည့္စမ္း.. ေျမျပင္ေပၚ ဖင္ထိုင္လ်က္လဲက်ေနၿပီး မင္းကိုကူေပးဖို႔ လူေတြကို ေအာ္ေခၚေနရတယ္.. ဒါေပမယ့္ မင္းကို ထူမ,ေပးဖို႔ ငါ့ကိုလည္း မလိုလားဘူး.. Ge Chen မင္းကိုယ္မင္း နာမည္ေက်ာ္ၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္လို႔ ထင္ေနတာလား.. အိုး... မင္းကို Su Qi Cheng က အလြယ္တကူ စြန္႔ပစ္သြားၿပီ မဟုတ္ဘူးလား.."
"မင္း ငါ့ကို ဒီလိုမ်ိဳးေျပာ၀ံ့သလား.."
Ge Chen ရဲ့ေလသံက အရမ္းေဒါသထြက္ပံုေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ သူ႔လို ဒုတိယတန္းစား သ႐ုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အတြက္ ဂုဏ္သိကၡာထက္ ေနာက္ခံပံ့ပိုးေပးမယ့္သူက ပိုအေရးႀကီးတယ္မဟုတ္လား။
"ငါ ဘာေၾကာင့္ မေျပာရဲရမွာလဲ.. မင္းကိုယ္မင္း လူတိုင္းရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ နာမည္ႀကီးသ႐ုပ္ေဆာင္လို႔ ထင္ေနတုန္းလား.. မင္းကို ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့လူမရွိရင္ မင္း ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲ ပါ၀င္ခြင့္ရဖို႔ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ရင္းႏွီးရလိမ့္မယ္.. Ge Chen.. မင္းေရာ ငါေရာ ေနာက္လိုက္ေခြးေတြပါပဲ.. ဒါေပမယ့္ မင္းက ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ မသိတတ္ေတာ့ မင္းအေျခအေနက ငါ့ထက္ ပိုသနားစရာေကာင္းေနတယ္.."
တ႐ုတ္လူရြယ္က Ge Chen ကိုငံု႔ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"Tang Feng နဲ႔မင္းၾကားမွာ ဘာေတြျခားနားသလဲ ၾကည့္လိုက္စမ္း.. ငါသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရရင္ မင္းကိုမေရြးဘူး.."
"မင္း..."
Ge Chen က ေျမေပၚကကုန္းထလိုက္ၿပီး တ႐ုတ္လူရြယ္ကို ထိုးဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ တစ္ဖက္လူက သူ႔ထက္ ေခါင္းတစ္လံုး အရပ္ပိုျမင့္တယ္။ Ge Chen က သူရဲ့အက်ႌစကို မိလိုက္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း ေျမြတစ္ေကာင္လို ႐ုန္းထြက္သြားႏိုင္တယ္။
တ႐ုတ္လူရြယ္က Ge Chen ကုိစိုက္ၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာစြာေျပာလိုက္တယ္။
"ဘယ္သူမွ မင္းကို အကာအကြယ္မေပးသလို ေထာက္ခံမႈလည္းမေပးဘူး.. မင္းလိုသ႐ုပ္ေဆာင္ေလးက ငါ့ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ္ ထင္သလား.. ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္ေလ.."
Ge Chen ရဲ့ရင္ဘတ္က ေဒါသေၾကာင့္ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတယ္။ သူ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားေပမယ့္ ဒီလူကို ထိေအာင္မထိုးႏိုင္လို႔ စကားတစ္လံုးမွမေျပာဘဲ ေအးစက္စြာ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"မင္း မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၿပီး လက္ရွိအေျခအေနကို ေသခ်ာျမင္ေအာင္ၾကည့္စမ္းပါ.. အိုး.. မင္းက ခုထိ သေဘာမေပါက္ေသးဘူးထင္တယ္.. ၾကည့္ရတာ မင္းေတာ့ လမ္းဆံုးၿပီ.. အခု Su Qi Cheng က မင္းကို စိတ္မ၀င္စားဘူး.. Lu Tian Chen ကလည္း မင္းကို သေဘာမက်ဘူး.. မင္းမွာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး.. မင္းကိုယ္မင္း ၁၇ ႏွစ္သားေလးလို႔ ထင္ေနတုန္းပဲလား.. ဒီသ႐ုပ္ေဆာင္ေလာက,ကေန ေစာေစာထြက္သြားလိုက္ေတာ့.. ဒီေနရာက မင္းေနရမယ့္ ေနရာမဟုတ္ဘူး.."
Ge Chen ကိုေျပာၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္လူရြယ္ေလးက အလ်င္မလိုဘဲ Su Qi Cheng ထြက္သြားတဲ့ဘက္ကို လိုက္ခဲ့တယ္။
Ge Chen က ေနရာမွာခဏရပ္နားၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚက ေပေနတဲ့ဖုန္ေတြကို ခါလိုက္တယ္။ ခဏစဥ္းစားၿပီးေနာက္ သူက ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းက ငါ့ကို လာၿပီးဆြေနတာပဲ.. မင္းရဲ့ေနာက္ခံအားကိုးနဲ႔ ငါ့ကို ရန္လာစေနတယ္.."
အသက္ကိုျပင္းျပင္း႐ွဴလိုက္ၿပီး Ge Chen က သြားေစ့ရင္း ႀကိမ္းလိုက္တယ္။
"မင္း ငါ့ကို ေအာ္ခဲ့တယ္.. မင္းကို ေနာက္က်ရင္ ၁၀ ဆျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းမယ္.."
Tang Feng ကိုလည္း...
Ge Chen က သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး Su Qi Cheng ထြက္သြားတဲ့ဘက္ကို ေျပးလိုက္လာေတာ့တယ္။
Lu Tian Chen ကိုေတြ႕ဖို႔ သူ အခ်ိန္သိပ္မယူလိုက္ရဘူး။ Lu Tian Chen က လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေျပးေနတာျဖစ္လို႔ သူ ခဏနဲ႔မွီလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ Ge Chen ၀မ္းသာမယ္မႀကံေသးဘူး၊ Lu Tian Chen ရဲ့ စိုးရိမ္တႀကီး က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ေမးသံကိုၾကားေတာ့ ေရေအးနဲ႔ပက္ခံလိုက္ရသလို ခံျပင္းသြားတယ္။
"မင္း.. Tang Feng ကို ေတြ႕ခဲ့ေသးလား.."
တ႐ုတ္လူရြယ္က တုံ႔ဆိုင္းစြာၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"မေတြ႕ဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ေျပးလာတာ.. Tang Feng ေရာ Su Qi Cheng ေရာ မေတြ႕ခဲ့ဘူး.."
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.. သူတို႔ကို ရွာမေတြ႕ဘူးလား.."
Ge Chen က ေမးလိုက္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္ သြားရွာလိုက္မယ္.."
တ႐ုတ္လူရြယ္က Ge Chen ကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"Su Qi Cheng, Tang Feng နဲ႔ ကင္မရာအလုခံလိုက္ရတဲ့ေကာင္ေလး.. သူတို႔ထြက္သြားၾကၿပီ.."
YOU ARE READING
(V 3+V4) ကောင်းကင်ယံထက်က ငွေကြယ်ပွင့် ( MM translation)
Romance(True Star _ Volume -3) Volume _ 1 https://my.w.tt/0VLPMBzaM0 Volume _2 https://my.w.tt/FiO6qMLaM0 https://www.rabbit-converter.org/Rabbit/ Because of my friend Shiroyuki, now i am ok to up my fiction with both myanmar font. Thanks Shiro.
