"I was so worried" he whispered. I can feel his warm breath in my neck kasi nga nakasubsob yung mukha niya sa leeg ko.
My brows met. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako niyakap. Masyadong mabilis yung mga pangyayari. He tightened the hug which caused my heart to beat fast. Ramdam ko din yung pag-iinit ng magkabila kong pisngi. My tummy is in turmoil.
I can smell his manly scent. Sino bang hindi 'e ang lapit namin sa isa't- isa. Hindi ko na napigilan yung kamay ko na yakapin siya pabalik.
"O-Okay lang ako"
"Are you sure? Did they hurt you?"
At dahil sa tanong niya, nasabi ko na ang itinukoy niya ay yung pagkapili ko sa underground society bilang "sex slave."
"Wala silang ginawa sa akin. Okay lang talaga ako"
Kumalas siya sa pagkayakap sa akin pero nakatingin pa rin siya sa mga mata ko kaya napayuko nalang ako.
"Look at me" hinawakan niya ako sa baba at iniharap sa kanya. "Promise me, to take care if yourself"
"Bakit?"
"Don't ask too many questions. Just promise me"
I nodded. Inalis niya yung pagkahawak sa akin at umupo sa tabi. Pinagmasdan ko siya habang nakapikit yung mga mata niya. Ngayon ko lang napansin na may maliit siyang sugat sa gilid ng labi niya. Mukha rin siyang pagod.
"May nakaaway ka na naman?"
"Mmm. They're all weak" he smirk.
"Weak? Kaya pala may sugat ka sa mukha" I giggled sarcastically.
"They hit me pero walang-wala sila sa mga suntok ko"
Nakatingin lang ako sakanya habang nakapikit pa din siya. I don't know the purpose of presence here kaya napagdesisyonan kong lumabas nalang. Hahanapin ko pa Chen. Nawala tuloy sa isip ko si Chen.
"Lalabas na ako--"
"No"
"No? Anong ibig mong sabihin?"
"Hindi ka pwedeng lumabas"
"Bakit naman hindi?"
"Because I'm tired?"
Tired? Tch. What's the connection?
"Ano naman ang magagawa ko?"
"Sit"
"Excuse me?"
Napaatras ako nang bigla niyang minulat yung mga mata niya. Umupo siya ng maayos habang nakatingin sa akin na nakakatunaw. Mas pipiliin ko pa yung nakapikit siya kesa dito. "Sit." May diin niyang sabi saka tinapik yung sahig sa tabi niya.
Para akong tangang sumunod sakanya. Umupo ako sa tabi niya pero hindi kami magkadikit. Parang 2 feet yung layo namin sa isa't-isa.
"What are you doing?"
"Umupo? You told me to sit"
Psh. Parang aso lang?
"Yeah. But why are you sitting there?"
"Where am I suppose to sit?!" inis kong tanong.
"Dito" tapik niya sa tabi niya. "Closer"
I rolled my eyes heavenwards and moved closer.
"Closer" sabi pa niya kaya umusog pa ako.
"Closer" he said it again that made me growl.
"How much closer?" Kunot-noo kong tanong.
"Close enough for me to feel your skin against mine"
Nanlamig yung buo kong pagkatao matapos niyang sabihin yun. Di kaya? No! Ayoko!
"Anong binabalak mo sa akin?"
"Nothing." He paused and raised his right eye brow. "You think we're going to do that naughty thing you have inside your head right now?"
0_0
>////<
"H-Hindi ah! Ano ba yang p-pinagsasabi mo d'yan?"
"All I wanted is for you to get closer. Beyond that? Wala na"
"Totoo?"
"Hindi ko ugali ang magsinungaling" seryoso niyang sabi kaya napilitan akong tumabi sa kanya na halos magkakadikit ba yung braso namin. "Better" sabi niya pa.
Napahinto nalang ako nang maramdaman ko yung ulo niya na nakapatong na sa balikat ko. Nakapikit din yung mga mata niya. Para akong na istatwa sa ginawa niya dahil naramdaman ko yung hininga niya sa balikat ko.
"A-Anong ginagawa mo?"
"I told you, I'm tired. You're the only one that can regain my energy"
You're the only one that can regain my energy
You're the only one that can regain my energy
You're the only one that can regain my energy
You're the only one that can regain my energy
You're the only one that can regain my energy
You're the only one that can regain my energy
Ano ba ang pinagsasabi nito? Naguguluhan na ako!
I poke his cheek para magising pero nabigo ako. Nakatulog na pala siya. Nasa ganun kaming posisyon nang hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako.
I woke up without Noah beside me. Tsk. Nahiya ako sa pagka-gentleman niya. Hindi man lang ako ginising?
Lumabas na ako nung room at naisipang mag-ayos ng sarili sa cr. Naglakad ako papuntang cr nang mahagilap ng mga mata si Chen na nakatayo sa labas ng cr. Nakatalikod siya sa akin kaya hindi niya ako nakitang papalapit sakanya.
"Chen!" Dahan-dahan niya akong hinarap saka niya ako tinapunan ng tingin. "Salamat at nakita na din kita. Where were you? I've been looking everywhere for you"
Hindi niya ako sinagot sa halip binigyan niya lang ako ng isang blankong tingin.
"Sa birthday mo bukas, saan tayo?" Hindi niya pa rin ako kinibo kaya nanibago ako.
"Uy. Ano na? Titingnan mo lang ba ako?" Nakangiti kong tanong. Hindi niya pa rin ako sinagot kaya napabuntog-hininga nalang ako. "Chen sorry na. Kung may nagawa man akong hindi mo nagustuhan, sorry na--"
"Hey Chen let's go!" Naputol yung sasabihin ko sana nang may mga babaeng lumabas sa comfort room na agad lumapit kay Chen. "Ew. Sino ka?" turo niya sa mukha ko kaya napakunot yung noo ko.
"Olivia"
"Olivia, will you do us a favor to not come close?" maarte niyang sabi pero nakatingin lang ako kay Chen na blanko pa ring nakatingin sa akin.
May parte sa akin na hinihintay ang sunod na gagawin ni Chen. Inaasahan kong sasalbahin niya ako sakanila dahil minamaliit nila ako pero nabigo ako.
"'Wag niyo ng pansinin. Let's go" sabi niya saka niya ako tinalikuran.
Nasaktan ako sa ginawa niya. Parang itinapon niya lang yung friendship namin na parang ganun nalang. Am I not worth to keep?
"Chen! Teka lang! Kausapin mo naman ako 'o" Pero hindi niya ako pinansin. Pinagtawanan tuloy ako ng mga kasama niya.
Why did she do that? Anong nangyari sa kanya. Naguguluhan na talaga ako. Ako na nga yung lumapit sa kanya siya pa 'tong tataboy sa akin. Hindi siya yung Chen na kilala ko.
Hindi ko namalayan na tumulo na pala yung luha ko sa kanang pisngi.
Anong nagawa ko Chen?
Don't forget to vote, comment and share.
Lovelots!
BINABASA MO ANG
The Legacy (COMPLETED)
Fiksi RemajaI thought I was the type of girl perfectly described as a beautiful garden on a hillside next to the sunset. The type where I bloom everyday with peace and elegance. But, boy am I wrong. The thought of me being fragile is so far from me being a bloo...