Paniek

Hoofdstuk 7

 Mevrouw van Leeuwen keek me beangstigend aan en ging naast me op haar knieën zitten. De klas was muisstil. ''Wat is er Lynn?'' zei ze verschrikt. Ik schudde mijn hoofd en onderdrukte een schorre stem. ''Mag ik gaan?'' ik zei het eerder tegen de stevige handen die Eric op mijn schouders drukte. ''Tuurlijk.'' zei mevrouw van Leeuwen en Eric liet me los. Ik versnelde mijn pas en liep het lokaal uit. Ik wist niet waar ik heen liep maar het was weg van dat lokaal. Waarom was hij hier? Degene die me had verkracht, mishandeld, waarom was hij teruggekeerd? Waarom zat hij in mijn klas?! Ik begon sneller adem te halen en mijn handen begonnen te trillen. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder en ik schrok.

''Sorry, ik wilde je niet aan het schrikken maken. Gaat het?'' Hij had dezelfde stem.. dè zware stem. ''Laat haar niet ontsnappen..'' Ik keek bang uit mijn ogen. ''Blijf bij me uit de buurt.'' Ik liep achteruit en er was een lichte trilling in mijn stem te herkennen. ''Wat is er?'' Hij liep op me af en keek onschuldig. ''Ga weg!'' gilde ik. Ik smeet mijn tas naar hem toe en rende de gang uit, de trap af en de school uit. Waar moest ik heen?! Shit, shit, shit! Mijn fietssleutel zat natuurlijk in mijn tas. De tranen stroomden mijn wangen over en ik liet me hysterisch zakken op het schoolplein. Voordat ik het wist stond mevrouw van Leeuwen naast me en raapte me zowat van het schoolplein af naar binnen toe, naar haar lokaal waar de rest van de leerlingen niet meer zaten. Waarschijnlijk mochten ze eerder weg. ''Wat is er Lynn? Gaat het niet goed met je moeder?'' Ik schudde mijn hoofd en pinkte mijn tranen weg. ''Ik weet niet.. last van de hormonen of zo.'' Ze trok één wenkbrauw op. ''Zo te zien wil je het niet vertellen. Maar, zolang je iets niet wilt vertellen ga ik er vanuit dat het niet ernstig is. En zal je alle lessen moeten blijven volgen. Ook met Eric.'' ''Wat heeft Eric hier mee te maken?'' snauwde ik. ''Ik zag je reactie op hem, misschien hebben jullie een naar verleden samen?'' Mijn hart maakte een sprongetje. ''Naar? Zo kan je het noemen ja.'' Ik had geen zin meer in deze conversatie dus ik stond op en liep zonder iets te zeggen het lokaal uit. Oja, de klas had pauze. Dat was waar ook. Ik keek bang om me heen om te zien of Eric in mijn buurt was en liep versneld naar Gaby toe. ''Wat was er Lynn?'' vroeg Gaby. Ik nam haar hand en keek nog een keer om me heen voordat ik met haar wegliep en stond met haar in een verlaten gang. ''Kan het snel, ik moet nog huiswerk overschrijven.'' mompelde Gaby. Ik knikte. ''Dat is dè jongen.'' vertelde ik bang, fluisterend. ''Hé, wat? Wat bedoel je?'' Ik porde. ''Dè jongen!'' siste ik hard. ''Je bedoeld..'' Ik knikte. ''Ja..'' Ze schudde haar hoofd. ''Dat is onmogelijk, die jongen is hartstikke aardig èn hot.'' Grapte ze. ''Heb je met hem gesproken?'' vroeg ik met een octaaf omhoog. Ze knikte. ''Hij vroeg hoe het met je ging. Sorry maar ik moet echt gaan.'' en ze liep de gang uit. Hoe het met me ging? Hoe het met me ging? Waarom vroeg die dat? Het ging hem niet eens iets aan! Ik had door dat ik alleen in de verlaten gang stond en stond op het punt om weg te gaan. Toen zag ik een schaduw van iemand tegen de muur. En raad eens.. het was Eric.