Paniek

Hoofdstuk 25

Het was vrijdagavond en ik zat met een kopje thee op de bank. We waren TV aan het kijken, totdat de bel ging. ''Ik ga wel.'' besloot ik te zeggen en liep met mijn pyjama en sloffen naar de deur. Mijn hart klopte in mijn keel. ''Hee, schattige pyjama.'' zei Emiel, hij moest grinniken. Wat deed hij hier nou weer?! Hij liep zonder dat ik zei dat hij binnen mocht komen de deur door. ''Leuk huis.'' zei hij, hij had zo'n mooie stem. Als mijn moeder wist dat mijn verkrachter nu in dit huis stond, had ze hem al lang in coma geslagen. ''Wie is dat Lynn?'' riep mijn moeder vanuit de woonkamer. ''Eh, niemand! Ik ga naar boven!'' ik liep met de trap op en wenkte Emiel dat hij moest komen. ''Hmm.. spannend hoor, gaan we naar jou kamer?'' fluisterde hij en ik trok hem verder mee, naar mijn kamer toe. ''Wat doe jij hier?'' zei ik nu weer op normaal volume. ''Ik wilde je zien.'' bekende hij. ''En hoe weet je waar ik woon?'' hij keek me doordringend aan. ''Dat is niet zo moeilijk op te zoeken hoor tegenwoordig.'' Dat is waar, ik stelde echt een domme vraag. ''Weet Eric wel dat je hier bent?'' Emiel pakte mijn hand en trok mij naar hem toe, ik kwam terecht op zijn schoot en hij aaide over mijn arm. ''Eric is druk met.. tja, andere dingen.'' Hoe bedoelde hij, andere dingen? ''Hoe bedoel je?'' ik keek hem vragend aan, maar kreeg kippenvel omdat hij mijn arm streelde. ''Gaby is bij ons thuis. Ik vond dat je dat wel moest weten.'' Er laaide een paniek in mij omhoog. Waarom was Gaby bij hun thuis? ''Waarom, is Gaby daar dan?'' ik probeerde mijn stem onder controle te houden, maar dat lukte niet. ''Geen zorgen hoor, ze kijken alleen lekker knus een filmpje. Niks bijzonders.'' Hij haalde zijn schouders op. ''Dat kunnen wij ook doen.'' fluisterde hij liefkozend in mijn oor en drukte toen een kusje tegen mijn kaaklijn. Ik smolt helemaal en deed mijn hoofd omhoog, mijn lichaam smeekte om meer, maar mijn hoofd zei dat ik moest stoppen. Ik keek hem lustgevend aan en ik drukte mijn lippen op de zijne. We vielen achterover op mijn bed, toen onze lippen even van elkaar los waren keek hij me wild aan. ''Tja, we kunnen het filmpje ook overslaan.'' Hij drukte zijn lippen weer tegen de mijne en hij draaide mij onderop. Opeens kreeg ik voor het eerst het gevoel van twee jaar geleden weer terug en ik draaide mijn hoofd weg van zijn lippen. ''Wat is er?'' vroeg hij bezorgd en voor dat ik het wist liep er een traan over mijn wang. ''Hee, Lynn, wat is er?'' Hij ging van me af en trok me langzaam overeind. Ik liet mijn hoofd tegen zijn schouder aanhangen. ''Het doet me denken aan vroeger.'' snotterde ik. Hij aaide met zijn handen over mijn rug en keek me toen doordringend aan. ''We forceren niks, we doen alles op jouw manier. Goed?'' Ik knikte, maar had al gelijk spijt van wat ik had gedaan. Wat moest ik tegen Eric zeggen? Er stond paniek in mijn ogen. ''Ik zeg niets tegen Eric, beloofd.'' Hij drukte een kus op mijn voorhoofd. ''Het is beter dat je nu gaat.'' zei ik. Hij knikte. ''Tot de volgende keer.'' en hij liep mijn kamer uit, even later hoorde ik de deur dichtvallen en ik liep naar beneden.

Rood aangelopen kwam ik de woonkamer binnen. ''Wie was die jongen?'' zei mijn moeder met een glimlach om haar mond. Shit, had ze hem gezien? ''Niemand mam. Alsjeblieft niet over beginnen.'' ''Goed. Maar, dan moet je hem toch wel de volgende keer aan ons voorstellen.'' ''Ja, mam. Dat zal ik doen.'' Mijn moeder glimlachtte zenuwachtig. ''De condooms liggen in ons nachtkastje hé, schat'' Onee, niet dit verhaal weer. ''Mam!'' zuchtte ik. Daar was ik al helemaal nog niet aan toe.

Met spijt lag ik in bed. Ik voelde me vies, vroeger zei ik altijd dat ik nooit vreemd zou gaan, maar moet je mij nou eens zien. Maar, kon je het eigenlijk wel vreemdgaan noemen? Eric en ik hadden officieel nog niets. Opeens kwam de laaiende gedachte weer in mij op, wat deed Gaby bij Eric?!