Bölüm 23 - Benzersiz Yolculuk

1.1K 99 44
                                    

Sehun sanki birisi adını sesleniyormuş gibi irkilerek uyandı. Gözlerini açtığında nerede olduğunu anlayamamıştı. Derin bir nefes aldı ve çevresine bakındı.

Bir trendeydi.

Gözlerini ovaladı ve tekrar açtı.

Burada ne işi vardı ki?

Tren seslice ve sarsılarak ilerlemeye devam ediyordu. Karşısındaki uzun ince koltukta küçük bir kız çocuğu oturuyordu. O da nerede olduğunu bilmeyen bir haldeydi. Birbirlerine baktılar. Küçük kız bakışlarını önce yere indirdi sonra da çekinerek "Ahjussi...neredeyiz?" dedi.

Sehun'un da hiçbir fikri yoktu. En son ne olduğunu bile hatırlamıyordu.

"Ben...bilmiyorum..."

Bütün yolcular beyaz giyinmişti. Sehun başını eğip üstüne baktı. Beyaz bir gömlek ve beyaz bir pantolon giyiyordu. Böyle giysileri olduğunu anımsamıyordu.

Tren toprak bir alanın ortasındaki raylardan ilerliyordu ama çevrede sanki hiçbir şey yoktu. Sanki bir boşluktalardı.

Siyahlı Kadın geniş kompartımanın kapısında belirdi. Sehun'un hemen yüz ifadesi değişti. Gözlerini büyüttü.

Siyahlı Kadın çevresini kontrol etti ve yüzünü saklayarak Sehun'a doğru ilerledi. Yanında durduğunda tekrar çevresine bakındı. Sehun'un bileğini tuttu.

"Hadi Sehun...trenden inmemiz gerekiyor."

Sehun anlamsızca kadının yüzüne bakıyordu.

"Ne? Neler oluyor? Beni bırakır mısın?"

Siyahlı Kadın bırakmamakta ısrarcıydı.

"Trenden inmelisin. Luhan'a gitmelisin..."

Luhan.

Sehun bir anda neler olduğunu anımsadı.

Dudakları aralandı ve gözlerini büyüttü.
Bir kaza yapmışlardı. Hızla koltuktan kalktı ve kadının gözlerine baktı.

"Luhan! O iyi mi..."

Endişeyle ondan bir cevap bekliyordu. Siyahlı Kadın Sehun'un ellerini tuttu.

"O iyi. Merak etme. Ama..."

Sehun ağzından laf almaya çalışıyordu.

"Ama ne?"

Tekrar trenden dışarıya baktı ve kadına döndü.

"Zaten neredeyiz ki biz? Burası neresi?!"

Son cümlesinde ses tonu hafif yükseltmişti. Trendeki diğer insanlar onlara bakıyordu. Siyahlı Kadın elini Sehun'un ağzına kapadı.

"Dikkat çekmememiz gerekiyor. Sessiz ol."

Sehun sakinleşmeye çalıştı ve kadının konuşmasını bekledi. Siyahlı Kadın elini Sehun'un ağzından çekti.

"Sehun sen...ruhun öteki tarafa giden bir trende."

Sehun olduğu yerde donakaldı. Tren sarsıldı ve arkasındaki koltuğa düştü.

"Ne..."

Siyahlı Kadın yanına oturdu.

"Ölüyorsun..."

Sehun ağlamaklı oldu. Luhan'ı düşündü.

"Ama...ama ben-"

Kadın elini tuttu.

"Merak etme. Sana yardım etmeye geldim. Buradan kaçacağız ve-"

Sehun trene göz gezdirdi. Gözyaşları yanaklarına doğru inmeye başladı. Hıçkırmak istiyordu.
Siyahlı Kadın sırtını sıvazladı.

Scent Of A Man (HANHUN) - 남자의 향기Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin