13.MINTIKA

7.bölüm-Siyah cüppeli ve efsane-

Mağaraya yavaşça iniyorduk.Albion ve poker pek iyi anlaşamıyordu.Ama genede inmeliydik.Bileklik neden beni buraya getirdi bulmalıydık.Gale neredeydi acaba?

Mağarada ilerledikçe daha derine iniyorduk
Ortam daha karanlık ve korkunç oluyordu.
Birşeyler bulmalıyız.İçimden bir ses mağaranın sonunun iyi bir yere açılmadığını söylüyordu.

Stresle inerken sessizliği poker bozdu.

"Bu mağaranın sonu hangi cehenneme çıkıyor böyle."

İşte o an karşımıza bir yol ayrımı çıktı.

"Hay senin.."

3 yol vardı.Bunlardan birinin bir yere gittiği belliydi.Ama hangisi?
Albion konuştu.

"Ayrılalım."

"Kafayı mı yedin? Yeşil'e zarar gelirse seni öldürürüm yalnız yeşili değil."

Birbirimize baktık.

"İyi ayrılalım o zaman.Ama mağara karanlık hepimize bir meşale vermen gerek."dedim.

Albion 3 meşale yaktı.hepimiz bir tünele girdik.Kendi tünelime girdim.

Tünel karanlıktı ama meşale tünelin duvarına vuruyor, ışık oluşuyor ve yüzümü ısıtıyordu.duvarlarada bakıyordum.Belki
birşey bulabilirim umuduyla.

O an gözüme birşey çarptı.Bir tür sembol.
Yaklaştım.Bir düğmeydi bu.Tıklasam mı bilemedim.Sonra tıkladım.

İlkbasta hiçbir şey olmadı.Bende boş birşey diyip arkamı döndüm.Arkamı dönmemle
yerde bir boşluk açılması bir oldu.Kendimi yerde buldum.

Tiz çığlığımı sadece duvarlar duymuştu.
Diğerlerinin beni duyacağını sanmıyordum.

Düştüğüm yer soğuktu.Meşalemde yere çarpıp sönmüştü.Karanlıktı.Ne yapacaktım ben.Yere oturdum.Nasıl gene yukarı çıkacaktım.O an saniyeler geçmez oldu.

Bir ışık ve ışığı tutan azrail gibi birini görünce yüreğim ağzıma geldi.Beni gördü.
Siyah cüppeli biriydi.Korkunçtu.Bana biraz
yaklaştı.Beni biraz inceledi.Bilekliğimi gördü.Ayrı bir duraksadı.

Bana siyah cüppesinden elini uzattı.Biraz
tereddüt ettim.Sonra elimi verdim.Beni kaldırdı.Sonra elimden tuttu.Ve elindeki meşale ile beni ilerletti.Tünelde bir karga sesi duyuldu.

Ona baktım.Sessizce beni ilerletiyordu.
En sonunda bir salona vardık.Bir sofra vardı.Beni bir sandalyeye oturttu.Kendiside
bir sandalyeye oturdu.

"Konuşabilir misin?"diye sordum.

Bana baktı birşey söylemedi.Konuşmuyor
diye düşündüm.Ya da konuşamıyor.
Masanın hemen yanındaki çekmeceye gitti ve bir kağıt çıkardı.
Birşeyler yazdı ve bana verdi.

"Ben halston.Yolunu kaybettiğini gördüm."

"Teşekkürler.bilekliğim hakkında birşeyler biliyor gibisin."

Kağıdı aldı ve gene birşeyler yazıp bana verdi farklı bir yazıyla.

"Evet.Bu bileklik yıllar önce bir efsanede anlatılmıştı.Ben daha çocukken.'Bir kişiye bir bileklik verilecek.Rüyasında.Sonra bir
bakmışsın gerçektende bileklik onda.
Neden mi geldi bu bileklik.Bu bileklik sendeyse 4 süvariyi bul.Bul onları.Onlar anlaticak sana.Belki onlar seni bulur..Sen seçilmiş kişisin.o sensin.Ama dikkatli ol.Yoksa karanlık lord seni yiyecek!'derlerdi bize.Böyle anlatırdılar..."

"Ne? Nerde bulacağım süvarileri.Seçilmiş kişiysem onlar bana anlatmalı bunları."

Kağıdı alıp birşeyler yazdı.Ve gene bana uzattı.

"Benim bildiğim tek kişi Bu ormanın en köşesinde yaşayan usta joan.O size nasıl bulacağınızı gösterecektir eminim."

"Teşekkürler.Bana neden yardım ettin?
Tabi ki etmeseydin demiyorum ama başkası olsa çoktan canıma kıymıştı."

"Bir dost bir dostunun canına kıymaz."

"Sanırım sen gerçek bir dostsun.".

Cüppesinin altında gülümsediğini hissettim.
Tam o anda salon kapısı kırıldı.

İçeri poker daldı.Ellerini gücünü kullanmaya hazır ayarlarken onu durdurdum.

"Arkadaşım o.Beni kurtardı.Bir düğmeye tıkladım sonra kendimi burda buldum.
Bana yardım eden oydu."

"Hahaha yeşil,beni dinle.Bir karanlık sıfırın arkadaşı olmaz sadece o ve karanlık vardır..."

Poker her zaman ki gibi alaycıydı.Halston'a
döndü.

"Ve sen.Senin canına okumadan bir uyarı.
Birinin malına dokunma."

Yumruğu indirecekken albion içeri geldi.

"Arkadaşıma zarar veremezsiniz.Önemli
birşey var.4 süvariyi bulmalıyız."

Olayları onlara kısaca anlattım.

Poker ve albionla birlikte mağaradan çıktık.
Halatın ile de vedalaştım.

Ve ormanın gizemli köşesine doğru yola çıktık.

Not→bu bölüm için iki şarkı öneriyorum.

Maroon 5:Animals

Zedd & kehlani:good thing.

♥️