NOT→Bölümü twenty one pilots:heathens adlı şarkıyla dinleyebilirsiniz.Yani bir öneri
siz bilirsiniz.♠️Kargalar etrafı sarmıştı.
Birbirlerine bakmaya devam ediyorlardı.Bu nereye kadar sürecek bilmiyorum.Sessizce
buradan çıkayım derken poker koluma yapıştı."Yeşil,istediği sensin zaten...Nereye gidiyorsun? Yanımda güvendesin."
Gale araya girdi.
"Yanımızda."
"Neyse bunun pek sırası değil gibi..."dedim.
Kızıl saçlı adam araya girdi.
"Sizlerle uğraşmışcam.Eğlencesine kavga ederdim belki ama güçsüz gözüküyorsunuz.
Adam parmağını şıklattı.Herkes donup kaldı...
"Şimdi,benimle geliyorsun."
Adam yanımdaydı.Bileklerimde bağlıydı.
Nasıl ama?Ben nasıl fark etmedim bunu?
Bu adam zamanla mı oynuyor ?
Elimdeki bilekliğe bir bakış attı.Ve küçük pis bir gülüş attı."Gelmiyorum ben.Sen kimsin ki?"
"Geliyorsun."
Kolumdan tuttu.Yavaşça ilerliyorduk.Adam rahattı.Yakalanma yada ölüm korkusu yoktu.
"Ee,kimsin sen?Gücün ne?"
"Ah.Ben albion.Gücüm zaman değil.Sadece bir arkadaşımdan ödünç almıştım.Gücüm ateş."
"Nereye gidiyoruz?Bu bileklik ne biliyor musun?"
"Bilmeyen yoktur herhalde.Aslında bir yere gitmiyoruz.Sadece sana nasıl güçlerini kullanacağını göstereceğim.Sonra takım olucaz.Takım denemez aslında sen benim pittbulum gibi birşey olacaksın."
"Bunu yapmayacağım.Kimseye itaat etmem ben."
"İşimi daha çok zorlaştırıyorsun.Zaten peşinde yeterince kişi var.."
"Ne?Beni takip eden daha çok kişi mi var."
"Tabi ki.Benden daha güçlüler de var aralarında.O yüzden sessizce yürü."
"Arkadaşlarım beni kurtaracak."
"Arkadaşlarından güçlüler onları yenecektir."
"Neden?benden ne istiyorsunuz ki?"
"İçinde karanlık ve büyük bir güç var.Onu kullanmak istiyoruz.Yani ben istiyorum.
Diğerleri ne ister bilemem."...
"Yoruldum ben ara veremez miyiz?Zaten bir yere gittiğimiz yok."
"İyi o zaman.Bende biraz uyusam iyi olur.
Zaten en güvenli benim yanımdasın.Bir yere kaçmak gibi bir aptallık yapmazsın."Bir ağacın altına oturduk.O uyumaya başladı.Uyuduğundan emin olmaya çalışıyordum.Sonra onun dediği aptallığı
yapacaktım.Bana hiç uyumuyor gibi geliyordu.
Bir anda bilekliğim ışıldamaya başladı.
Noluyor anlayamadım.Sonra bir anda
bilekliğimi birşey çekmeye başladı.Ayağa kalktım bileğimi tuttum.Ama bileklik
birşeye doğru ilerliyordu.
Durmaya çalışsamda beni çekiyordu.
Albion uyanmıştı.Ne olduğunu oda anlama
mamıştı.Bileklik beni çekiyordu.Zar zor bir ağaca tutunmuştum.Albionda yardım etmeye çalışıyordu.Oda diğer bileğimden tutup engel olmaya çalışıyordu.Ellerim acıyordu.Bir anda ellerimde sıvı birşey hissettim.Kan...
Ellerim artık dayanamıyordu.Kanıyorlardı.
En sonunda bıraktım.Albionda dayanamadı.
Bileklik Büyük bir hızla çekmeye başladı.
Resmen ben ilerlemiyordum.Beni sürüklüyordu."Aaaaa!"
Önüme bir ağaç çıktı.Ama bileklik ani bir manevra ile beni kurtardı.
En sonunda bir mağaranın önüne geldik.
Ellerim kan içindeydi.
Bileklerimde mosmor olmuştu.Mağaraya baktım.Sonra albionu bana doğru koşarken gördüm.
"Buda neydi şimdi."
"bilmem.sanırım bu mağaraya giricez."
Yanda bir meşale vardı.Sönüktü.Albion tek bir hamleyle onu yaktı ve elime tutuşturdu.
Ellerim kanlar içindeydi.tutamadım.Canım yanıyordu.Albion tam kızacakken ellerime baktı.
"Ne oldu ellerine!?"
"Şey,ağaca tutunurken oldu..."
"Gelde saralım şunları."
"Gerek yok.."
Beni zorla bir kayaya oturttu.İki elimide sardı.
"Bu ne bilmiyorum ama içeride birşey olduğu kesin yada birşey."
O sırada poker'ı gördüm.Albiona arkadan saldırdı.
"Selam yeşil.Seni almaya geldim."
Elimi tuttu.
"Ahhh."
Elime baktı.
"Ne oldu eline!? Söylede yapanı öldüreyim."
"Şey ağaçtan oldu önemli birşey değil merak etme.Bu mağaraya girmemiz gerek."
"Bundan sonra daha dikkatli ol.Mıntıkaya gidince düzgün birşeyle sararız da neden
bu mağaraya girecek mişiz?"Çünkü bileklik beni buraya getirdi."
"Öyleyse girelim."
"Ama ışık gerek.Albionun ateş gücü var.
Onu uyandırda girelim.""Demek adınıda öğrendin yeşil.İşimiz bitince öldürmeme konusunda söz veremem.Ayrıca bu pislik ile başka hiçbir şey de yapmicam bunu bil yeşil!'
"Tamam sadece şimdilik."
Albion uyandıktan sonra onu ikna ettim.
Albion meşaleyi tekrar yaktı ve 3ümüz içeri girmeye başladık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
13.MINTIKA
Ciencia FicciónYıl~2020 Ben Emily; O gün arkadaşımın ölmesiyle tanıştım bu virüsle.İnsanlar ölüyordu.Acıyla hemde. 8,5 milyar kişiden 2.500 kişi kalmıştı koskoca dünyada...☣️ Kalan kişilerin özel güçleri vardı. Bende yaşıyordum.Benimde güçlerim vardı...❄️💓 Boştu...