Güçlerimi keşfetmiştim.Çok güçlü hissediyordum...Hemde çok... Sessizce yürürken gözler üzerimdeydi.İçimde barındırdığım bu güç çok özel ve güçlüydü.
Ellerimden çıkan ateşe benzer ama yakmayan güç ve 2 parlak yuvarlak, belimin etrafında olan, sembollerle dolu halkalar...Bu duygu çok güzeldi.
Herkes sessizdi.İlerliyorduk.Süvarileri bulmamız gerekiyordu.Konuşmayı ben başlattım.
"Ee?şimdi hangi süvariyi bulacağız?"
"Bu soruyu ilk suvariye sordum yeşil,ve tek söylediği 'onlar sizi bulur' oldu."
Nasıl bizi bulacaklardı hiçbir fikrim yoktu.
Onların bizi bulması ne kadar sürecekti?
Poker konuştu."Hey, küçük klozet kapağı!Sen süvarileri bulmamıza yardım etmek için gelmedin mi?işini yapsana!"
"İlk süvari öyle dediyse bir bildiği vardır.
Ayrıca bana böyle demeyi kes!"İlerliyorduk.Ama nereye gittiğimizi bilmiyorduk.O kadar çok yürümüştük ki
yorulmuştum.Olan onca şeyden sonra yorulmamak elde değildi."Off.Biraz dinlenelim bari.Zaten boş boş ilerliyoruz."
Diğerleri fikrime katıldı.Ve oturduk.Albion her zamanki gibi uyuyordu.Ona kızgındım.
Bana bağırmasını hala unutmamıştım.
Ama sırf onun yüzünden poker ve küçük yaratığı bırakacak değildim.Poker ve küçük yaratıkta güzellik uykularına dalmıştı.Tek ben uyanıktım.
Yorgundum ama uyumayacak kadar da enerjiktim.Minik rüzgar yüzüme vurarken altına oturduğumuz ağaç yaprakları ile bir uyum oluşturmuştu.Ağaç görmek benim için
bir rutin olmuş gibiydi.
Karşıdaki kırlara baktım.Rüzgar ile dalgalanıyordu.Kırlara ilerledim.Çiçeklerle doluydu bu kır.
Ve tanıdıktı nedense.Etrafıma bakınırken
gri saçları hafif dalgalanan arkası dönük gale'i gördüm.Beynime kazık yemiş gibi affalamıştım...Bu bilekliği aldığım gün gördüğüm rüya değil miydi?
"Sen..."
Bir iki adım atıp yaklaştım gale'e.
Uzaklaşmıyordu bu sefer.Tam onu sarsacakken dönüp bileğimi sıkıca tuttu.Suratına baktım.İfadesiz...
Ama bir değişiklik vardı...
İçindeki küçük pis sırıtışı duyuyordum.Arkadan omzuma yapışan kol ile döndüm bu sefer.
Omzumu tutan kişi gale'e çok benziyordu.
Ama siyah saçlıydı bu kişi.Ve kırmızı gözlü.Arada kalmış ikisine bakıyordum.Bu neydi hiçbir fikrim yoktu.Aklım karışıktı.İkisinin de bana birer zarf uzattığını farkettim.
O an duyduğum ses ile irkildim.
"Sadece bir zarfı açabilirsin.Diğeri kül olur."
ikisinden de zarfı aldım.
...
Nefes nefese açmıştım gözlerimi.Herkes hala uyuyordu.Karsıda ki kırda hala oradaydı.Gene...Gene bir rüya gördüm.Tek değişiklik elimdeki iki zarfı.Biri siyah biri beyaz...
Aynı bilekliği aldığım gün ki gibi.Gene bir rüya görmüştüm.Gene elimde zarflar vardı.
"Sadece bir zarfı açabilirsin.Diğeri kül olur."
Gale'in birşeyler sakladığı belliydi...
Zarflara baktım.Hangisini açacaktım.
Bu zarfları iyilik ve kötülüğe benzetmiştim.
Kötülüğü merak ediyordum.Ama iyiliği de ediyorum.Diğerlerine danışmak iyi bir fikir mi bilmiyordum.Şimdilik ikisinide cebime koydum.
Diğerlerini uyandırdım.
"Hadi! hey! Yola çıkıyoruz.Daha doğrusu dolaşıcağız."
Kimsede milim kıpırdama yoktu.
"Bende kendim dolaşırım o zaman..."
Küçük patikada ilerliyordum.Gün batıyordu.
Zarflar hakkında düşünüyordum.Hangisini açacaktım...
Önüme çıkan karanlık sis ile geri adım attım.Bu da neydi böyle..?
Karanlık sisin arkasından gelen adım sesleri ile ürperdim.kargalarda ortaya çıkmıştı.Sisin önüne çıkan beyaz siyah takım elbiseli ve şapkalı bir adamdı.Sarı hafif dalgalı saçları vardı.Ve mavi gözleri.
"Hmmm."
"Kimsin sen?ne istiyorsun?"
"... hahahaha.Bunu şimdi öğrenemeyeceksin.Sadece adımı bil yeter.
Ben scorpion.."Kanım yerimden fışkıracak gibiydi gene.
Ellerimden sarı ateşe benzer güç çıktı.
Sonra sayılar.Ve iki sembollü mor halka..."Dövüşmek istiyorsun demek..."
"Cansız bedeni sana göstermek isterdim ama o beden seninki olacak..."
O anda zarflar cebimden çıktı ve önüme geldi.Birini şuan mı seçmek zorundaydım?
"Aslında.Seni güçlerimle bir güzel hırpalayıp kaçışını izleyeceğim."
Siyah ve beyaz zarfa baktım birini şuan seçmek zorundayım...
Scorpion sırıtıyor yerinden kıpırdamıyordu
...♣Bu bölümün şarkısı ♣→Grandson- Blood // Water
ŞİMDİ OKUDUĞUN
13.MINTIKA
Fiksi IlmiahYıl~2020 Ben Emily; O gün arkadaşımın ölmesiyle tanıştım bu virüsle.İnsanlar ölüyordu.Acıyla hemde. 8,5 milyar kişiden 2.500 kişi kalmıştı koskoca dünyada...☣️ Kalan kişilerin özel güçleri vardı. Bende yaşıyordum.Benimde güçlerim vardı...❄️💓 Boştu...