13.MINTIKA

14.Bölüm-Deney İnfinity-

Biliyor musunuz? Işığı hiç bu kadar çok aradığımı hatırlamıyorum.Karanlık...

Karanlık yollarda ilerliyorduk.Ama haha, ben Emily'im.Elbette kaçmanın bir yolunu bulacağım.

İlerlemeye devam ederken bir açıklığa çıkmıştık.Biraz ilerimizde gördüğüm şey ile gerçekten şaşırmıştım.Siyah duvar taşları ile bir yapı.

"Bu...bu da ne?"

"Bir hapis.Hemde en sağlamından."

"Beni burada tutabileceğinizi mi sanıyorsunuz?"

Pis bir gülüş attı.Ve devam etti;

"Eğer kaçarsan seni alkışlayacağım."

"Kes dalgayı."

Sertçe baktı.Hapise doğru ilerlemeye başladık.

...

Kapının girişine vardığımızda yüzüme fırlatılan turuncu tulum ile irkildim.

"Ne yani birde turuncu tulummu giyeceğim?"

"Fazla uzatmada git kabinde giyin."

Kabine doğru ilerledim.5 dk'da giyinmiştim.Ama kabinde işe yarar birşey varmı diye birazda bakınmıştım.Burayı bile
yüksek koruma yapmışlardı...

Çıktığımda beni kollarımdan ilerleterek bir kapının önüne getirdiler.Bileklerime zincir takmayı da ihmal etmemişlerdi.

Kapı otomatik olarak açıldı.Beni içeri ittiler.
Sonra ise kapı kapandı.

Burası koğuş gibiydi.İçeride birçok mahkum vardı ve birlikte kalıyor gibiydiler.Tüm dikkatler bir anda bana toplanmıştı.

1-2 dakika sonra bana bakmayı kesmişlerdi

Yavaşça içeri ilerledim.Arkamdan omzuma dokunan el ile dönmem bir oldu.

"Hey,hey sakin ol.Yenisin galiba...Ellerindekine bakılırsa önemli birisinde."

Zincirlerime baktı.El deyince aklıma bileklik gelmişti.Yol boyunca bilekliği saklamayı başarmıştım...Kıyafetin kollarından gözükmemişti...

"Bak.Yeterince derdim var.Anladın mı?Ve senden hiç iyi şeyler sezmiyorum."

Sessizce gülümsedi...Yemin ederim birşeyler vardı bu çocukta.
Kumraldı saçları.En garip şey ise kesinlikle gözleriydi.Biri siyah biri kırmızıydı...

Etrafa baktım.Buradan çıkmak için bir yol düşünecektim...
Ama şunlar elimde olmasa daha iyi olurdu.

"Şunları çıkarmak istemez misin?"

"Evet...iyi olurdu."

Bir yandan da etrafa bakıyordum.Heryer kapalıydı.Bu korkunçtu.

"Gelde çıkaralım öyleyse."

"Nasıl çıkaracaksın ki?"

"Hey barb!Gelir misin!"

Seslendiği yöne baktım.Kocaman bir adam buraya geliyordu...

"Ya..şey gerek yoktu aslında..."

Yanımıza gelmişti.

"Barb.Kızın elindeki zinciri çıkar."

Küçük bir el darbesiyle zincir kırılmıştı.
Ellerim kıpkırmızı olmuştu.

Sonunda zincirden kurtulmuştum.

Çocuğa fısıldadım.

"Buradan kaçmayı denedin mi?"

...

Sessiz kalmayı tercih etti ve sadece gülümsedi.

Etrafı dolaşmaya başladım.Burası sadece duvarlardan oluşuyordu.Hava almak için bir yer olması gerekiyordu.Buna emindim.

İlerlerke nereye geldiğimi farketmemiştim.
Burası gerçekten büyüktü.

Arkadan gelen adım sesleri ile döndüm.
Çocuk orada duruyordu.Gülmüyordu...

Sessizce ona baktım.Ve sonra aniden gülümsedi.

"Bende ne zamandır kaçmak istiyorum.
Birlikte kaçalım."

"Tamam....."

Bana havalandırmayı işaret etti.
Havalandırmanın yanına gittik.

"Nasıl açacağız bu şeyi?"

Cebinden bir tornavida çıkardı.
Bir dakika...Neden bu kadar kolay oluyor herşey?...

Garip garip baktım.

"Önden git."

Peki anlamında başını salladı...

O önden ben arkadan havalandırmada ilerliyorduk.Burası sıkışıktı.Ve herşeyin bu kadar kolay olması hiç tanıdık gelmiyordu.

...

En sonunda çıktık.Ama çıktığımız yer dışarısı değil bir odaydı...

"Adın ne senin?"

"Bana hunter de."

...

Odayı inceledim.Burası uzun zaman önce terkedilmiş gibiydi...

"Hey nasıl dışarı çıkıca-"

"AHAHAHAHAHAAAAAHHAH"

"Neden gülüyorsun?"

Kırmızı gözü şimdi bir bomba gibi dönüyordu.

Bana bir kağıt uzattı.
Kağıdı alıp koşmaya başladım.

Ve hemen bir yere saklandım....Ona ne olmuştu öyle...

Kağıdı yavaşça açtım.Korkuyordum...

"Merhaba,
Deney-infinity'ye hoş geldiniz.
Özel güçleri olan kişilerin en özelini seçmek için yapılıyor bu deney.

Toplam 22 kişisiniz.Ölmeden kalan son kişi en özel kişi olacak.Geri kalanı anonstan dinleyiniz."

Anons ile ürperdim.

"Merhaba özeller,
22 kişiyi en özel ayrıntılar ile seçtik.Az önce
hapiste olduğunuzu biliyorsunuz.
Kara lord ve kara kargalar sizi arayacaktır.
Ama bulamayacak.
Tek yapmanız gereken hayatta kalmak.
Deney infinity başlıyor..."

Neyden kaçmamız gerekiyordu...Buda ne böyle? 

...

♣Bu bölümün şarkısı ♣→Melanie Martinez-Mad hatter