KxK Czyli Gdy Niemożliwe Staje Się Faktem.

32. [16+] Zdejmij to ze mnie.

Rozdział jest kontynuacją wcześniejszego, dlatego przed przeczytaniem, radzę do niego powrócić!

Rozdział zawiera sceny nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia. Czytasz na własną odpowiedzialność. 😝🖤

[Łukasz]

- Marek, powiesz w końcu o co chodzi? Wiesz, że teraz nie odpuszczę dopóki nie dowiem się o co chodzi.

- Na początku musisz wiedzieć, że Cię okłamałem - wyznał, spuszczając wzrok na podłogę.

- To już wiem

- Jak to? - zapytał zdziwiony, spoglądając na mnie.

- Teraz to nie istotne, mów dalej

- Rano napisała do mnie Klaudia, prosiła o spotkanie - zaczął po dłuższej chwili. -Nie gniewaj się, że się zgodziłem, pisała, że to ważne

- a Ty jak zwykle próbujesz zbawić cały świat - rzekłem zirytowany. Dlaczego on bardziej przejmuje się czyimś życiem niż własnym?
- Dobra, nie ważne, kontynuuj

- Przyjechałem do cukierni, bo tam się umówiliśmy. Wiesz do tej na rogu, gdzie zawsze chodzę z Tobą

- Marek, do rzeczy - przerwałem mu, chcąc w końcu dowiedzieć się co tam się wydarzyło.

- Na początku Klaudia była miła, aż za miła. Zaczęła coś gadać o tym, że chciałaby do mnie wrócić i tak dalej i tak dalej. Zdenerwowałem się, bo dobrze wiedziała, że kogoś mam. Zresztą, nie jestem na tyle głupi by uwierzyć w to, że nagle coś do mnie poczuła. - mówił poważnym tonem, przez co denerwowałem się coraz bardziej.

- Co było dalej? - zapytałem spokojnie, widząc ile emocji wywołuje u chłopaka każde kolejne wypowiedziane słowo.

- Dobra, nie będę przedłużał. Powiedziała, że albo wkręcę ją na kanał albo póści w internet plotkę, że - w tym momencie przerwał, nabierając ciężko powietrza.

- że?

- Że ją molestowałem - wyznał z trudem, wbijając we mnie niepewne spojrzenie

- Czekaj czekaj, że co? - zapytałem zdziwiony. Słowa które przed chwilą usłyszałem kompletnie do mnie nie docierały.

- No, to co słyszałeś. Wiem, że nie ma opcji żebyśmy

- Po co ona to robi? - przerwałem Markowi, nie dając mu dokończyć.

- Żebym ja sam to wiedział - westchnął, opierając dłonie o swoje czoło. - Mówiła, że dla fejmu i wcale bym się nie zdziwił gdyby powód był tylko taki.

- Przecież i tak jej nikt nie uwierzy, każda fanka mogłaby opowiadać podobne brednie i co, ktoś by w to wierzył?

- Łukasz, ale żadna fanka nie ma takich zdjęć

- Jakich zdjęć?

- Jakbyś zapomniał, byłem z Klaudią dłuższy czas i nie brakuje jej moich zdjęć. W dodatku większość jest dość dwuznaczna, sam nie wiem kiedy ona je robiła - wyznał zmartwiony, ponownie chowając głowę w swoich dłoniach.

- Wiesz dobrze, co by było gdyby te zdjęcia wyciekły do internetu, w ciągu kilkunastu minut krążyłyby już po wszystkich fanpejdżach, jak mogłeś być taki nie odpowiedzialny i pozwolić żeby robiła te zdjęcia?! - rzuciłem nerwowo.

- Czyli to moja wina?! Byliśmy parą, może Cię to zdziwi, ale nie myślałem wtedy, że kiedykolwiek mogłaby mnie szantażować - rzekł sarkastycznie, próbując zatrzymać łzy, które automatycznie pojawiły mu się w oczach. Nie powinienem go za to winić. Marek jest ostatnią osobą która w tej sprawie powinna czuć się winna.