İlk turu atlatmamızın ardından annemin uzun ısrarları üzerine şu anda bir kutlama yemeği için bizim evde bulunuyorduk. Annemle, arkadaşlarımı bize davet etmemi söylediği uzun bir telefon görüşmesi yapmıştık. Ve sonuç olarak Tenten, Sasuke, Naruto ve Neji'yle birlikte bizim evde, salonda oturuyordum.
Annem Sasuke'ye zaten bayılıyordu. Tenten ve Naruto'yla ise tatilde bize geldiklerinde tanışmıştı. Sadece Neji onun için yeniydi.
Babam ise şu anda evde yoktu. Amcam hastenede kaldığı için zaten ara sıra şehir dışına çıkıyorlardı. Bu seferde babam tek başına gitmişti. Annemin yalnız kalmamak için kutlama yemeğini bahane ettiğini biliyordum. Gün sonunda hepiniz bizde kalın derse hiç şaşırmazdım.
Neji gelip gelmemekte kararsız kalsa da artık o da benim için Sasuke'nin arkadaşı veya Tenten'in sevdiğinden fazlasıydı. Arkadaşımdı. Naruto gibiydi. Ayrıca Tenten'le vakit geçirmelerini sağlamak istiyordum. Tabii o ikisinin arasında bir şeyler olması için benim karışmama gerek kalmayacak gibi duruyordu ama neyse. Sonuç olarak Neji'nin gelmesi konusunu üstelemiş, Sasuke'nin de yardımıyla onu ikna etmiştik.
Birlikte vakit geçirmenin Tenten'e de iyi geleceğini düşünüyordum. Belli etmemeye çalışsa da karşılaşmadan sonra morali fazlasıyla bozulmuştu. Kendine olan güvenini kaybettiğini düşünüyordum. Kazanmayı hak etmediğini onun ağzından birkaç kez duymuştum.
Bu dövüşleri hepimizden çok isteyen, bekleyen kız şimdi aramızda en az hevese sahip olan kişiydi. Onu teselli etmeye çalışsam da iş oraya geldiğinde konuyu değiştiriyordu. O yüzden artık bu konuyu açmadan moralini düzeltmeye çalışıyordum.
"Kızlar!" Annem mutfaktan seslendiğinde Tenten'le birbirimize baktık. Büyük ihtimal yardım için çağırıyordu. Tenten ayaklandığında Sasuke'nin uzandığı koltuğun ayak ucundan kalktım.
"Siz rahatınıza bakın." dedim salondan çıkmadan önce. Ev sahibi olarak bunu söyleme gereği duymuştum ama Sasuke ve Naruto'ya bakılırsa onlar için değişen bir şey olmayacaktı.
Naruto kendi doğal halinden kaynaklanan bir rahatlığa sahipti ve ikili koltuğa sığmak için kıvrılarak uzanmış televizyon izliyordu.
Sasuke'nin üçlü koltuğa yatmış olmasını da tamamen babamın olmayışına bağlıyordum. Tabii annemin şu an mutfakta olmasının etkisi de vardı.
Neji ise gayet düzgün bir şekilde oturuyor belki de annemden çekiniyordu. Şu an fazlasıyla masum duruyordu. Bu Tenten'in de dikkatini çekmiş olmalı ki mutfağa girerken beni dürttü.
"Annenden utandı galiba! Çok sevimli değil mi?"
Kıkırdadığında annem elindeki bıçağı kesme tahtasının üzerine bıraktı. "Kimmiş sevimli olan?"
Anneme Tenten'in ailesiyle ilgili durumunu anlattığımda oldukça üzülmüş ve daha onu tanımadan bile sevgi beslemişti ona karşı. Bize geldiğinde ise sevgisi katlanmış, kızı gibi benimsemişti Tenten'i. Bu duruma ben de seviniyordum çünkü her zaman bir kardeşe sahip olmak istesem de yoktu. Tenten ise en yakın arkadaşım olarak bende büyük bir yer edinmişti. Artık onu kız kardeşim hatta benden bir yaş büyük olmasını hesaba katarsak ablam gibi görüyordum. Çocuksu davranışları, bitmek bilmeyen neşesi ve olgunluktan uzak tavırları olsa da Tenten'in aslında benden çok daha olgun olduğuna emindim. Belli etmediği acılarını gizlemek için takındığı tavır artık onunla bütünleşmişti. Ve böyle olmak ona çok yakışıyordu.
Annem benim gülümseyen yüzüme ve Tenten'in ne cevap vereceğini bilmediği için kararsız suratına bakarak tekrar konuştu. "Naruto mu?"
"Ha?" Tenten şaşkınlıkla ses çıkardığında ben gülüyordum. Annemin geçen gelişlerinde Naruto ve Tenten'in arasında bir şey olduğunu sandığını anlamıştım zaten. Ama yanılıyordu. Bunu ona söylemeye vakit bulamamış, bu konuyu Tenten'e açmaya da gerek duymamıştım.
