10-"Ölüm Sandığından Daha Yakın Sana..."

20.2K 999 163
                                    

(Düzenlendi ✅)
🍁Lütfen bol bol yorum yapın, vote verin ve sizi etkileyen cümlelerin olduğu satıra "w.a" yazın. Şimdiden teşekkür ederim. Keyifli okumalar...🍁

10. Bölüm "Ölüm Sandığından
Daha Yakın Sana..."

Ne garip şey insan beyni.
Unutmak istemediğin anıları unutur, unutmak istemediğin anıları her gün yüzüne vurur.

- Pes eden yazar

Hatırlatma:

Atılan konuma yaklaştığımda ara sokaklardan birine gizlenmiş depo tarzı bir yer olduğunu farkettim. Koşmanın etkisiyle düzensiz alıp verdiğim nefesim sankinleşme çabama çok zıttı. Yavaş ve sağlam adımlarla deponun kapısına doğru ilerlemeye başladım. Elimi kapının kulpuna uzattığım sırada duyduğum bir ses ile olduğum yerde kalakaldım.

"Yavaş ol kedicik ne bu acele? Daha kabul etmen gereken koşullar var."

"Serhat?"

♤♤♤♤

Gelen ses ile başımı hızlı bir şekilde omzumun üstünden arkaya doğru çevirdim. O neden burada? Ne koşulu? Ahsen'i o mu getirdi?

Kafamda dönüp duran soruları kenara itip Serhat'ı umursamadan kapı kulpunu aşağıya indirdim. Ne var ki açılmamıştı. Üstüste bir kaç kez daha indirmeme rağmen kapı yinede açılmamıştı. Elimin içiyle kapıya vurmaya başladım.

"Ahsen! Ahsen'im içeride misin?"

"Ela! Ela kurtar beni. Onlar gelmeden çıkar beni buradan ne olur..."

"Sakin ol bebeğim çıkarıcağım seni. İyi misin sen? Zarar verdiler mi sana?"

"Yavaş Ela. Bizde masumlara zarar verilmez."

"Ela kurtar beni korkuyorum."

Serhat'ın dediklerini umursamadan kapıyı zorlamaya devam ettim.

"Korkacak bir şey kalmadı bebeğim sadece soğukkanlı ol tamam mı?"

Ses gelmemişti ama Ahsen'in başını olumlu anlamda salladığına emindim.
Kapıyı birkaç kez daha zorladıktan sonra Serhat'a döndüm.

"Aç şu kapıyı!"

"Bunu yapmam için bana bir sebep ver."

"Çünkü yapmaman için bir sebep yok!"

"Aslında var. Acı çekiyorsun ve bu beni mutlu ediyor."

Şok olmuş bir halde ona bakarken sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum. Az önce bana iyi polis oynayan Serhat maskesini yere atmış tüm kötülüğü ile karşımdaydı.

"Sende çoklu kişilik bozukluğu ya da bipolar falan mı var? Daha demin bana iyi polis rolu yaparken iyiydi ama değil mi? " Sen yak daha az acıtır" tarzı cümleler falan... İyi oynadın ya tebrikler. Şimdi aç şu kapıyı yoksa acımla değil hastahanede hortumla beslenmek zorunda kalacaksın. "

" Ooo asi kediciğe bak sen. Hayırdır Ela çıkardın yine pençeleri?"

Üzerime yürümeye başlarken yüzüne vuran hafif ışık yüz hatlarını daha da korkutucu yapıyordu. Olduğum yerde daha da dikleştirdim vücudumu. Onun karşısında ezik görünmek bana yakışmazdı.

"Diyelim ki açmadım bu kapıyı, beni nasıl hortumla beslenir hale getiriceksin?"

"Sadece birkaç dakikamı alır."

Peşimdeki Yabancı (+18 / Düzenleniyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin