Peşimdeki Yabancı (+18 / Düzenleniyor)

9-"Sönmüş Külden Kıvılcım Çıkmaz."

(Düzenlendi ✅)
🍁Lütfen bol bol yorum yapın, vote verin ve sizi etkileyen cümlelerin olduğu satıra "w.a" yazın. Şimdiden teşekkür ederim. Keyifli okumalar...🍁

9. Bölüm "Sönmüş Külden Kıvılcım Çıkmaz. "

🌌

Hatırlatma:

Gözlerim Yaman'ın yaptığı şey ile kocaman açıldı. Elindeki albümü gözlerimin içine bakarak ateşe atmıştı.

Panik ile ayağa kalktım. Dehşetin esiri olan gözlerim Yaman ile ateşin arasında mekik dokuyordu. O ise bu haraketlerimden zevk alırcasına gülümsüyordu.

"Asıl oyun şimdi başladı Ela AKTAY. İyi eğlenceler..."

♤♤♤♤

Ani kalkışım nedeniyle yere devrilen sandalye ve yanan albümün çıtırtıları dışında hiç ses yoktu.

"Sanırım ilk sayı bana yazıldı?"

Hala benimle alay ediyordu pislik herif. Soğukkanlı olmalıydım. Odaya göz gezdirdim fakat masanın yanındaki bir sürahi dolusu su dışında söndürücek hiçbir şeyim yoktu. Sürahiyi kaptığım gibi ateş tenekesinin içine boşalttım. Ne var ki işe yaramamıştı. Albümü ateş tenekesinden çıkarmam gerekiyordu. O anıları kaybedemezdim!

Elimi tenekenin dış yüzeyine dokundurup yan şekilde yere devirmeye çalıştım fakat beşinci saniyeden sonra çıplak elle bunu yaptığım için kendime kızdım. Ellerimin ve kalbimin acısı gözlerimi dolduruyordu.

Acizliğini gösterme...

Tişörtümün kollarını ellerime doğru çekerek tekrardan devirmeyi denedim. Yere devrilen teneke ile Yaman'ın adamları bana doğru bir kaç adım atmışken Yaman onları el hareketi ile durdurdu. Büyük ihtimal ne kadar gözükara olduğumu çözmeye çalışıyordu. Ya da aptal...

Yemek masasından uzun bir maşa alıp halıya dökülen külleri umursamadan maşayı tenekeye soktum. Albüm her harekette daha da parçalanıyordu. Sinirle dudağımı dişlerken ceketimi çıkartıp parçalanmış bir halde dışarı çıkardığım albümün üzerine vurmaya başladım. Anılarımız gözlerimin önünde alev alev yanıyordu ve yapabildiğim tek şey bu yangından en az hasarla kurtulmasını ummaktı.

Kısa bir uğraştan sonra yerde küle dönmüş bir hale gelmişti albüm. Bir kaç fotoğrafın durumu o kadar kötü değilken bazıları tamamen yok olmuştu yeryüzünden.

Külleri alevlerden dolayı az da olsa zarar görmüş ceketime koydum ellerim yana yana. Ceketi bohça haline getirip kucakladım ve Yaman'a baktım.

"Onları yeryüzünden yok etmek istiyorsan önce hafızamı silmelisin Yaman Bey. Ah tabi bir de flash bellekler var..."

Kapıya doğru adımlamaya başladım. Kapıya vardığımda arkamı dönüp Yaman'a diktim gözlerimi.

"Bu arada sanırım skor 1-1 oldu. İlk sayın benden sana hediye oldu ama başka olmayacak."

"Kendine çok güveniyorsun küçük güve. Dikkat et, bu güven boşa çıkmasın."

Cevap vermek yerine alaylı gülümsememle karşılık verdim ona.