Peşimdeki Yabancı (+18 / Düzenleniyor)

15-"Geçmişin Tozlu Sayfaları"

(Düzenlendi ✅)
ispanyolbiri ne desteklerinden dolayı teşekkür ederim! İyi ki bizimlesin kuzum...

Sınır: 15 vote 20 yorum

🍁Lütfen bol bol yorum yapın, vote verin ve sizi etkileyen cümlelerin olduğu satıra "w.a" yazın. Şimdiden teşekkür ederim. Keyifli okumalar...🍁

15. Bölüm "Geçmişin Tozlu Sayfaları "

Eski anılarımıza "Geçmiş" deriz zaman geride kaldı diye.
Aslında hiçbiri geçmez sadece tozlanan anılar destesi olarak zamanı gelince canımızı acıtmak için kenarda bekler...
-Pes eden yazar

Hatırlatma:

"Hayır biz kadınlar sizin kurduğunuz oyuna oyuncak olmak için yaratılmadık. Biz sizin kurduğunuz oyunla sizi oynatmak için yaratılkdık. Ve siz o kadar salaktınız ki bunu bile anlayamadınız. Çünkü biz kadınlar sizin sandığınızdan daha iyi birer oyuncu, zeki ve özveriliyiz."

Diye geçirmiştim içimden.

Şimdi ise Ela ile buluşana ve yeni bir plan yapana dek oyununa oyuncakmışım gibi devam edecektim.

Biz kadınların ne denli güçlü olduğunu onlara gösterecektik...

♤♤♤♤

Ela'dan...

Saat dört gibi gözlerimi büyük bir korku ile açmıştım. Terden sırılsıklam olan saçlarımı sargılı ellerimin içiyle geriye doğru ittirdim. Alnımdan akan boncuk boncuk terleri de silip yataktan doğruldum. Bu gördüğüm kaçıncı kabustu...

Yine hastane koridorunda oturuyordum. Abim yolda babam ise büyük ihtimal kumar masasındaydı. Annem mi? Ah tabi ya! O ise sedyedeydi. 10 yıl önce olan olayın her saniyesini rüyamda tekrar tekrar yaşamıştım.

10 yıl önce annem kansere yakalanmıştı. Solan rengini ne ben ne babam ne de abim farketmişti. Bedenindeki morluklar ve dökülen saçlarını da gördüğü şiddete dayandırmıştık. Nereden bilelim annemin kanser olduğunu? Bilsek üzer miydik yine onu? Bir gün babam yine annemi döverken saçına taktığı peruğu farkedince anlamıştık bir şeylerin yanlış olduğunu. Abim o gece evden defolmuş bir hafta boyunca ortalıkta görünmemişti. Babam için bir şey değişmemişti. Zaten annemi de beni de hiç istememişti. Bir erkek çocuk istemiş bunun için de annemi kullanarak Emre'yi yapmıştı. Emre doğunca davullar çaldırmış, kurban kestirmiş, günahları şeytanla yarışan adam maddi durumu kötü olanlara destek olmuş...

Sonra ikinciye hamile kalmış  annem. Ne var ki bu sefer kızmış bebek. Annem babam yine mutlu olur sanıp söyleyivermiş. Babam başlamış dövmeye annemi, "Sen misin bana kız çocuk veren!" diye. Annem ne bilsin babamın bebeği öldürmek istediğini. Babam annemin karnına tekmeler atmış, odunla vurmuş...
Sonunda annemin bacaklarının arasından kan gelince anlamışlar bebeğin düştüğünü. Ama babam bebeği öldürücem diye annemin rahmine büyük zarar vermiş. Doktor anneme bir daha hamile kalamazsın demiş.

Şans ya, bir gün annemin karşısına bir adam çıkmış. Sevmiş annemi. Saymış, korumuş.  Annemde ona karşı boş değil hani... Adamın adı da Ekrem'miş. Annem'i "Çiçeğim, güzel lalem" diye severmiş. Annemin adı Lale olduğu için böyle bir jest yapmış adam işte.

Zaman geçmiş. Annem babamdan gizli Ekrem  ile görüşmeye devam etmiş. O sırada babamdan hamile kalmış. Bunu farkeden annem ne yapacağını bilememiş. Hani doktor hamile kalamazsın demişti! O da anlam verememiş olanlara. Ama bir evlat acısı daha çekemem ben demiş. Karnı belli olana kadar aynı şekilde devam etmiş yaşamına. Ama karnını saklayamadığı zamanlar hemencecik gelmiş. Korkmuş tabi kadın. Ne yapacağını bilememiş. Kaçmış. Herkesten kaçmış. Abimden, babamdan hatta Ekrem'den bile... Sonra ben doğmuşum. Ben henüz 5 aylıkken babam bizi bulmuş. Annem o günleri şöyle yazmıştı günlüğüne.