Peşimdeki Yabancı (+18 / Düzenleniyor)

34-"Bir An Bir Hayatı Değiştirir"

(Düzenlendi ✅)
🍁Lütfen bol bol yorum yapın, vote verin ve sizi etkileyen cümlelerin olduğu satıra "w.a" yazın. Şimdiden teşekkür ederim. Keyifli okumalar...🍁

34. Bölüm "Bir An Bir Hayatı Değiştirir"

Uzatmayın pis ellerinizi,
Kirletmeyin geleceğimi.
Dokunmayın bedenime, dokunmayın çocukluğuma!
Alı koymayın yaşamaktan beni...

-Pes eden yazar

Hatırlatma:

"Senin hakkında çok fazla şey biliyorum ve bu beni çete lideri olmamdan daha tehlikeli yapıyor."

"Benim hakkımda bildiğin şeyler benim bilmeni istediklerimin ilerisine geçemez."

"Senin hakkında senin bile bilmediğin veya unuttuğun şeyleri öğrenebilirim Ela."

"Şaşırt beni." dedim domatesleri doğramaya başlarken.

"Tacize uğramam gibi mi?"

Domatesle beraber elimi kesmem canımı acıtsa da Kıvanç'ın sözleri kadar acıtmamıştı...

♤ ♤ ♤ ♤ ♤ ♤

Kestiğim elimi geri çekerken bakışlarım hala doğrama tahtasında sabitti. Yutkundum. Almayı unuttuğum nefesimi alıp bakışlarımı Kıvanç'a çevirdim.

" Yok öyle bir şey."

Bakışlarımı çekip çeşmeyi açarak kestiğim parmağımı yıkadım. Ufak bir sıyrıktı.

"Kendini söylediğin yalana inandırabilirsin ama beni asla."

"Senin de yaptığın şey tam olarak bu. Kendi söylediğin yalana kendin inanıyorsun."

Hafif kanayan parmağımı peçeteye sardıktan sonra gözlerimi kısıp ona baktım.

"Yani annenin öldüğü yıl, öğle saatlerinde senden bilmem yaş büyük birisinin tacizine maruz kalmadın?"

"Evet, kimsenin tacizine maruz kalmadım."

Kaşlarım hafif çatılmış kalp atışlarım hızlanmıştı.

"Yani..."

Bir iki adım atıp bana yaklaştı.

"O piç tarafından taciz edildikten sonra koşarak kaçmadın?"

"Öyle bir şey olmadığı için ne koştum, ne de kaçtım."

"Yani diyorsun ki, bu yaşadığın olayı sana inanmayacaklarını düşündüğün için kimseye anlatamadın ve hala kabus görmüyorsun. Bu yaşadığın psikolojik tramvalar sonucunda insomnia hastalığına yakalanmadın ve tedavi olmadın. O gün oradan geçtiğin için kendini suçlamıyorsun. Psikoloğa gitmedin çünkü o bile sana inanmayacaktı. Deniz'e bile söylemedin çünkü sana acımasını istemedin. Öyle mi? "

" Kafayı yemişsin sen. Delirmişsin!"

Arkamı dönüp gidicekken kolumu tutup nazikçe beni kendine çevirdi.