Struggles Between You and me (BL) (Completed)

Part (5)

Zawgyi

ရိွခ်န္းတစ္ေယာက္ မုန္႔ေယာင္တိုက္ခန္းတြင္သာ တည္းခိုဖို႔
ျပင္လိုက္သည္။ မုန္႔ေယာင္မတည္းခိုင္းလဲ သူရေအာင္ေနမွာ
ကေတာ့အတည္။ သူပစၥည္းမ်ားေနရာခ်ၿပီးေနာက္ မုန္ေယာင္
ေရခြက္ေလးေပးရင္း စကားစသည္

“ဗိုက္စာေနၿပီလား ခဏေလးေနာ္က်ေနာ္ခ်က္ေပးမယ္ ေရခ်ဴိးထားလိုက္”

ေျပာၿပီးျပန္ထြက္သြားေတာ့မည့္သူအား ရိွခ်န္းလက္ေလးမွ
လွမ္းဆြဲၿပီး ကုတင္ထက္သို႔လွဲခ်လိုက္သည္။ သူကေတာ့အ
ေပၚမွအုပ္မိုးလွ်က္ ထိုသူသားေလးအား ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္

“ဘာ...ဘာလုပ္တာလဲ လႊတ္ေလဟင္းသြားခ်က္မလို႔လႊတ္”
“အားေယာင္ဘာလို႔အၿငိမ္မေနတာနဲ႔ ကိုကဒီကေလးေလး
ကိုလြမ္းေနတာၾကာၿပီ ခုမွေတြ႕ရတာကို”

ေျပာၿပီးေနာက္ မုန္ေယာင္မ်က္ႏွာေလးအႏွံအနမ္းဖြဖြေလးမ်ား
ေပးအပ္လိုက္သည္။ ထိုသူေလးကေတာ့မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္
ေနေတာ့သည္။ ရိွခ်န္းကေတာ့အသည္းယားလာတာေၾကာင့္
မုန္ေယာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးထက္ အနမ္းမ်ားဆက္တိုက္ေႁခြက်
ေနေတာ့သည္။

မုန္႔ေယာင္ေလးတားဆီးေတာ့မွ သုအနမ္းမ်ားရပ္တန္႔လိုက္
သည္။ ထိုလူေလးကေတာ့ သူအလႊတ္ရသည္ႏွင့္ ေျပးထြက္
သြားေတာ့သည္။ ရိွခ်န္းလည္းေရမိုးခ်ဳိးၿပီးေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္
ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ဟင္းေတြခ်က္ရင္းအလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ မုန္
ေယာင္။

သူအေနာက္ဘက္မွခါးေလးအားလွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့ လန္႔
သြားသလိုျဖစ္ေပမဲ့ ၿပံဳးေနေလရဲ႕။ ဟင္းခ်က္ၿပီးသည္ထိ ရိွ
ခ်န္းအလႊတ္မေပးဘဲ ဖတ္ထားလိုက္သည္။

“ကဲကဲလႊတ္ေတာ့ ထမင္းစားမယ္ေလ”
“အြန္း ”

မုန္ေယာင္ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး ထမင္းစားလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ထမင္းစူာတာထက္ မုန္ေယာင္ကိုစိုက္ၾကည့္ ေနတာ
ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးက အေမးရိွလာေတာ့သည္။

“ဘာ...ဘာလိုအဲ့လိုစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ စားမွာျဖင့္မစားဘူး ”
“ေအာ္...မဟုတ္ပါဘူး မေတြ႕တာၾကာေနၿပီေလကြာ ကိုအားေယာင္ကိုလြမ္းေနတာ ခုမွေတြ႕ရတာကို”
“ဖုန္းနဲ႔အဆက္အသြယ္ရိွေနတာပဲ”
“ကိုကေတာ့လြမ္းတယ္ ဖုန္းနဲ႔ကဒီလိုအနီးကပ္မွမေတြ႕ရတာ ”
“အြန္း ”
“ဒါနဲ႔အားေယာင္ေက်ာင္းမွာအဆင္ေျပလား”
“ေျပပါတယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ”
“အားေယာင္ေတာင္ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မယ္ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေသးလဲ”
“ဒီတစ္မွစ္ကုန္ရင္ၿပီးပါၿပီ ကိုကိုကေကာ ဒီမွာဘယ္ေလာက္
ထိေနျဖစ္မွာလဲ”
“ကိုလား1လ ”
“အြန္း”
“ဟူး ဒီ1လအတြင္းအတိုးခ်ၿပီးခ်စ္မယ္”
“ဟာ! အလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးလား”
“ဒါကတစ္ကန္႔ေလအားေယာင္ေလးရဲ႕ မသိဘူးလား”
“အား!! မဆြဲနဲ႔နာတယ္”