Struggles Between You and me (BL) (Completed)

Part(27)

Zawgyi

ရက္သတၱပတ္ၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေဝရင္းတို႔
မဂၤလာပြဲေလးက်င္းပပါၿပီ။ အားလံုးမ်က္ႏွာမွာ
အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေန႔ထူးေန႔ျမတ္
ေလးျဖစ္လို႔ေနတယ္။

သတို႔သားအဝတ္လဲခန္းထဲမွ လန္က်န္တစ္
ေယာက္။ အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအမဲေရာင္ႏုဲ႔
ပံုမွန္ထက္ ခန္႔ညားေနတဲ့သူ။ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီး
ေနာက္ ထိုင္ခံုမွာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးထိုင္ေနတဲ့လန္
က်န္။

ရိွခ်န္းဝင္လာၿပီး သူ႕ေဘးနားလာထိုင္ေနတာ
ေတာင္ သတိမမူမိတဲ့သူ။ ရိွခ်န္းပုခံုးကို ပုတ္လိုက္မွ
သတိဝင္လာတဲ့လန္က်န္။

“ဝမ္က်ီဘာျဖစ္လို႔လဲ တစ္ခုခုျဖစ္ေနလို႔လား”
“က်ေနာ္စိတ္ေလးေနလို႔အကို တခုခုကို စိုးရိမ္ေန
သလိုပဲ”
“လက္ထပ္ပြဲေၾကာင့္ထင္တယ္ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ အကုန္
လံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါ ဝမ္က်ီစိတ္ေအးေအး
ထားပါ”
“ဟိုတစ္ေန႔က က်ေနာ္တို႔သတိေပးသြားတာေလ အဲ့အေၾကာင္းကိုစိတ္ပူေနတာ”
“ဝမ္က်ီအဲ့အတြက္က ရန္႔လီေမာင္ေလးက လံုၿခံဳေရးတာဝန္ယူေပးထားတယ္ မဟုတ္လား ”
“ဟုတ္တယ္အကို”
“ကို႔လူရင္းေတြဆိုေတာ့စိတ္ခ်ရမွာပါ သိပ္ေတြးမေနနဲ႔ေတာ့”

လန္က်န္အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့စုန္လန္၊ ဇီရႊမ္းနဲ႔ မုန္ေယာင္။မုန္ေယာင္ဝင္လာေတာ့ ရိွခ်န္းမုန္ေယာင္ လက္ေလးဆြဲၿပီး သူ႕ေဘးနားဝင္
ထိုင္ခိုင္းလိုက္သညိ။ မုန္ေယာင္လည္း လန္က်န္ကို
ဂုဏ္ျပဳစကားဆိုလိုက္သည္။

“ဂုဏ္ယူပါတယ္ လန္ဝမ္က်ီ”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
“ဒါနဲ႔ အစ္ကိုရိွခ်န္းတို႔ေကာ ဘယ္ေတာ့လဲ”
“မၾကာခင္ မၾကာခင္”

စုန္လန္စကားကို အၿပံဳးေအးေအးနဲ႔တုန္႔ျပန္တဲ့
ရိွခ်န္းပင္။ မုန္႔ေယာင္ကေတာ့ ပါးေလးေတြရဲေနေလရဲ႕။

“ဝမ္က်ီမင္းကသတို႔သားျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔မေပ်ာ္သ
လိုျဖစ္ေနရတာလဲ ဘာလဲမင္းအခ်စ္တံုးေလးကို
မေတြ႕ရေသးလို႔လား ဟန္!”
“စုန္လန္! မင္းထြက္သြားစမ္းကြာ!”
“ငါကလာဂုဏ္ျပဳေပးတဲ့ဟာကို ငါ့ကိုႏွင္ထုတ္ေန
တယ္ေပါ့ေလ”