CELLAT "AYAZ"

Bölüm 4.5

 Az sonra arabasına binip ilerlemeye başladı. Telefonun çalması ile irkildi. Sağ elini telefona uzattı ve kimin aradığına bakmaksızın açtı;

"Alo!kimsin?"

Arayan kişi hızlı nefes alış verişi ile konuşmakta zorluk çekiyor ve onu kızdırıyor.

"Konuş! Sonsuza kadar seni bekleyemem."

Biraz olsun nefesini kontrol altına aldı ve konuştu;

"Onu buldum"

"Ne? Kimi buldun? Sen kimsin be adam? Konuşsana."

"Ben Arif"

"Arif mi? Olum bu numara kimin? Alo!alo!"

Telefon kapandı ve neler olup bittiğini anlamadı. Öfkeyle telefonu yan koltuğa fırlattı. Biraz sonra arkadan gelen ambulans sesini duydu ve kenara çekildi. Ambulans gidince tekrar yola koyuldu. Bir kaç dakka sonra dar bir sokağa döndü. Bir müddet ilerledi ve sonra durdu. Arabadan inip taştan yapılı eski evin yanına geldi. Işıklar kapalı ve ev boş görünüyor. Kapının eşiğine yanaştı ve kibar sesi ile bağırdı;

"Abii! Ayaz abi!"

Yanıt alamadı. Yine de kapıyı bir kaç kez daha çaldı. Bir kaç dakka sonra ümidini kesti. Belli ki ev boş. Derin bir nefesin ardından bir kaç adım geri gitti. Başını sokağın üst taraflarına çevirdiğinde mavi ışıklar gördü. Gördüğü ambulans ışığıydı. Yol da gördüğü ambulans buraya gelmiş olsa gerek. Meraklı genç o yöne doğru yürüdü. Az daha ilerlediğinde sedye üzerinde çıkarılan yaşlı kadına dehşetler içinde bakakaldı. Üstü başı kan içerisinde olan kadın,genci ürkütmüş tü. Onu tanımıyor olsa da böyle şeyler görmeye alışkın olmadığından aşırı tepki verdi. 

Tekrar merakına yenik düşerek olay yerine iyice yanaştı. Polislere burada ne olduğunu sordu. İstediği cevabı alamadı. Kadının yakını olmadığını söyleyince buradan uzaklaşmasını söylediler. O sırada elinde bir kaç dosya bulunan, sivil gibi görünen bir adam gence doğru yaklaştı. Siyah paltosunun iç cebinden çıkardığı mavi dolma kalemle not almaya başladı. Bir müddet böyle devam etti. Not alırken gözünün bir ucuyla da gence bakmayı ihmal etmiyor. Çatık kaşlarının altında ki sıradan kahverengi gözlerinin şüpeci bakışları genci kuşkulandır dı. Ondan şüphelenir gibi bakıyor olduğundan buraya geldiğine pişman oldu. Temiz sicili boş yere kirlenmesini istemeyen genç oldukça tedbrli. Yaşlı kadının baynunda ki bıçak yarısını fark etmişti ve o an kendi cebinde bulunan bıçağın farkedilmemesi için oradan uzaklaşmaya yeltendi. Tam arkasını dönüp gidecekken yanında bulunan adam kibar ama kalın sesi ile seslendi;

"Beyfendi! Bakarmısınız?"

Olayla alakası olmadığı halde gereksizce endişeye kapılan genç "şimdi s**tık" dercesine arkasını döndü ve korkarcasına yanıtladı;

"Evet,ne oldu?"

"Merhaba. Ben Dedektif Veli. Bu vakayla ben ilgileniyor. Peki siz kimsiniz? Kıyafetinize bakılacak olursa bu fakir mahallede yaşamıyorsunuz."

"Evet burda yaşamıyorum. Bu sabah  Hatay dan yeni geldim. Aa bu arada ben Ömer Pala."