Bölüm 9.1

34 10 7
                                    

Mücevher dükkanından çıkıp arabaya bineceği esnada karşı kaldırımda ki sokak lambasının yanında arkasını dönmüş mağzada ki afişleri okuyor olduğunu düşündüğü bir adam dikkatini çekti. Yüzünü tam olarak görmedi ama kıyafetleri ve saçı ile oldukça tanıdık gibiydi. Bu görünüşte birini daha önce hiç görmek istemiyeceği yerlerde görmüş olması içini ürpetti ve meraklandırdı. Sanki bilerek karşısına çıkıyor gibi görünmesi onu takip ettiği izkenimini veriyordu. Kafasını kurcalayan sorulara açıklık kazandırmak icap ediyordu. Yanına gitmek ve yüzleşmek için siyah kot ile sarıp sarmalanmış sağ bacağını bir adım ileri attı ve yürümeye başladı. 

Sakin ama işlek bir cadde olan bu yolda etrafı ve araçları gözetmeksizin umursamazca yürümeye devam etti. Hızlanmaya başladı, dikkati tamamıyla adama yoğunlaşmıştı ve tam o sırada aniden bir "Ahh!" sesi duyuldu. Ayazın da ayağı tökezledi. Sanki kuru bir dal parçasına çarpış gibi hisseti. Hafif arkasını dönüp yere baktığında;esmer tenli, haddinden fazla zayıf, balığı anımsatan küçük gözleri olan, güzellik ile çirkinlik arsanıda kalmış bir kız gördü. Ona çarptığını anladı ve nazikçe elinden tutup kaldırmak istedi. Anacak olumsuz bir tepki ile karşılaştı. Ardından yanına eğilip bir şeyi olup olmadığını sordu ve çarptığı için özür diledi. Kibarlığı hoşuna gitmişti. Ayağa kalktı ve daha dikkatli olması konusunda onu ikaz etti. Ayaz kendisini açıklama yapmak zorunda hisset.

"Dikkatim dğılmıştı, gerçekten kusura bakmayın" dedi. 

"Peki, önemi yok. Tabii tekrarlanmadığı sürece. " 

"Elbette, bir daha olmayacak"şeklinde karşılık verdi. 

Ayaz arkasını dönüp gideceği anada birden selendi;

"Afedersiniz, adınız neydi acaba?" 

Geri dönüp yanıtladı;

"Ayaz, peki sizin ki?" 

"Hadime."

"Değişik bir isim ama kulağa hoş geliyor. Bu arada ismimi neden sordunuz?" 

Gülümsedi;

"Kim bilir belki yine karşılaşırız." dedi ve arkasını dönüp gitti. Kısa süre içerisinde gözden kayboldu. 

CELLAT "AYAZ"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin