Bölüm 6.2

59 33 4
                                    

Siyah kaş ve gözleri ile karizmatik olan yüzünü hafif şaşkın bir ifade aldı. Önce başını iri omuzları üzerinde hafifçe çevirdi  ve ardından da tüm bedenini seslenen kişiye yöneltti. Gördüğünde yüzü daha şaşkın bir ifade aldı. -onun burda ne işi var? Nerden buldu beni?- diye düşünürken küçük çocuk tekrar seslendi;

"Ayaz abi!"

Ardından eski,yırtık ayakkabıları yüzünden yara almış küçük ayakları üzerinde ona doğru yaklaştı. Yanına yaklaştığında nefes nefese idi. Sanki onu görmek için peşinden koşmuş giydi. Bir müddet çocuğun hızlı nefes alışı devam etti. Ardından Ayaz;

" Sen,tren garında ki çocuksun. Ne işin var burda?"

Çocuk,nefesini biraz kontrol altına aldı ve soruyu yanıtladı;

"Şey,abi sen bana yiyecek bir şeyler verince ben de seni takip ettim. Belki yine verirsin diye düşündüm."

Ayaz, endişeli bir ifade ile;

"Takip mi ettin? Nasıl? Ne zamandan beri?"

Çocuk;

"Tren garından çıktığından beri takip ediyorum. Kaybolduğunu ve senin abim olduğunu söylediğim bazı amcalar bana yardım etti."

Ayaz;

"Hiç görmedim seni."

Çocuk;

"Çünkü saklanıyordum. Gizlice takip ettim. Kızarsın diye. Ama şimdi acıktım."

Ayaz;

Peki neptım ben? Nerelere gittim? Hatırlıyormusun?"

Biraz düşündükten sonra konuşmaya başladı;

"Evet hatırlıyorum. Önce bir tane eve gittin,sonra mahallenin üst taraflarına doğru yürüdün,başka bir eve girdin. Akşama kadar çıkmadın. Sonra böyle değişik bir kıyafetle çıktın içerden. Çok havalıydı."

Heyecanlı ve hayran dolu anlatımının oratsında araya girdi;

"Eee sonra ne oldu anlatsana."

"Hımm sonra sabah konuştuğun yaşlı kadının evine gittin. İçeride kapıyı çalmadan girdin. Neden? Sen hırsızmısın?"

Ayaz,çocukla konuşmak için eğildi,elini onun omzuna koydu;

"Bak sen çok akıllı bir çocuksun. Şimdi seninle bir anlaşma yapalım. Sen hiç kimseye bunları anlatmıyacaksın, ben de sen her acıktığında yemek ısmarlıcam. Olur mu?"

Masum, yalı yüzünü büyük bir sevinç kapladı;

"Tamam,olur."

"Ama sakın unutma kimseye söylemiceksin. Bu aramızda bir sır. Söz mü?"

Çocuk fısıldayarak;

"Söz Ayaz abi."

Hemen ardından birlikte lüks arabaya binip,gecenin karanlığına bürünmüş güzel şehirin yollarında seyir sürdüler.

CELLAT "AYAZ"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin