YAĞMUR KIZI

- 12 -

' yoh artıhhh' diyeceğiniz bir bölüm.

Lütfen oy kullanmayı unutmayın.

İyi okumalar...

- BADE -

Mektubu Burak abim aldı ve okumaya başladı.

' oyuna başlıyoruz hazır olun!'

Kimdi bu? Cidden bizden ne istiyordu? Hem ne oyunu? Başımıza neler gelicekti acaba? Herkes düşünceliydi.

" bekleyip göreceğiz öyle mi?" dedim çaresizlikle. Hiçkimse bişey demedi. Diyemedi. Öyle oturduk. Bu kişi kimdi?

" buluruz. Biz hep bi çaresini bulduk. Bak abi siz Bade'yi buldunuz. Şimdi mutluyuz hiçkimsenin bizi yıkmasına izin vermiyicez." dedi Demir. Ona hayranlıkla baktım. Böyle bir konuşma ondan beklemiyordum. Bence hiçkimse beklemiyordu an azından şimdi yüzümüzde bir tebessüm vardı.

" hadi uyuyalım yarın karne alıcaz " dedim.

" Hakan abi bıraksın sizi " dedi Sarp abim.

" nereye? "dedim.

" evinize " dedi Burak abim.

" benim evim burası. Kızlarda izin verirseniz burada kalsın " dedim. Abimlerin yüzündeki gülümseme beni de gülümsetti.

" kalın. Hepiniz kalın " dedi Kerem abim gülümseyerek. Biz kızlarla odaya çıktık ve pijamaları giydik. Kendimizi yatağa atıp uyuduk.

- YAREN -

Susadığımı hissettiğimde yataktan çıktım ve kapıya ilerledim. Odadan çıkıp mutfağa gittim. Mutfağa gidince kendime bir su doldurdum ve tezgaha yaslanıp içmeye başladım. Ensemde sıcak bir nefes hissedince içtiğim suyu nerdeyse püskürtüyordum. Bardağı tezgaha koydum ve yavaşça arkamı döndüm karşımda duran kişi. SARP.

" korkuttuysam üzgünüm" dedi. Ses tonu boğuk çıkmıştı. Dağılmış saçlar, kızarmış gözler ve üstsüz bir vücut yutkundum. Tövbe yarabbim!

" s-sorun değil" dedim. Cidden kekeledim mi ben! Ah allahım! Dudağının sağ tarafı hafif yukarı kalktı. Bir insana sırıtma bu kadar yakışması haksızlık. Gözlerimi dudaklarından çektim ve gözlerine baktım. Çok derindi. Şuan da tezgaha yapışmış durumdaydım. Gitmek için sola döndüm ama tezgaha dayalı olan kaslı bir kol ile durduruldum. Yutkundum ve sağa döndüm ve yine aynı şey kollarını iki yana açıp tezgaha yaslamıştı. Tezgah ve Sarp'ın arasında kalmıştım. Yavaşça Sarp'a döndüm ve bana yaklaşmaya başladı. Hızlı atan kalbim bana hiç yardımcı olmuyordu. Onunla bu kadar yakın olmak kalp sağlığım için zararlıydı. Başını omzuma koyup güçlü kollarını belime sardı. Şuan da biz sarılıyoruz. SARILIYORUZ. Ah kalbim! Bende kollarımı onun boynuna sardım. Başını boynuna gömmüştü bende aynısını yapıp başımı boynuna dayadım. Kokusu çok güzeldi. Başımı döndürüyordu. Gözlerimin derinine bakması kalbimi harekete geçiriyordu. Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama Sarp derin nefesler alınca uyduğunu anladım. Sarp. Benim. Boynumda. Uyuya. Kaldı. Tamam sakin!

" Sarp .... Sarp.... Kalk hadi" dedim. Kafasını kaldırdı. Dudağı büzük masum bir çocuk gibi bakıyordu. Boğazımı temizledim.

" hadi odana" dedim.

" hıhı" dedi.

" yürü" dedim.

" hıhı" dedi.

" sarp!" dedim.

" hı" dedi. Bu hali çok tatlıydı. Odasına çıktık. Onu yatağına yatırıp üstünü örttüm. Tabi ki kaslarına bakmadım. Saçmalamayın. Tam gidicekken kolumdan tutulup yatağa yatırıldım. Bu hareketle gözlerim sonuna kadar açıldı. Göğsümde baskı hissedince kafamı aşağı eğdim. Sarp başını göğsüme koyup ellerini belime sarmıştı. Biraz debelendikten sonra Sarp'ın " rahat dur!" uyarısıyla adete kedi misali yerime sinmiştim. Bende kollarımı ona sardım. Kokusuyla bir süre sonra mıyıştım ve kendimi uykuya bıraktım.