YAĞMUR KIZI

- 21 -

Çok iyi bir bölüm oldu.

İyi okumalar.

- BADE -

Merakla Kerem abim ve Sanem'i bekliyorduk kızlarla. Demir bana dönüp " yeter artık Bade başım döndü otur be kızım " diye isyan etti. Ona sertçe baktım. " o hayvan şimdi kankama ne yaptı acaba " dedi Hale. Ben sırıttım ' hayvan ' demekte çok haklıydı . 

" sanane kızım Kerem abimden " dedi Burak abim.

" benim düşüncelerime karışıp durma Burak " dedi Hale.

" karışırım sanane ! " 

" hangi sıfatla ! " dedi Hale ve salonda koca bir sessizlik oluştu , herkes merakla Burak abimin ne diyeceğini beklerken. Burak abim sadece susmayı seçti . Hale ona " ödlek ! " dediğinde Hale'yi kolundan tutup yukarı çıkarttı. Ben ise sırıtıyordum. Bunlarda olur du. Kapı çalınca gidip kapıyı açtım. Kerem abim ve Sanem içeri hep el ele hem de güler yüzle girdiler . " şükürler olsun " dedim ve ikisine de sarıldım. herkes tebrik falan etti ve salona geçtik. 

" Burak nerde ? " dedi Kerem abim

" Hale de yok ? " dedi Sanem.

" küçük bir sevip açılamama durumu hallederler . " dedim gülerek. Herkes gülmüştü. Haklıydım ama. Sanem konuşmaya başladı " ulan şaka maka başımızdaki belalar bitti he " dedi. Gerçekten bitmiş miydi ? " sanırım öyle oldu " dedim. " ama- " dedim ve sustum herkes bana merkala bakıyordu. İçeri Burak abim ve Hale girince sustum. onlarda koltuğa oturdu. " hallettik " dedi Burak abim . " halletmişmiş " dedi Hale kollarını göğsünde birleştirerek bu haline kızlarla güldük. Demir bana bakıp " ' ama- ' dedin devamını getir " dedi. Derin bir nefes aldım. " ama sanki herşey daha yeni başlıyormuş gibi hissediyorum. Sanki bitmiş değil de asıl herşey şimdi başlıyormuş gibi . " dedim ve salon da sessizlik hüküm sürdü. 

********

Yemekleri tabakları koyup oturdum. Herkes sessizce yemeğini yerken ben ise yemiyordum. Biri beni masanın altından dürtünce kafamı kaldırdım. Beni dürten Demir'di . Bana ' ne oldu ' dercesine göz kırptı. Derin bir nefes aldım. Ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu ve içimde kötü bir his vardı. Masadan kalktım ve " size afiyet olsun " dedim. Mutfaktan çıktım ve odama çıktım. Kısa süre sonra odamın kapısı çaldı ve içeri Burak abim girdi. Yanıma gelip oturdu. 

" neyin var meleğim " dedi.

" bilmiyorum ki abi . İçim de beni rahatsız eden çok kötü bir his var " dedim.

" meleğim kafana bu kadar çok takma. Bence herşey yoluna giricek görürsün sonuçta bitti dimi ? " dedi şefkat içeren sesiyle . 

" hayır abi hiç birşey bitmedi. Herşey daha yeni başlıyo. Ben bilmiyorum çok korkuyorum. Ailemi daha yeni bulmuşken kaybetmek istemiyorum. " dedim ve ağlamaya başladım. Bana sarıldı " rahatla benim meleğim . Herşeyi oluruna bırak . Bırak hayat göstersin ne olacağını , eğer ki yine bir maceranın içinde bulursak kendimizi emin ol atlatırız çünkü biz bir aileyiz. " dedi. Gülümsedim. Evet biz bir aileydik. 

" peki siz ? " dedim.

" biz derken ? " 

" Hale ve sen " dedim muzipçe sırıtarak. güldü.

" o baş belasından bahsediyorsun. " dedi. Bu dediğine kahkaha attım. Burak abimde bana eşlik etti. 

" ben sizi yaparım " dedim.

" o inatçı keçi hiç birşeyi kabul etmez boşuna yorma kendini meleğim "

" ben mi yapamayacağım ? " dedim işaret parmağımla kendimi gösterip.