ÖĞRETMEN HANIM

-Ö.H 48-

Medya'da Kıraç'tan Vatan Marşı 🇹🇷✊

Bu bölüm İdlib'te can veren kahraman Türk Askerine ithaf edilmiştir. Sizler sayesinde biz varız.

Bazı şehitlerin isimleri
Mehmet Muhammed Akay/ Mersin
Selman Cankara/ Adana
Ali Taşöz/ Kayseri
Bayram Olgun/ Konya
Adem Akın/ Tokat
Osman Ak/ Mersin
Recep Bekir/ Hatay
Turgut Burkay Korkmaz/ Antalya
Emre Baysal/ Manisa
Tolga Can Yılmaz/ Muğla

Bu vatan size minnettardır.

Vatan olur mu bu dağdan bu taştan, koynunda yoksa yatan 🙏🇹🇷
________________________________
Mekke'de geçirdiğimiz günlerin sonunda üç günlüğüne Medine'ye gelmiştik en sonunda. Üç günlük vaktimiz bugün başlamıştı.

Şimdi ise Selim ile birlikte Mescid-i Nebeviye gidiyorduk.

Kalbimde bir ürperti vardı. Orayı görecek olmak... Hemde canlı canlı... Ne kadar güzel hayaldi böyle ve benim hayalim gerçek olmuştu. Selim sayesinde.

"Selim sana ne kadar teşekkür etsem az kalır biliyor musun?"

Bana baktı ve gülümsedi. "Senin şu mutluluğuna değer. Senin mutluluğun için birçok şeyi yaparım ben."

İyice mest ediyordu beni bu sözleri. Bizim bu hallere gelmemiz mucize değildi de neydi?

"Konaktakilerle hiç konuştun mu?"diye sordum Selim'e.

"Sadece annemle konuştum onlarda iyi olduklarını söylediler. Özlemişler bizi."

"Bizde onları özledik. En son Âder bir tuhaftı."

"Âder'e olur arada öyle takılma sen ona."diyerek içimi rahatlatmaya çalıştı Selim.

Uzun bir sessizlik geçti aramızda. Peygamberimizin yattığı yeri görmüştük. Bir yerden sonra kadınların girmesi doğru değilmiş oraya sadece Selim girdi.

Selim mescidin erkekler için olan tarafına ben ise kadınlar için olan tarafına girip namaz kılmaya başladık.

Bizden sonraki nesil ne olacaktı çok merak ediyordum. Dini çok sapıtmışlardı. Milleti dinden soğutacak kadar ileri gidenler olmuştu.

Ya Diyanet İşleri Başkanlığı haram olan faize caiz demişti daha ne olacaktı?