ÖĞRETMEN HANIM

-Ö.H 29-

Bu bölümü milli takımlara ithaf ediyorum.
Bölümde futbolu anlatmış olabilirim ama bu demek değil ki voleybol ve basketbolu önemsemiyorum. Onları da önemsiyor ve destekliyorum.

BASTIRIN MİLLİLER TÜRKİYE SİZİNLE!!🇹🇷

Ben hepsinin ellerinden geleni yapacağına ve bölümde de anlattığım 2002 coşkusunu tekrardan yaşayacağımıza gönülden inanıyorum. Sizde inanın😘💪

Moldova ile bugün sahaya çıkan milli takıma başarılar dilerim.

Bölümde oynanan maçlarla ilgili zamansal sıkıntı olmuş olabilir.

Medyada Zeynep Bastık= Yol

Ben sporcunun zeki çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim.( Mustafa Kemal Atatürk)

Ayrıca uzun bir sürenin ardından tekrar sınır koymaya karar verdim. Yanlış anlamayın ama buna mecbur kaldığımı hissediyorum.
________________________________
Dün oldukça aksiyonlu bir gün geçirmiştik. Kötülüğüne Âder'in gitmesini istemiyordum hiçbir şekilde. Sadece eğitimci olarak bakmıştım olaya. Başka şehirde çok daha rahat ederdi. Evden uzakta insan çok şey öğreniyordu.

Teneffüs zili çaldığında çocuklar koşturmaya başladı dört bir yana. Bugün nöbetçiydim ve nöbetçi olmak zor işti.

Öğretmen olmayı öyle çok istemiştim ki sevmeyerek bu meslek asla yapılmazdı. Aslında hiçbir meslek sevmeyerek yapılmazdı, boğulurdu insan.

Baran dayanamayarak şoförle Âder'in eşyalarını göndermişti. Hani Selim demişti ya ne zaman çözdüm desen çözülememiş bir yan göreceksin diye sanırım haklıydı.

Yarın Hatun annenin seneye devriyesi vardı. Öleli tam dört yıl olacaktı.

Bu dünyadan gideli,arkasında öksüz üç çocuk bırakalı dört yıl geçmişti. Bazı acılar hiç geçmezdi,geçmiyordu. Nasıl geçerdi ki? Var mıydı bir sırrı, formülü sabırdan başka.

Babaannemin bir sözünü hatırlıyordum. "En zor acı evlat acısı ile kardeş acısıdır." derdi.