ÖĞRETMEN HANIM

-Ö.H 15-

Medyada Manuş Baba/ Bu Havada Gidilmez şarkısı ile sizi baş başa bırakıyorum.

Açların boyun büktüğü memlekette, kişi özgürlükten laf etmemeli. (Rıfat Ilgaz)
______________________________________

1 Ay Sonra

Hayat yine devam ediyordu. Bir yandan annemi düşünürken bir yandan da öğrencilerime faydalı olmak için elimden gelen her şeyi yapıyordum. Selim Hira'yı hala bulamamıştı zaten şu ara işleri baya bir yoğundu.

Dikişlerim eskisi kadar canımı yakmıyordu iyileşmeye başlamıştı.

Jinda'nın karnıda gittikçe büyürken cinsiyeti için beklemedeydik.

Annemle artık konuşmayı geçtik her gün görüntülü konuşuyorduk. Karnı belli olmuştu iyice. Annemin eli sevgiyle geziniyordu karnında. İsmine ise hala karar vermemişlerdi.

Hala Ankara'ya gidememiştim. Selim sömestr tatilini beklememi isterken benim buna sabrım yoktu. Cuma günü uçağa binip pazar akşamı geri dönebilirdim beni zorlamazdı. Bu konuyu zaten etraflıca konuşamamıştık Selim hep yoğundu.

Okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım yağmur yağsa da umursamıyordum. Selim bugün üzerime giyindiklerimi görse beni asardı herhalde.

Tayt pantolon ve kırmızı boğazlı kazak giyinmiştim üzerine de montumu almıştım. Botum biraz topukluydu ama yürümemde sorun çıkarmamıştı.

Gerçi eşim olması ona karışma hakkı verir miydi?

Yağmurun altında ıslanmak hoşuma gidiyordu. Dolu dizgin yağmadığı sürece şemsiye almazdım yanıma.

Konak kapısından içeri girip odama çıktığımda Selim'i yatakta uzanırken gördüm. Fazlasıyla yorulmuş olmalıydı. Konakta şirket için en fazla çalışan Selim ve Baran'dı.

Jinda hala kırgın sayılırdı Baran'a. Baran bunun farkındaydı gözleri ile ondan izin almadan okşamıyordu karnını.

Bir an kendi karnıma baktım. Burada bir can taşıyabilir miydim? Elim karnımda gezinirken yutkundum. Bir çocuğum olsun ben de isterdim ama olamazdı işte. Selim'le aramız ne kadar iyi olursa olsun olamazdı.

Eğer bunu şimdi yaparsam ilerde pişman olabilirdim ve ben pişman olmak istemiyordum kendimi hazır hissetmeden bunu yapmayı hiç istemiyordum.