ÖĞRETMEN HANIM

1.Yıl Özel Bölüm

Bu kitabı yazmaya başlayalı daha doğrusu yayımlamaya başlayalı tam bir yıl oldu. Yanımda olduğunuz için,destekleriniz için çok teşekkür ederim. Sizleri seviyorum. Önceleri çok tereddütlüyümdüm ama şimdi devam ettiğim için çok mutluyum. Bu kurgunun her bir karakterinin yeri benim için özel umarım hepsinin hakkını veriyorumdur.

-Özel bölümün normal işleyişle bir bağlantısı yoktur. Aslı'nın lise hayatına giriyoruz en azından bir kısmına😁

Medya'da Inna'dan Ruleta şarkısı ile sizi başbaşa bırakıyorum. Keyifli okumalar.

Spoi= Selim üniversiteyi başka şehirde okudu (Geçmişten)
______________________________________

Yatağıma serdiğim lise formasına bakıyordum. Yarın liseli bir genç kız olacak,üzerime bu formayı geçirecektim. Vay be ortaokul geride kalmıştı.

Kapım çalınıp içeri annem girdi.
"Aslı'm ne yapıyorsun kuzum?"

Gülümsedim. "Anne çok hızlı büyüyorum fark ettin mi? Üç yıl sonra on sekiz yaşında olacağım."

"Evet güzelim çok hızlı büyüyorsun ama ne kadar büyürsen büyü sen benim için hep küçük olarak kalacaksın. Annelerin gözünde çocukları büyümez."

Birgün kanatlanıp gidecektim buralardan ama annem bu fikre hiç alışacak gibi durmuyordu.

"Anne!"diye içerden birinin bağırışı geldi. Bu Onur'du. Annem erkek kardeş yapmak yerine kız kardeş yapsaydı daha yararlı olurdu.

"Anne Onur'u verip kızkardeş almak gibi bir şansımız var mı? Lütfen bana tıp imkanlarının buna el verdiğini söyle."

Annem uyarır bir şekilde "Aslı lütfen."dedi.

Göz devirdim. Onur'la anlaşamıyordum.

"Efendim oğluşum."diye seslendi annem.
"Çoraplarımı bulamıyorum."
"Nereye çıkardıysan oradadır." dedik annemle aynı anda.

Onur çok dağınık bir çocuktu annem ve babam zamanla düzeleceğini söylesede ben hiç umut vermiyordum.

Annemle birçok huyum benziyordu. Annem odamdan çıkıp Onur'un yanına doğru ilerlemeye başladı. Bende kapımı kapatıp,kıyafetlerimi askısına asıp bilgisayara geçtim.

Bilgisayarda araştırma yapmaya başladım. Araştırma yapmayı seviyordum ve bu bilgileri başkaları ile paylaşmayı. Sanırım öğretmen olsam çok iyi bir öğretmen olurdum.

Aslında gerçekten çok iyi olurdu yinede öğretmen olmaya örnek olabilecek biri değildim. Çocukları pek sevmezdim ve hanım hanımcık bir kız değildim. Ufakta olsa asi bir kişiliğim vardı.

Bilgisayarla olan işimi bitirip oturma odasına geçtim. Babam işten daha gelmemişti. Onur içerde çizgi film izliyordu annem ise mutfaktaydı.

Onur benden iki yaş küçüktü ve on üç yaşındaydı. Veletti yani.

Bende oturup çizgi filmi izlemeye başladım. Kaç yaşında olursam olayım çizgi film izlemekten kolayca vazgeçemeyecektim galiba.

Onur bana bakıp "Kalk anneme yardım et bir işe yara." Kulak asmayacaktım beni sinir etmek istiyordu.

"Çok konuşma velet. Annem yardıma ihtiyacı olsa seslenirdi."