29.Bölüm

1.5K 195 1.3K
                                    

Geceye yakışan bir kadın
Ben ona tutsak o bana sağır
Geceme karışan bir kadın
Yıldızları toplamış saçlarına

Geceye alışan bir adam
Yağmurlar yağsa da o zaten sırılsıklam
Geceyi yakan bir adam
Geceyi söndüren bir kadın var

🫀

| |BÖLÜM 29| |

💎

Dudaklarım konuşmamı engelleyip mukavemetsizlik içinde titrerken, alnımı aracın camına yaslayıp, bir süre kıpırtısız bir şekilde karanlığının vuku bulduğu tenha yolu izlemeye koyuldum.

Yüzüme düşen saç tutamlarım yanaklarıma sicim gibi inen gözyaşlarımı saklamaya çalışmamla ıslanmaya maruz kalıyordu.

Karan'a sırtım dönük olsa da dakikalardır yol ve benim üzerimde bakışları ile sınırsız mekik dokuduğunu hissedebiliyordum.

Ağzımı ararcasına boğazına takılan yumru ile "Akşın?" dedi.

Alnımı yasladığım camdan çekmeden "İyiyim." diyerek içini ferahlatmak istedim.

Uzun süredir görüşmediğim psikoloğum Özin Hanım ile mümkün olan en kısa sürede randevu ayarlayabilirsem geçici bir süreliğine daha iyi olacaktım.

Derinden gelen sesi ile "İyi değilsin." dedi.

İyi olmanın yolu, kötü olduğumu bilmekten geçiyordu. Beni iyi etmek istiyordu.

Tekdüze bir ses tonuyla "Evine çok kaldı mı?" diye sordum.

Uçurum kenarından ayrılmamızın üzerinden epey zaman geçmişti.

Ana yola geçmeden sahil kenarında, temiz çalışıldığı her halinden belli olan küçük bir işletmeden midye satın almak için yol üzerinde durmuştu.

Arabada onun gelmesini beklerken anneme eve dönmeyeceğimi mesaj yolu ile bildirmiştim.

Annem, evde olmadığını, babam ile yurt dışı seyahatine çıkmış olduğunu yazdıktan sonra ekranıma çağrısını düşürdü.

Çağrısını reddettim.

Sesimden kötü olduğumu anlardı.

Müsait olmadığımı yazdığımda içine doğmuş gibi bir şeyim olup olmadığını sordu. Anneme yalan söylemekten kaçınıyordum. Bu yüzden geçiştirici cevaplar vermemin ardından telefonumun ekranını kilitleyip arka koltuğa bırakmıştım.

Karan da bu sırada midyelerin olduğu paketi arabanın arka koltuğuna yerleştirmişti. Planımız midyeleri sahil kenarında yemek olsa da mental olarak bitkin olduğumu görünce bir şey demeden evinde yememiz için paketlettirmişti.

ŞÜHBE | Umudun Mavi PatırtısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin