63.Bölüm

1K 59 85
                                    

Şarkılar sessiz kaldı
Bir masal yine yarım
Gözlerim sımsıkı kapalı
Önüm arkam yalnızlık

Belki bir gün açarım kanatları
Belki bir bün uçarım yine göğe
Silkinirim topraktan
Silkinirim acıdan

Kurtar beni kurtar
Bu yalnızlık canımı çok yakıyor
Durdur beni uzat ellerini
Bir yerim çok acıyor
Çok acıyor

⚜️

..Merhaba..

Bu bölüm Akşın'ın ağzından değil, diyerek ön bilgilendirmeyi yapayım.

Bu tarz anlatımları ilerleyen bölümler için de yazdım. Birbiri ile bağlantılı olduğu için okurken en ufak kelimeyi atlamazsanız derinlerde birkaç spoiler bulabilirsiniz.

⚜️

||BÖLÜM 63||

🔱

İnce kağıt misali kupürleştirilerek üstünden geçilen renk tazecikti.

İrtihal halatı gibi bedeni havada asılı tutmak yerine; sis bulutunun karnını kancalaştırarak cesedi tel tel deşti.

Süratlice zemini boylamanın hızına yetişemedi.

Kaskatı kesilmeden önce damlalar halinde düştü...

Düştü.

Düştü.

Zemine çöreklenen katmerlenmiş damlalar ışığı geçirerek kıran su gibi saydam değildi.

Renkliydi.

Fakat rengarenk de değildi.

Yegane renkten ibaretti.

Rengin kokusu çetin bir denizde boğulmaya terk ediciydi...

Üst üste binmiş cam kırığı gibi batan boya kokusunun baskınlığı, genç adamın burnu için sorun oluşturmayı bırakalı hatırı sayılır zaman olmuştu.

Boya kokusunun ciğerlerine yayılımından duyduğu memnuniyet, çevresindeki kişiler tarafından gözle görülür biçimde fark edilmiyordu.

Bunun sebebi suratında mahal kalmayan belirgin ifadesizlikten değildi.

Çevresindeki kişilerden birkaçı hariç, suratına bakmayı akıl edememelerindendi.

Suratına bakmamaları gerektiğinin direktifinin dudaklarından döküldüğünü hatırlamıyordu.

Çevresindeki kişilerin korkaklığı, genç adamın keyfine keyif katıyordu.

Kendinden emin dik duruşunu bozmadı. Taze boyanmış duvarı uzunca süre inceledi. Gizliden gizliye birkaç nefesi kurumuş dudaklarının içine haddinden fazla çekti.

Boya kokusuna bağımlı olmayı istemiyordu. İstemediği bir durumla karşılaştığında yaptığı gibi kaşlarını iki kez ardı ardına çattı, aldığı solukları lanet okurmuşçasına hızla savurdu.

ŞÜHBE | Umudun Mavi PatırtısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin